Ε όχι και φόρο παχυσαρκίας!

Εκτιμά σήμερα ότι η ανάπτυξη το προσεχές έτος «θα είναι (στο ικανοποιητικό) 2,25% του ΑΕΠ», ενώ προφανώς χρειάζεται πολύ υψηλοτέρα , για να καλύψει το δημόσιο χρέος άνω των 420 δισ. ευρώ και το ασφαλιστικό άνοιγμα 350 δις. ευρώ. Πώς; Με ιδιωτικές επενδύσεις και χαμηλό φορολογικό βάρος.

Εν τούτοις , η έκθεση του ΟΟΣΑ εφέτος πρωτοτυπεί και θέτει ζήτημα να επιβληθεί φόρος παχυσαρκίας του Ελληνικού λαού. Πράγματι, οι σύγχρονοι Έλληνες – ενήλικες και ιδίως τα παιδιά – είναι υπέρβαροι , με αποτέλεσμα μεγάλο δημοσιονομικό κόστος του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ), πολλούς προώρους θανάτους και περιττής σπατάλης εθνικών πόρων, εκ της κακής διατροφής τόσον των αυτοχθόνων όσο και των φιλοξενουμένων 30 εκατομμυρίων Τουριστών και λαθρομεταναστών.

Ο ΟΟΣΑ προτείνει , για την αντιμετώπιση του προβλήματος της παχυσαρκίας , όπου η χώρα μας κατέχει τα πρωτεία στην “ηνωμένη” Ευρώπη, την λήψη σειράς μέτρων, φορολογικού κυρίως χαρακτήρος, όπως την επιβολή αυξημένου ΦΠΑ στα καταναλωτικά προϊόντα, που περιέχουν ζάχαρη, νάτριο, καπνό, ακόρεστα λίπη, στο οινόπνευμα και στα είδη καπνιστού.

Παράλογος ο φόρος παχυσαρκίας

Δεν κατανοεί ο ΟΟΣΑ ότι μία γενική επιβάρυνση του ΦΠΑ των τροφίμων θα επιβαρύνει ον τιμάριθμο χωρίς να μειώσει το ατομικό βάρος των καταναλωτών. Τα “βλαβερά προϊόντα” θα εξακολουθούν να κυριαρχούν στην λαϊκή κατανάλωση , όπως τα “γαριδάκια” για τα παιδιά , οι διάφορες “Κόλες” για ενήλικες και μωρά , η “οικιακώς παραγομένη” τσικουδιά στην Κρήτη, τσίπουρο στην Μακεδονία και ρακή στην δυτική Θράκη για τους μερακλήδες. Να επιβαρύνει εισαγόμενα αλκοολούχα ποτά για τους Τουρίστες και ν’ αποθαρρύνει την ιδιωτική διακίνηση ελαιόλαδου για τους αφελείς. Αλλά αφού ευνοεί την Αμερικανική κουλτούρα με επιδοτήσεις η προσπάθεια είναι ματαία. Πιο παχύσαρκη κι από την Ελληνική είναι η κατωτέρα κι η μέση Αμερικανική τάξη -όχι η “ελίτ” που έκοψε το κάπνισμα.

Το ζήτημα, δια πάντα φορομπήχτη και για τον ΟΟΣΑ, που συνιστά αύξηση του ΦΠΑ πάνω από το ήδη απαράδεκτό 24% ποσοστό που ενισχύει την φοραποφυγή, είναι «πού σταματά η φορολόγηση;» Διότι αν πάρει φόρα η υπερφορολόγηση, τότε αρχίζουν οι διαρροές. Λ.χ. η κατάργηση των Κοινοτικών επιδοτήσεων των παραγωγών ανατολικών καπνών με χαμηλή νικοτίνη, απέβη υπέρ της εισαγωγής καπνών Μπέρλεϋ στην ΕΕ από την Ζιμπάμπουε με υψηλό ποσοστά νικοτίνης.

Οι Αγγλοσάξωνες λέγουν «δεν υπάρχει γιατρειά για τους ανοήτους»(*). Γι’ αυτούς χρειάζεται η ενημέρωση. Η εντατική ενημέρωση από τους ιατρούς της χώρας, τις τηλεοράσεις, στα σχολεία και απ’ το πολιτικό προσωπικό – να δίδει το παράδειγμα ως ο λεπτός κι αθλητικός πρωθυπουργός μας. Όλα τ’ άλλα είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις» , μεταξύ των οποίων και του ΟΟΣΑ.

(*)There is no cure for the stupid