Τί επαγγέλλονται για την οικονομία Λεπέν, Λαϊκό Μέτωπο & Μακρόν

Το αποτέλεσμα ήταν να εμπεδωθεί, μεταξύ άλλων, στις ασθενέστερες εισοδηματικά κοινωνικές τάξεις το αίσθημα της περιθωριοποίησης και της εγκατάλειψης τους. Στις συνθήκες αυτές η πλειοψηφία των Γάλλων εκλογέων καταψήφισε, τόσο στις ευρωεκλογές (9/6/2024) την εκλογική συμμαχία Ensemble του Εμανουέλ Μακρόν (14,6%), όσο και στο πρώτο γύρο (30/6/2024) των βουλευτικών εκλογών (20,3%).

Οι ψηφοφόροι εξέφρασαν πολιτικά με τον πιο δημοκρατικό και κατηγορηματικό τρόπο την άρνηση τους στη σταδιακή διεύρυνση των ανισοτήτων, στην επιδείνωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών, στην μείωση των δημόσιων και των κοινωνικών δαπανών, στην όξυνση του προβλήματος της στέγασης και ιδιαίτερα της κοινωνικής στέγης, στην επιδείνωση της πρόσβασης στις δημόσιες υπηρεσίες (Υγεία, Εκπαίδευση, Κοινωνική Προστασία, κλπ).

Παράλληλα η πλειοψηφία του γαλλικού πληθυσμού διαπιστώνει ότι οι συνθήκες αναιμικής ανάκαμψης και στασιμότητας που επικρατούν στην γαλλική οικονομία, σε συνδυασμό με την αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης Μακρόν να ελέγξει τα έσοδα, ωθεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ανοίξει την διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος της Γαλλίας (Eric Monnet, Alternatives Economiques, 28/6/2024), επιδεινώνοντας περαιτέρω την δυσμενή θέση που κατέχει σήμερα η γαλλική οικονομία σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Στο περιβάλλον αυτό των κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων και προκλήσεων τα οικονομικά προγράμματα των τριών βασικών πολιτικών δυνάμεων – Εθνική Συσπείρωση (RN), Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP), Προεδρική Συμμαχία (Ensemble) – που προβάλλονται κατά την προεκλογική περίοδο των βουλευτικών εκλογών (30/6/2024 και 7/7/2024) χαρακτηρίζονται από σημαντικές διαφοροποιήσεις τόσο στους στόχους, όσο και στον χαρακτήρα και το περιεχόμενο των προτεινόμενων πολιτικών και των συγκεκριμένων μέτρων.

Αυτό σημαίνει ότι η ενδεχόμενη συγκατοίκηση ετερογενών κομμάτων και προγραμμάτων θα προκαλέσει συνθήκες πολιτικής αστάθειας, ακυβερνησίας και ενδεχομένως να οδηγήσει στον σχηματισμό υπό τον Μακρόν μίας αποκαλούμενης «τεχνικής κυβέρνησης» που θα βασίζεται σε συγκυριακές πλειοψηφίες της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης με ό,τι αυτό αρνητικά συνεπάγεται για την γαλλική οικονομία και κοινωνία.

Το πρόγραμμα των Μακρόν-Λεπέν

Τούτων δοθέντων στο οικονομικό πρόγραμμα της προεδρικής εκλογικής συμμαχίας Ensemble – χωρίς να αναφέρεται πως θα αντιμετωπισθεί η διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος, που ουσιαστικά έχει δημιουργηθεί από τις ασκούμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές του Μακρόν – προβάλλονται η αποφυγή μεγάλων σχεδίων δημόσιων δαπανών λόγω του υπερβολικού ελλείμματος της χώρας, η μείωση των φόρων, τα μηδενικά τέλη στα συμβόλαια των πρώτων αγοραστών, η μείωση των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος κατά 15%, η αύξηση του ανώτατου ορίου του μπόνους που απαλλάσσεται από τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, κλπ. Με άλλα λόγια το πρόγραμμα της προεδρικής εκλογικής συμμαχίας δεν διαφοροποιείται από τις πολιτικές των οικονομικών της προσφοράς και της δημοσιονομικής πειθαρχίας που εφαρμόζονται στην Γαλλία από το 2017.

