Tabula rasa το μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης – Το ταγκό των πετρελαϊκών στην Αν. Μεσόγειο

Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί μια καθημαγμένη χώρα, όπως η Λιβύη, για να πείσει το εσωτερικό του κοινό ότι είναι ηγέτης ανώτερος του Ατατούρκ. Ταυτόχρονα, πουσάρει το θέμα μέσα από διεθνή ΜΜΕ ότι δήθεν έκανε μια συμφωνία για την ΑΟΖ μήπως και καμφθούν κάποιες αντιστάσεις πολυεθνικών. Και πάμε τώρα στο ζουμί. Που στοχεύει λοιπόν ο Τούρκος πρόεδρος;

Στοχεύει σε αυτό που εδώ και ένα χρόνο δεν έχω σταματήσει να λέω: Στην αναδιάταξη των παικτών στα ενεργειακά οικόπεδα. Σκοπεύει να είναι μέσα στην τελική αναδιάταξη των οικοπέδων που στην Ανατολική Μεσόγειο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη εδώ και ενάμιση χρόνο. Απαιτείται προσοχή στις κινήσεις των πραγματικών παικτών στην περιοχή. Και ιδιαίτερα της BP, αλλά και της ΕΝΙ, Τotal, ΕxxonMobil, Royal Dutch Shell κτλ.

Φαίνεται ότι στην Ελλάδα είναι πιο εύκολο να αμπελοφιλοσοφούμε για πολέμους, παρά να παρατηρούμε τις κινήσεις των πολυεθνικών ενέργειας. Με αποτέλεσμα άπαντες εδώ και έξι χρόνια να ομιλούν για πόλεμο αλλά πόλεμος να μην γίνεται. Γιατί δεν γίνεται πόλεμος; Διότι οι πολυεθνικές εταιρείες τα βρίσκουν μια χαρά στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και μοιράζουν τα ενεργειακά οικόπεδα λες και είναι αμπελοχώραφα των παππούδων τους.

Καλά θα κάνει ο κ. Δένδιας, λοιπόν, να σταθμίσει τα πραγματικά γεγονότα κι όχι τις φαντασιώσεις κάποιων δημοσιογράφων και μερικών πολιτικών που συζητούν με το γραφείο του Γερμανού Προέδρου της Rosneft, πρώην καγκελαρίου Γκέρχαρντ Σρέντερ, που πούλησε το 20% της Rosneft στην BP και συνεδριάζει κάθε δεύτερη Παρασκευή με τον Bob Dudley!

Η μηδαμινή αξία των εθνικών πολιτικών

Χωρίς να θέλω σήμερα να επεκταθώ στο θέμα της αναδιάταξης των παικτών θα αναφέρω τρία πολύ απλά παραδείγματα για να καταλάβετε ότι οι εθνικές πολιτικές έχουν μηδαμινή αξία μπροστά στις εταιρικές πολιτικές και στους στόχους των πολυεθνικών:

• Η Shell λειτουργούσε υπονομευτικά για την κυπριακή πολιτική και οι λομπίστες της βουλευτές στη Βρετανία δημιούργησαν πρόβλημα στην Κύπρο με την ευφάνταστη ΑΟΖ που είχαν εκεί οι βρετανικές βάσεις. Μέχρι που ξαφνικά, σε ένα οικόπεδο της Κύπρου, “ξεφύτρωσε” το σηματάκι της Shell και η εταιρία σταμάτησε τις παρενοχλήσεις!
• Η Αίγυπτος ως χώρα έδωσε το δικαίωμα εξόρυξης του τεράστιου κοιτάσματος “Zορ” στην “ιταλική” ΕΝΙ (χρειάζονται εισαγωγικά στο ιταλική). Προφανώς διότι η συνεργασία της BP με την Turkish Petroleum δεν άρεσε στην ηγεσία της Αιγύπτου μιας και θύμιζε “Αραβική Άνοιξη”. Η ΕΝΙ, όμως, είχε διαφορετική άποψη και έβαλε την BP από την πίσω πόρτα, μιας και πούλησε το 20% της ιδιοκτησίας της στο “Zορ”. Κι έτσι βρέθηκε η BP να έχει συμφέροντα στο αιγυπτιακό κοίτασμα.
• Λίγο αργότερα, συνέβη κάτι που οι Έλληνες πολιτικοί αγνοούν. Η BP πούλησε τα μισά της κοιτάσματα στην Λιβύη. Για την ακρίβεια, στην παρακάτω φωτογραφία, βλέπετε την υπογραφή πώλησης από την BP προς την ΕΝΙ του 50% του ποσοστού της στη Λιβύη. Κι εδώ θα σταθούμε λίγο.

