Η κλιματική αλλαγή γεννάει και οικονομική κρίση

Καθώς οι πυρκαγιές εξαπλώνονται και στην ηπειρωτική χώρα με τραγικές συνέπειες στην περιοχή του Βόλου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατέληξε στο συμπέρασμα πως «η κλιματική κρίση μας επηρεάζει πιο έντονα, από ό,τι οι επιστήμονες είχαν προειδοποιήσει». Άρα φταίνε οι επιστήμονες που δεν μας προειδοποίησαν σωστά; Λησμόνησε φυσικά πως πρόσφατα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η ΝΔ, μαζί με όλα τα άλλα Δεξιά κόμματα, καταψήφισε την πρόταση για τα μέτρα προστασίας του κλίματος!

Όμως τα πράγματα είναι ιδιαίτερα σοβαρά για την Ευρώπη και κυρίως για τις μεσογειακές χώρες. Η τουριστική βιομηχανία της περιοχής και ιδιαίτερα για την Ελλάδα που ο τουρισμός εξελίσσεται σε μονοκαλλιέργεια, απειλείται καθοριστικά από τα κύματα καύσωνα που γίνονται όλο και πιο συχνότερα. Και η οικονομική επίπτωση αυτού που οι ειδήμονες προειδοποιούν ότι θα μπορούσε να είναι μια νέα εποχή ζέστης-ρεκόρ, πάει πέραν του τουρισμού.

Μπορεί πλέον τα σπίτια τα ξενοδοχεία και τα αυτοκίνητα να διαθέτουν κλιματισμό, αλλά αυτό δεν είναι εφικτό στις βιομηχανίες, που συνήθως είναι κατασκευασμένες από μέταλλα. Ούτε φυσικά θα είναι εύκολη η δουλειά στα χωράφια την πτηνοτροφία και τις κατασκευές. Και αν αυτό αφορά τη δουλειά των ανθρώπων, πόσο θα επηρεάσει τη γεωργία, καθώς η ακραία ζέστη μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των αποδόσεων των καλλιεργειών, τροφοδοτώντας την αύξηση των τιμών και την επισιτιστική ανασφάλεια.

Κίνδυνοι στην εργασία από τη νέα κρίση

Μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO), του οργανισμού του ΟΗΕ για τους εργαζόμενους, προέβλεψε ότι μέχρι το 2030, το ισοδύναμο άνω του 2% των συνολικών ωρών εργασίας παγκοσμίως θα χάνεται κάθε χρόνο, είτε επειδή κάνει πολλή ζέστη για να εργαστεί κανείς, είτε επειδή οι εργαζόμενοι πρέπει να εργάζονται με πιο αργούς ρυθμούς. Σύμφωνα με τον ILO, οι εργαζόμενοι σε εξωτερικούς χώρους – ιδίως στη γεωργία ή στις κατασκευές – κινδυνεύουν ιδιαίτερα από θάνατο, τραυματισμούς, ασθένειες και μειωμένη παραγωγικότητα λόγω της έκθεσης στη ζέστη.

Την ίδια ώρα, η διαθεσιμότητα του νερού μπορεί να βρεθεί υπό έντονη πίεση σε περιόδους υψηλότερης. Κατά μήκος του Ρήνου για παράδειγμα, μιας από τις σημαντικότερες πλωτές οδούς της Ευρώπης, οι εταιρείες αντιμετώπισαν διαταραχές λόγω χαμηλών επιπέδων νερού για τρία από τα πέντε τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του 2018, όταν τα φορτηγά δυσκολεύτηκαν να ταξιδέψουν, πλήττοντας τις προμήθειες καυσίμων και χημικών.

Αν λοιπόν η λειτουργία των εργοστασίων στις πληττόμενες περιοχές γίνει ασύμφορη, που μπορεί να μεταφερθούν ή να μετακομίσουν βορειότερα σε άλλες ασφαλέστερες για την λειτουργία τους χώρες; Και πόσο θα επηρεάσει την ανεργία στις περιοχές απ’ όπου θα μετακομίσουν; Πως θα αντιμετωπιστεί η μετανάστευση των ανθρώπων για να βρουν εργασία;

Πόλεις θερμοσυσσωρευτές…

Πως θα είναι η ζωή στις πόλεις όταν λόγω των εκτεταμένων πυρκαγιών στις γειτονικές δασικές εκτάσεις το κλίμα θα αλλάξει δραματικά; Αρκεί η απάντηση πως θα δοθούν αποζημιώσεις στους πυρόπληκτους για την αποκατάσταση των ζημιών; Ωραία, λοιπόν, αποκαταστήσαμε τις ζημιές σε ένα ξενοδοχείο στη Ρόδο, μόνο που γύρω του όλα είναι καμένα και θα χρειαστεί πολύς χρόνος την επαναφορά του περιβάλλοντος στην προτέρα κατάσταση. Μέχρι τότε;

Ξεχνάμε ότι πολλά από τα υλικά από τα οποία είναι κατασκευασμένα τα κτίρια και οι δρόμοι –όπως η πίσσα και το σκυρόδεμα – απορροφούν και συγκρατούν ενέργεια από τις ακτίνες του ήλιου, θερμαίνοντας το περιβάλλον τους, ενώ τα εργοστάσια και οι αποθήκες βρίσκονται συχνά σε βιομηχανικά πάρκα, που στερούνται χώρων πρασίνου και επιτρέπουν τη συσσώρευση θερμότητας.

Όπως είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών Ευθύμιος Λέκκας, είναι προφανές ότι οι καταστροφές αυτές θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβαλλοντικό επίπεδο, που ίσως αφήσουν το αποτύπωμά τους για πάντα καθώς αυτές «αντιστοιχίζονται με επιπτώσεις στην πανίδα, στη χλωρίδα, στον αέρα, στο έδαφος, στο υπέδαφος, στο υδάτινο στοιχείο, στα υπόγεια και επιφανειακά νερά».

Δυστυχώς η ανθρωπότητα δεν μπορεί συλλογικά να δώσει απαντήσεις. Οι πετρελαϊκές εταιρίες υπερασπίζονται τα κέρδη τους, η κατανάλωση άνθρακα πέρυσι αυξήθηκε κατά 3,3% στους 8,3 δισεκατομμύρια τόνους, σύμφωνα με την εξαμηνιαία έκθεση του ΙΕΑ, ενώ οι βιομηχανίες οπλικών συστημάτων επιβάλουν πολέμους και συγκρούσεις για την αύξηση των κερδών τους. Υπολόγιζαν πως η κλιματική κρίση είναι ακόμα μακριά. Όμως η κρίση είναι πλέον εδώ!