Τί συμβαίνει με τους θανάτους ποδοσφαιριστών στα γήπεδα

Το αστέρι της Εθνικής Δανίας, ο 29χρονος μεσοεπιθετικός Κρίστιαν Έρικσεν, ανετάχθη από τους γιατρούς την περασμένη άνοιξη μετά την ανακοπή που έπαθε στο γήπεδο, όπως και πριν από 15 μέρες ο Οσμάν Κουλιλαμπί στο Κατάρ. Όμως δεν είναι εξίσου τυχεροί όλοι οι αθλητές που παρουσιάζουν καρδιακή δυσλειτουργία στο γήπεδο, ειδικά σε ερασιτεχνικούς χώρους ή και στο σπίτι τους μετά τον αγώνα. Σήμερα υπέκυψε στην Ηλιούπολη , παρά τις προσπάθειες των γιατρών ο ποδοσφαιριστής Αλέξανδρος Λάμπη, ένα αγόρι μόλις 20 ετών.

Απινιδωτής υπήρχε στο γήπεδο, αλλά δεν ήταν στους πάγκους όπως προβλέπουν οι κανονισμοί. Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες ήταν κλειδωμένος σε κάποια αίθουσα των αποδυτηρίων! Κάποιοι έσπασαν την πόρτα και έκαναν χρήση του απινιδωτή και 10 λεπτά, αργότερα έφθασε μοτοσικλετιστής διασώστης του ΕΚΑΒ. Κανείς δεν μπόρεσε να τον σώσει, γιατί παρά τους κανονισμούς, γιατρός στο γήπεδο δεν υπήρχε, ούτε ο απινιδωτής ήταν στους πάγκους.

Την άνοιξη έχασε την ζωή του και άλλος ποδοσφαιριστής, 25 ετών, ο Παναγιώτης Ξιόμπλιος της Αναγέννησης Γιαννιτσών. Δεν πέθανε πάνω σε αγώνα, αλλά ένιωθε ενοχλήσεις και όταν πήγε στο γιατρό, εκείνος του έκανε καρδιογράφημα και διέγνωσε… στρες. Σε 15 μέρες ο άτυχος αθλητής πέθαινε από καρδιά. Μπορεί να έπασχε από κάτι και να μην φάνηκε στις εξετάσεις; Ο καρδιολόγος κ. Λάζαρος Χαλδούπης στον οποίο είχαμε απευθυνθεί ειδικά για το έμφραγμα, είπε:

«Το καρδιογράφημα δεν τα βρίσκει όλα, όμως οι αθλητές είναι υποχρεωτικό να περνούν τουλάχιστον μια φορά το χρόνο και από το λεγόμενο τεστ κοπώσεως και να κάνουν υπερηχογράφημα – τρίπλεξ, ακόμα και στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Το τεστ κοπώσεως προκαλεί μια ταχυκαρδία και ο καρδιολόγος βλέπει αυτό που πρέπει, και κάνει και τον υπέρηχο. Κακώς το λέμε τεστ κοπώσεως, γιατί παρασύρει και τον κόσμο λανθασμένα. Στόχος δεν είναι η αντοχή ή η κόπωση, αλλά η πρόκληση ταχυκαρδίας με κόπωση, ώστε να γίνει καρδιογράφημα σε κατάσταση ταχυκαρδίας και να δεις πώς δουλεύει η καρδιά εκείνη την ώρα»

Στο ερώτημα αν θα  μπορούσε να υπάρχει κάποια πάθηση, ίσως εκ γενετής, απάντησε ότι «το υπερηχογράφημα δείχνει τις συγγενείς παθήσεις. Δεν του ξεφεύγουν πολλά. Ίσως σε κάποιους νέους ανθρώπους να υπήρχε κάποια μυοκαρδιοπάθεια από φαρμακευτικούς ή άλλους παράγοντες, η οποία όμως φαίνεται κι αυτή στο τρίπλεξ».

Τι συμβαίνει με τους θανάτους 

Σε πολλούς θανάτους αθλητών και ποδοσφαιριστών διαπιστώνεται εκ των υστέρων ότι η ανακοπή τους προήλθε από οξείες αρρυθμίες, που με τη σειρά τους προκλήθηκαν από υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια. Αυτό το νόσημα είναι συχνά κληρονομικό, όμως συχνά είναι επίκτητο και μπορεί να προκληθεί από χρήση φαρμακευτικών ουσιών και στεροειδών. Συνήθως το καρδιολογικό πρόβλημα “δίνει” κάποια συμπτώματα, όμως ο νέος άνθρωπος μπορεί και να μην τους δώσει σημασία ή, όπως στην περίπτωση του 25χρονου Ξιόμπλιου, να κάνει ένα απλό καρδιογράφημα, εξέταση που δεν παρέχει επαρκείς πληροφορίες.

Οι καρδιολόγοι από πλευράς τους εκτιμούν ότι σε σπανιότατες περιπτώσεις η ανακοπή μπορεί να δώσει τέλος στη ζωή ακόμα και ενός νέου ανθρώπου, χωρίς καμία προειδοποίηση και ας μην πάσχουν από κάποια αδιάγνωστη πάθηση. Συνήθως όμως υπάρχει πάντα μια αιτία. Είναι πάντως παράδοξο το ότι πολλοί θάνατοι ποδοσφαιριστών οφείλονται σε υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια, κάτι που δεν θα περνούσε εύκολα απαρατήρητο αν γίνονταν πλήρεις καρδιολογικοί έλεγχοι, ειδικά αν κάποιος την είχε εκ γενετής και άρα είχε περάσει από περισσότερους καρδιολογικούς ελέγχους. Όμως και η επίκτητη υπερτροφική καρδιοπάθεια δεν αναπτύσσεται μέσα σε ένα 24ωρο. Άρα λογικά οι καρδιολογικοί έλεγχοι έπρεπε να την είχαν δείξει.

