Δηλώνει αγανακτισμένος ο καθηγητής Λύτρας

Ο επίκουρος καθηγητής Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας Θεόδωρος Λύτρας, που συνέγραψε με τον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα την μελέτη που προκάλεσε πολιτική αναταραχή, επανέρχεται αγανακτισμένος μετά το “άδειασμα” της έρευνας από συναδέλφους του και κυρίως από τον Γκίκα Μαγιορκίνη και την πνευμονολόγο αναπληρώτρια υπουργό Υγείας, Ασημίνα Γκάγκα.

Οι προναφερόμενοι χαρακτήρισαν την μελέτη «ασαφή», με «κενά και αδυναμίες». Υπενθυμίζεται ότι η μελέτη δείχνει ότι όσο περισσότεροι διασωληνώνονται, τόσο αυξάνουν σταδιακά οι θάνατοι εντός και εκτός ΜΕΘ. Στον πίνακα φαίνεται ότι κλιμακωτά από τις 200 έως τις 800 διασωληνώσεις στην επικράτεια, ο κίνδυνος θανάτου αυξάνει αναλόγως. Κατά περιοχές, στη Θεσσαλονίκη αυξάνει κατά 35% σε σύγκριση με την Αθήνα και στα άλλα νοσοκομεία της περιφέρειας αυξάνει κατά 40% – πάντα σε σύγκριση με την Αθήνα. Επίσης η έρευνα έδειξε ότι η νοσηλεία εκτός ΜΕΘ αυξάνει κατά 87% τον κίνδυνο θανάτου.

Ο κ. Λύτρας μετά τις δημόσιες απαξιωτικές τοποθετήσεις συναδέλφων του για την έρευνα, έγραψε: «Η επιστημονική κριτική δε γίνεται στο καφενείο ή στα τηλεπαράθυρα, αλλά έχει διαδικασίες: Όποιος θεωρεί πως υπάρχουν αδυναμίες σε μια δημοσιευμένη μελέτη οι οποίες την “ακυρώνουν”, στέλνει letter στο περιοδικό, ο editor ελέγχει τη βασιμότητα, και το δημοσιεύει μαζί με την απάντηση των συγγραφέων. ΕΤΣΙ γίνεται στην επιστήμη, και με τον @STsiodras καλωσορίζουμε και είμαστε έτοιμοι να απαντήσουμε σε κάθε δομημένη κριτική. Σε μπερδεμένα μισόλογα κι αποσπάσματα, δε μπορούμε να απαντήσουμε κάτι».

»Έχουμε επίσης κατανόηση — όπως κατανοεί κι ο κόσμος-. Η προσωπική και επιστημονική μου αξιοπιστία δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο κομματικής αντιπαράθεσης. ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ αυτό που είπα προχθές και δεν είναι διαψεύσιμο, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν πρόκειται να εμπλακώ σε παιχνίδια λεκτικών διατυπώσεων. Θέλω όμως να το εξηγήσω λίγο καλύτερα».

»Η ανάλυση που κάναμε εμείς (και που άλλοι έπρεπε πρώτοι να έχουν κάνει…) έδειξε ευρήματα κρίσιμα για τη Δημόσια Υγεία, με πιο σημαντικά τις χαμηλές αντοχές του ΕΣΥ, κ την υγειονομική ανισότητα Αθήνας-περιφέρειας. Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ξεκάθαρα την ανάγκη ενίσχυσης του συστήματος υγείας με κάθε πρόσφορο τρόπο, προκειμένου να σωθούν ζωές. Ελάτε λίγο στη θέση μας και σκεφτείτε αν δύο ιατροί που ανακαλύπτουν αυτά, είναι ποτέ δυνατό να μη κάνουν ΚΑΤΙ γι’ αυτό».

»Και δεδομένου ότι ούτε εγώ ούτε ο Σωτήρης Τσιόδρας έχουμε κανενός είδους εξουσία, οφείλαμε να ενημερώσουμε εκείνους που την έχουν και μπορούν να δράσουν. Παρεμπιπτόντως, το “data for action” είναι βασική αρχή στη Δημόσια Υγεία και την επιδημιολογική επιτήρηση. Εάν ΔΕΝ είχαμε το “αυτί” εκείνων που λαμβάνουν τις αποφάσεις, αυτονοήτως θα κάναμε ΠΡΟ-δημοσίευση (pre-print) της μελέτης μας, ώστε να γίνει αμέσως κοινό κτήμα όλων, με την ελπίδα κάποιος να τη δει και να την αξιοποιήσει».

»Όμως το “αυτί” τους το έχουμε, όπως όλοι αντιλαμβάνονται. Συνεπώς, αφού ενημερώσαμε άμεσα και επανειλημμένα όσους μπορούσαν να κάνουν κάτι για το ΕΣΥ, οφείλαμε ακολούθως να ενημερώσουμε και τον κόσμο. Αυτό γίνεται μέσα από τη δημοσίευση σε επιστημονικό περιοδικό. Σαν διαδικασία είναι χρονοβόρα καθώς μεσολαβεί το λεγόμενο “peer review” (=αξιολόγηση από τρίτους, ανεξάρτητους επιστήμονες) που όμως εξασφαλίζει μεγαλύτερη εγκυρότητα/βαρύτητα στη μελέτη έναντι ενός απλού pre-print που μπορεί να γράψει κάθε σχετικός ή άσχετος (και του οποίου μόνο πλεονέκτημα είναι η ταχύτητα)».

»Επιλέξαμε λοιπόν να μην πάμε σε pre-print, αλλά απευθείας σε δημοσίευση σε αξιόλογο peer-reviewed περιοδικό, λόγω της σοβαρότητας του θέματος, κι έχοντας πρώτα ενημερώσει αυτούς που έπρεπε. Δηλαδή δεν κρύψαμε το παραμικρό, και δράσαμε με επιστημονικά υπεύθυνο και ηθικό τρόπο (πράγμα που ήδη μας έχει αναγνωριστεί…). Σε καμία περίπτωση δε θέλαμε να εμπλακούμε σε κομματικές αντιπαραθέσεις που απεχθανόμαστε – κι αυτό ήταν το κεντρικό νόημα της ανακοίνωσης του Σωτήρη Τσιόδρα: η καταλαγή των παθών και η εστίαση στην ουσία της αντιμετώπισης της πανδημίας».

»Κακώς κάποιοι στέκονται στη λέξη “παλαιότερη” (σ.σ. εννοεί παλαιότερη έρευνα). Αντιθέτως, και οι δύο μας χαιρόμαστε που η μελέτη μας ανέδειξε στη δημόσια συζήτηση την ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ. Η οποία ουδόλως αντιμάχεται ή υποκαθιστά τον εμβολιασμό. Εν όψει και της “όμικρον”, είναι σαφέστατο ότι χρειαζόμαστε ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ: πλήρη εμβολιασμό + ισχυρό ΕΣΥ. Ο εμβολιασμός σώζει ζωές, κι αν δεν τον είχαμε δε θα είχε μείνει… κολυμπηθρόξυλο στο ΕΣΥ».