Η παραπάνω φωτογραφία απεικονίζει τις συμφωνίες των πραγματικών παικτών. Στις 9 Οκτωβρίου του 2018, βλέπετε ότι ο Βob Dudley της BP, ο Mustafa Sanalla της εταιρείας πετρελαίου της Λιβύης και ο Claudio Descalzi της ΕΝΙ, υπογράφουν την εν λόγω συμφωνία, με αποτέλεσμα η ΒP από 85% που είχε στην Λιβύη να κρατήσει το 42,5% και να πουλήσει το υπόλοιπο 42,5% στην ΕΝΙ.

Η εταιρία πετρελαίων της Λιβύης κράτησε το υπόλοιπο 15% που κατείχε. Δεν άλλαξε κάτι στην γενικότερη θέση που είχε η Λιβύη στην εν λόγω συμφωνία, αλλά μια πολυεθνική πούλησε μερίδιο σε μια άλλη. Κι αυτό είναι που διαφοροποιεί πολύ τα πράγματα σε σχέση με αυτό που λανσάρει ο Ερντογάν ως συμφωνία με την Λιβύη. Την ίδια μέρα, όμως, ουδείς παρατήρησε ότι η BP ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει πλέον τις έρευνες για νέα κοιτάσματα μαζί με την ΕΝΙ, όχι στην χερσαία Λιβύη αλλά που λέτε; Στον Κόλπο της Σύρτης!

Ποιός έσπρωξε τον Ερντογάν στην Αν. Μεσόγειο

Ο κόλπος αυτός είναι όμορος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ (νότια της Κρήτης), στην οποία δεν δραστηριοποιείται η ΕΝΙ! Η ΕΝΙ έχει δικαιώματα μόνο στην κυπριακή ΑΟΖ και σίγουρα πολύ θα ήθελε να ενώσει οριζόντια και κάθετα τις δραστηριότητές της σε αυτή την γιγαντιαία περιοχή! Φυσικά στην Κρήτη υπάρχουν ενδείξεις για τεράστια κοιτάσματα, στην έρευνα των οποίων συμμετέχουν και τα ΕΛΠΕ, όπου η συμμετοχή του ελληνικού κράτους φτάνει το 30%. Μόνο που η κρατική συμμετοχή (σε αξία αγγίζει το 1 δισ. δολάρια) είναι δεσμευμένη στο ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο επιδιώκει να την πουλήσει! Σας αφήνω να μαντέψετε ποιες πολυεθνικές ενέργειας ενδιαφέρονται…

Ελπίζω να καταλάβετε γιατί έκανε αυτήν την κίνηση ο Ερντογάν. Ποιος τον σπρώχνει και τον χρησιμοποιεί. Και γιατί ο Ερντογάν θεωρεί ότι παίζει εκ του ασφαλούς την Ελλάδα. Και πάνω απ όλα, ποιοι και πως κάνουν τις “δουλειές” στα ενεργειακά. Και πιστέψτε με, μόλις υπογράψουν μεταξύ τους, οι πολιτικοί ακολουθούν τις επιδιώξεις των πολυθενικών. Διότι στα ενεργειακά, οι εταιρίες καθορίζουν τις πολιτικές που θα ακολουθήσουν οι πολιτικοί και όχι το αντίθετο, όπως διακαώς επιθυμούν κάποιοι να μας πείσουν εδώ στην Ελλάδα.

Για όποιον θέλει να λύσει, λοιπόν, τέτοια δύσκολα παζλ, ένας είναι ο σίγουρος δρόμος! Βλέπεις τι επιδιώκουν οι πολυεθνικές της ενέργειας και το μόνο σίγουρο είναι ότι και τα μεγάλα κράτη τις ακολουθούν, χαράσσοντας ανάλογα την πολιτική τους. Η άποψή μου παραμένει σταθερή εδώ και είκοσι χρόνια: Κανείς δεν μπορεί να μας πάρει την υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ. Ούτε με “πέτσινες” συμφωνίες ούτε καν με πόλεμο. Εκτός κι αν την δώσουμε εμείς οι ίδιοι! Τα υπόλοιπα είναι να είχαμε να λέγαμε…