Παράλληλα στο οικονομικό πρόγραμμα του ακροδεξιού κόμματος “Εθνική Συσπείρωση” (RN) της Μαρίν Λεπέν διακρίνει κανείς την επιλογή της στρατηγικής τόσο του κόμματος – σύμμαχος των συντηρητικών κοινωνικών, αγροτικών και επαγγελματικών ομάδων – όσο και του καθησυχασμού των πολιτών, των επιχειρηματιών, ιδιαίτερα του μη παγκοσμιοποιημένου γαλλικού κεφαλαίου, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Έτσι, στο οικονομικό πρόγραμμα του κόμματος της Λεπέν προτείνεται η μείωση του ΦΠΑ από 20% σε 5% στην ενέργεια και τα καύσιμα (αποσύρθηκε η πρόταση κατάργησης του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης), η επαναφορά του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 64 έτη που θεσπίστηκε (2023) από την κυβέρνηση του Μακρόν στα 62 έτη (αποσύρθηκε η πρόταση κατάργησης της συνταξιοδοτικής “μεταρρύθμισης” του Μακρόν), την θέσπιση των φοροαπαλλαγών για όσους δεν έχουν συμπληρώσει το 30ο έτος της ηλικίας τους, τον αποκλεισμό από την εργασία σε κρατικές θέσεις όσων έχουν διπλή υπηκοότητα, τον περιορισμό των πόρων προς τους δήμους για την προσφορά κοινωνικής στέγης, την επιλογή των δικαιούχων σε πολιτικές κοινωνικής αλληλεγγύης ανάλογα με κριτήρια διακρίσεων, όπως καταγωγής, χρώματος δέρματος, φύλου, κλπ.

Με άλλα λόγια το πρόγραμμα της Εθνικής Συσπείρωσης της Λεπέν διακρίνεται από την θεσμοθέτηση των διακρίσεων και την «διευθέτηση της κοινωνίας» ( Α. Lebreton, Alternatives Economiques, 26/6/2024), την δεσπόζουσα θέση της δημοσιονομικής πειθαρχίας στην επίτευξη της οικονομικής ισορροπίας και την υλοποίηση δράσεων που θα χρηματοδοτείται από την εξοικονόμηση πόρων σε βάρος του περιβάλλοντος, της κλιματικής μετάβασης και των μεταναστών (Ε. Guillard-R. Sampognaro, Alternatives Economiques, 24/6/2024).

Το πρόγραμμα του Λαϊκού Μετώπου

To οικονομικό πρόγραμμα του Νέου Λαϊκού Μετώπου (NFP), κεϋνσιανής, κατά βάση, έμπνευσης, χαρακτηρίζεται από την αποκατάσταση της θέσης και του ρόλου της οικονομικής πολιτικής στην επίτευξη της οικονομικής σταθερότητας, την ανάπτυξη δια μέσου των δημοσίων επενδύσεων, την αναδιανομή του εισοδήματος και την προοδευτική φορολογία για την αντιμετώπιση των εισοδηματικών και των κοινωνικών ανισοτήτων. Επιπλέον προτείνεται η στήριξη της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών, η αύξηση των μισθών και του κατώτατου μισθού στο μηνιαίο επίπεδο των 1.600 ευρώ καθαρά από 1.398,69 ευρώ καθαρά που είναι σήμερα (αύξηση 14%), η πράσινη επανεκβιομηχάνιση και η παραγωγή στρατηγικών προϊόντων για την αυτονομία της Γαλλίας, η ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους, η ουσιαστική αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, η αύξηση των εισφορών της κοινωνικής ασφάλισης, κλπ.

Οι Γάλλοι επιχειρηματίες μεμονωμένα εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους και την ανησυχία τους, ιδιαίτερα για την αύξηση των μισθών και του κατώτατου μισθού, την προοδευτική φορολογία και την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών του προγράμματος του Νέου Λαϊκού Μετώπου. Επίσημα κρατούν αποστάσεις από τον χαρακτηρισμό του συγκεκριμένου προγράμματος από τον Olivier Blanchard (πρώην επικεφαλής οικονομολόγο του ΔΝΤ) ως «επικίνδυνο», περισσότερο ακόμη και από το πρόγραμμα της Εθνικής Συσπείρωσης της Λεπέν, εκφράζοντας τους φόβους του, όπως υποστήριξε, για το αναδιανεμητικό σοκ που θα επιφέρει το συγκεκριμένο πρόγραμμα στην γαλλική οικονομία. Όμως, κατά τον Michael Zemmour (Alternatives Economiques,29/6/2024) το να φοβάσαι την Ακροδεξιά λιγότερο από την αναδιανομή δημιουργεί πάνω από όλα σοβαρό ηθικό πρόβλημα.