Τρία δισ. άνθρωποι στην πανδημία δεν έχουν νερό να πλύνουν τα χέρια τους!

Θυμόμαστε την Άνοιξη του 2020 στη διαφήμιση “Μένουμε Σπίτι” με τον Σπύρο Παπαδόπουλο, το σποτάκι να κλείνει με την φράση “νίπτω τας χείρας μου… σχολαστικά”. Σε μια χώρα, της οποίας οι πολίτες έχουν πρόσβαση σε δημόσια υδροδότηση με καθαρό νερό –αν δεν την ιδιωτικοποιήσουν και αυτή– το σποτάκι είναι λογικό. Ωστόσο, μέσα στο 2020, σχεδόν 778.000 συνάνθρωποι (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) έχουν χάσει τη ζωή τους από ασθένεια που συνδέεται με ακατάλληλο νερό ενώ 3 δισ. (Παγκόσμια Τράπεζα) στερούνται βασικών εγκαταστάσεων πλύσης των χεριών!

Περίπου 2,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δεν απολαμβάνουν ασφαλείς υπηρεσίες διαχείρισης πόσιμου νερού ενώ 4,2 δισεκατομμύρια δεν ξέρουν τι θα πει αποχέτευση. Ενώ, μέχρι τώρα, η Παγκόσμια Τράπεζα επικεντρωνόταν στις συνέπειες αυτών των ελλείψεων καθαρού νερού, της μεταβλητότητας βροχοπτώσεων και της ρύπανσης στην οικονομική πρόοδο και στη φτώχεια, ο κορονοϊός φέρνει νέους κινδύνους.

Υπάρχουν συνάνθρωποι που όχι μόνο δεν διανοούνται φάρμακα, ΜΕΘ και άλλα ιατροφαρμακευτικά απαραίτητα υλικά, αλλά δεν έχουν πρόσβαση σε… νερό. Έτσι, ούτε καν το βασικότερο μέτρο προστασίας από τον κορονοϊό δεν μπορούν να εφαρμόσουν: Να πλύνουν τα χέρια τους σχολαστικά και με μπόλικη σαπουνάδα. Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται το ποσοστό (απόχρωση μπλε) του παγκόσμιου πληθυσμού που έχει πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό.

http://

Περίπου 829.000 άνθρωποι εκτιμάται ότι πεθαίνουν κάθε χρόνο από διάρροια που οφείλεται τόσο στο ακατάλληλο πόσιμο νερό όσο και στην κακή υγιεινή των χεριών. Ωστόσο, η διάρροια μπορεί να αποφευχθεί σε μεγάλο βαθμό και οι θάνατοι 297.000 παιδιών ηλικίας κάτω των 5 ετών θα μπορούσαν να εκλείψουν εάν αντιμετωπίζονται αυτοί παραπάνω παράγοντες κινδύνου. Όταν το νερό δεν είναι άμεσα διαθέσιμο, οι άνθρωποι μπορεί να αποφασίσουν ότι το πλύσιμο των χεριών δεν αποτελεί προτεραιότητα, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα διάρροιας και άλλων ασθενειών.

Πλέον, ο Covid-19, αν φτάσει για τα καλά σε αυτές τις περιοχές του πλανήτη, ειδικά στην Αφρική, αντιλαμβανόμαστε τον θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχουν εκατομμύρια άνθρωποι. Η κατάσταση φυσικά γίνεται δραματική για τις υπανάπτυκτες χώρες, που έχουν πολύ πιο αυξημένες πιθανότητες να χάνουν κόσμο λόγω κακής ποιότητας νερού. Στον αμέσως επόμενο πίνακα φαίνονται οι χώρες που αντιμετωπίζουν περισσότερους θανάτους από το νερό αναλογικά με τις πιο “εξελιγμένες”.

Στις χώρες με χαμηλό εισόδημα, το νερό “φταίει” για το 6% των θανάτων. Το 2017, το Τσαντ κρατούσε τα “πρωτεία” με ποσοστό 14% –περίπου 1/7 θανάτους– έως λιγότερο από 0,01% στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης.

Βέβαια, ακόμα και σε χώρες που υπάρχει πρόσβαση σε καθαρό και αρκετό νερό η κατάσταση λόγω του επιβαλλόμενου οικιακού εγκλεισμού έχει δημιουργήσει ζητήματα. Φερειπείν, στην Ιορδανία, όπου πάνω από το 93% των ανθρώπων είχε πρόσβαση σε ασφαλές νερό το 2015, η ζήτηση νερού έχει αυξηθεί κατά 40% μετά την απαγόρευση κυκλοφορίας.

Πρόκειται για αύξηση πάνω 22% από το 2011, όταν κατέφθασαν και οι Σύριοι πρόσφυγες μετά τον εμφύλιο στη χώρα τους. Πλέον, η κατανάλωση έχει περιοριστεί σε λιγότερο από 80 λίτρα την ημέρα ανά άτομο. Οπότε, καλό είναι παράλληλα με την στέρηση του φετινού ελληνικού οβελία, λόγω πανδημίας, να σκεφτόμαστε ότι άλλος κόσμος στερείται την ίδια την πηγή της ζωής, το νερό.