Έχουν δηλαδή πεθάνει πολλοί νέοι άνθρωποι στα γήπεδα ή αμέσως μετά ή πριν τον αγώνα. Ανάμεσά τους ο 29χρονος παίκτης της Φιορεντίνα, Νταβίντε Αστόρι, που πέθανε στις 4 Μαρτίου του 2018 στον ύπνο του, λίγο πριν από αγώνα. Επέκειτο το παιχνίδι με την Ουντινέζε. Αν είχε ζήσει για να παίξει, θα πέθαινε στο γήπεδο. Η αιτία θανάτου, σύμφωνα με τους ιατροδικαστές, ήταν η ανακοπή. Και εκείνος, όπως και ο Έρικσεν, είχε ελεγχθεί καρδιολογικά τόσο στα υποχρεωτικά ετήσια check-up, όσο και ενδιάμεσα. Φέρεται ο έλεγχος να ήταν πλήρης και να μην υπήρχε κανένα καρδιολογικό ζήτημα.

Οι θάνατοι των Φοέ και Φεχέρ

Το 2003 είχε πεθάνει ο 28χρονος Μαρκ Βιβιέν Φοέ από το Καμερούν λίγα λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα της ομάδας του με την ομάδα της Κολομβίας, στο κύπελλο συνομοσπονδιών. Η ομάδα του προηγείτο 1-0, όταν ξαφνικά ο Φοέ έχασε τις αισθήσεις του στον αγωνιστικό χώρο. Ενώ ο ίδιος μεταφερόταν εκτός γηπέδου, έγινε αλλαγή και ο αγώνας συνεχίστηκε.

Όμως ο Φοέ ήταν ήδη νεκρός. Μάλιστα οι παίκτες πανηγύρισαν για τη νίκη τους χωρίς να τους ενημερώσει κανείς για το τραγικό τέλος του συμπαίκτη τους. Ο Φοέ έπασχε, όπως διαπίστωσε ο ιατροδικαστής, από υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια και δεν είχε διαγνωστεί αν ήταν εκ γενετής ή επίκτητη.

Τον επόμενο χρόνο έχασε την ζωή του ο 25χρονος Ούγγρος επιθετικός Μίκλος (Μίκι) Φεχέρ, όταν στις 25 Ιανουαρίου του 2004 παίζοντας με την Μπενφίκα αντιμετώπιζε εκτός έδρας την Γκιμαράες. Ο αγώνας είχε φτάσει στο 90ό λεπτό και είχε μπει στις καθυστερήσεις. Ο Φεχέρ πήρε κίτρινη κάρτα επειδή παρεμπόδισε αντίπαλο και τότε ξαφνικά, σωριάστηκε στο έδαφος (ανακοπή). Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε και σε αυτή την περίπτωση υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια.

Και άλλοι θάνατοι

Το 2007 σε παιχνίδι με την Χετάφε, το 30ό λεπτό σωριάζεται ξαφνικά στο έδαφος ο Ισπανός παίκτης της Σεβίλης Αντόνιο Πουέρτα, μόλις 22 ετών. Συνέρχεται και όλοι νομίζουν ότι ο κίνδυνος παρήλθε. Πηγαίνει περπατώντας και υποστηριζόμενος στα αποδυτήρια, όπου όμως παθαίνει απανωτά ανακοπές. Τον ανατάσσει ο γιατρός της ομάδας και μπαίνει ζωντανός στο ασθενοφόρο, όπου ξαναχρειάζεται ανάταξη.

Στο νοσοκομείο εισάγεται σε ΜΕΘ και τρεις μέρες μετά πεθαίνει. Ο Πουέρτα έπασχε από κληρονομική δυσπλασία της δεξιάς κοιλίας και όμως δεν του είχε εμφυτευθεί αυτόματος απινιδωτής, αν υποτεθεί βεβαίως ότι επιτρέπεται άνθρωπος με τέτοια πάθηση να αγωνίζεται σε γήπεδα. Η σύντροφός του τότε ήταν έγκυος και περίμεναν το πρώτο τους παιδί.

Το 2006 πέθανε στο γήπεδο ο 26χρονος Άγγλος Μάθιου Γκάτσμπι. Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε την ίδια πάθηση με τον Πουέρτα, η οποία είναι συνήθως κληρονομική. Το 2004 πέθανε στο 60ο λεπτό αγώνα με την ομάδα του (Σάο Καετάνο) εναντίον της Σάο Πάολο ο 30χρονος Βραζιλιάνος Σερτζίνιο ή Πάουλο ντα Σίλβα. Σε εκείνη την περίπτωση διαγνώσθηκε υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια.

Η καρδιά του βρέθηκε ότι ζύγιζε 600 γραμμάρια, δηλαδή σχεδόν το διπλάσιο από το φυσιολογικό. Στο γήπεδο πέθανε το 2007 και ο 35χρονος Σκοτσέζος Φίλιπ Ο’ Ντόνελ, ενώ έπαιζε με την Motherwell εναντίον της Νταντί Γιουνάιτεντ. Το 1977 είχε πεθάνει (έμφραγμα) στο γήπεδο ο 24χρονος τότε Ρενάτο Κούρι, που έπαιζε με την Περούτζια εναντίον της Γιουβέντους.