Ο χειμώνας έρχεται και από ρευστότητα τίποτα

Σαν μη έφθαναν οι πυρκαγιές, ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης (ΕΚΤ) Μάριο Ντράγκι ξεκαθάρισε, στις 26 Ιουλίου, ότι κατόπιν λήξεως (στα μέσα Αυγούστου) της «ενισχυμένης εποπτείας» της ελληνικής οικονομίας, δεν πρόκειται να ανανεωθεί η παρέκκλιση (waiver) για την αποδοχή των ελληνικών ομολόγων με σκοπό την παροχή ρευστότητος στις τράπεζες καθ’ όσον αυτά «δεν είναι επιλέξιμα για την πιστωτική χαλάρωση» (QE).

Λίγο νωρίτερ, ο Μπενουά Κερέ, στέλεχος του παρανόμου Eurogroup εδήλωσε ότι κατόπιν της μονομερούς παρατάσεως του μειωμένου ΦΠΑ δια τα ακριτικά νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου, θα καθυστερήσει η καταβολή της τελευταίας δόσεως 15 δισ. ευρώ του τρίτου διασωστικού προγράμματος εξ 86 δισ. ευρώ που συνήψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το 2016 με την «τιμωρητική» Κομισιόν (κατά Βίκτωρα Όρμπαν πρωθυπουργό της Ουγγαρίας).

Ολίγον αργότερον, εγνώσθη ότι απέτυχαν οι προσπάθειες του διδύμου Τσακαλώτου-Χουλιαράκη στη Νέα Υόρκη, να ανταλλάξουν κρατικά ομόλογα, αξίας 4,2 δισ. ευρώ με νέα 10ετή, καθώς τα ξένα Funds θεωρούν μη βιώσιμο μακροπροθέσμως το εξωτερικό χρέος της Ελλάδος.

Κατόπιν όλων αυτών, το κυβερνητικό σκάφος εισέρχεται εντός τριών εβδομάδων εις «αχαρτογράφητα νερά» όπου πέραν των συνήθων σκοπέλων κυριαρχεί η ανεπαρκής ρευστότης στο τραπεζικό σύστημα. Το υπουργείο Οικονομικών έχει σχηματίσει απόθεμα 20 δισ. ευρώ, σουφρώνοντας τα διαθέσιμα των δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων. Με την επικειμένη, όμως, μείωση των καταθέσεων εκ της πληρωμής στα τέλη του μηνός Ιουλίου της πρώτης δόσεως του φόρου εισοδήματος και τον Σεπτέμβριον του ΕΝΦΙΑ αντιστοίχως και με την συνεχιζομένη αποπληρωμή της «επειγούσης ρευστότητος» (ELA) 8,2 δισ. ευρώ, οι τράπεζες θα ξεμείνουν από ρευστό χρήμα.

Συγχρόνως, όμως, οι ανάγκες της οικονομίας αυξάνουν εν όψει χειμώνος και ανατιμήσεως πολλών εισαγομένων αγαθών, με πρώτη την ενέργεια (πετρέλαιο και φυσικό αέριο). Οι ανάγκες αυτές αδυνατούν να εξυπηρετηθούν πιστωτικώς, με αποτέλεσμα κάμψη των συναλλαγών και αφεύκτως, την μείωση των δημοσίων εσόδων – ήδη αισθητή στον κρατικό κορβανά. Όπως στην φύση, έτσι και στην οικονομία ισχύει η αρχή της «αφθαρσίας της ύλης».

Όταν κάτι σπανίζει, η έλλειψις μεταφέρεται παρακάτω. Με τους τρίχρονους ελέγχους κεφαλαίων (κάπιταλ κοντρόλς) που απεδείχθησαν περιττοί και πολλαπλώς τιμωρητικοί, η «καθαρή έξοδος» στις αγορές θα είναι περισσότερο επώδυνος από ό,τι η παραμονή στα «Καυδιανά δίκρανα» της πιστοληπτικής γραμμής. Πάλιν, η πολιτική σκοπιμότης επεκράτησε των αναγκών της οικονομίας.