Το χρηματοοικονομικό εργαλείο εναντίον του στρατιωτικού

Η διεθνής οικονομική κατάσταση έχει διαταραχθεί για ακόμη μια φορά στην ιστορία και γι’ αυτό φρόντισε η οικονομία. Διαπιστώνουμε ότι η Ρωσική Ομοσπονδία μόλις συνήλθε οικονομικά, μετά από μια αδράνεια (λόγω αλλαγής οικονομικού συστήματος την δεκαετία του 1990), επιχειρεί να επανέλθει στην διεθνή σκακιέρα ως ένας σημαντικός οικονομικός και στρατιωτικός παράγοντας με παγκόσμια εμβέλεια, που θέλει και μπορεί να έχει λόγο.

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι ουσιαστικά ένας πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας με ενδιάμεσους τους Ουκρανούς, που μάχονται επί του πεδίου για την πατρίδα τους, υποβοηθούμενοι από την Δύση με οικονομικά αντίμετρα κατά των Ρώσων. Παρατηρούμε για πρώτη φορά στην ιστορία τη μάχη μεταξύ των χρηματοοικονομικών μέσων, που χρησιμοποιεί από τη μία η Δύση κι από την άλλη της στρατιωτικής ισχύος που χρησιμοποιεί η Ρωσία στο πεδίο.

Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να εμπλακούν στρατιωτικά στον πόλεμο και αξιοποιούν το “όπλο” που λέγεται χρηματοπιστωτικό σύστημα με διάφορους οικονομικούς αποκλεισμούς, όπως ο αποκλεισμός από το σύστημα SWIFT, που επιτρέπει την ανταλλαγή πληροφοριών για χρηματοπιστωτικές συναλλαγές ανάμεσα σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε παγκόσμια κλίμακα. Επίσης, έλαβαν μέτρα εναντίον της ρωσικής οικονομικής ελίτ και ταυτόχρονα καταβάλουν απέλπιδα προσπάθεια για μείωση της ενεργειακής εξάρτησης.

Τα οικονομικά μεγέθη

Πρέπει να λεχθεί ότι σε επίπεδο ΑΕΠ και σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης το 2020 –σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα– οι ΗΠΑ έχουν 20,936 τρισ. δολάρια, η δε Ρωσία 4,133 τρισ. δολάρια. Ο συσχετισμός, όμως, είναι απλοϊκός καθώς πρέπει να εξετάσουμε τα δίκτυα του κάθε κράτους με το παγκόσμιο σύστημα και πόσο μπορεί να το επηρεάσει. Σε επίπεδο ευρωπαϊκό η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές (ΗΠΑ-Ρωσία), καθώς οι ενεργειακές εξαρτήσεις της Ευρώπης από τη Ρωσία πλησιάζουν το 40% σε ετήσια βάση.

Παρά ταύτα, παρατηρούμε το περίεργο φαινόμενο οι χρηματιστηριακές αγορές να μην επηρεάζονται από τα αρνητικά δεδομένα που όλοι μας θεωρούμε ότι υφίστανται. Από την έναρξη της ρωσικής εισβολής, στις 24 Φεβρουαρίου μέχρι και τις 18 Μαρτίου ο αμερικανικός δείκτης DJ καταγράφει άνοδο κατά +4,61% με κλείσιμο στις 34.754 μονάδες. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στους ευρωπαϊκούς χρηματιστηριακούς δείκτες, καθώς η απόδοση του γερμανικού GSIDX είναι στο +2,57% με 14.413 μονάδες, του δε γαλλικού δείκτη CAC 40 +1,52 % στις 6.620 μονάδες. Εξαίρεση, όπως πάντα, ο ελληνικός δείκτης -2,85% στις 849 μονάδες.

Που βλέπουν οι αγορές

Πάντοτε οι αγορές αξιολογούν τις μελλοντικές αποδόσεις και δεν επηρεάζονται από τις θνησιγενείς κινήσεις των βραχυπρόθεσμων παικτών. Η μάχη θα είναι διαρκής και έντονη, η δε προφύλαξη από τυχόν “ατυχήματα” στην επονομαζόμενη “δυτική πλευρά”, φαίνεται ξεκάθαρα και στην δική μας περίπτωση, όταν στις 24 Μαρτίου η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει να δέχεται τα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου ως εγγύηση για την παροχή ρευστότητας έως το 2024.

Ταυτόχρονα, η Ρωσία προσπαθεί από την δική της πλευρά με χρηματοπιστωτικούς όρους να ενισχυθεί, αναγγέλλοντας την απόφαση να πληρώνεται στο εθνικό της νόμισμα (ρούβλι) για κάθε εξαγωγή ορυκτού πλούτου. Ο αγγλοσαξονικός παράγοντας, δια μέσου της Δύσης, θα προσπαθήσει μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος να επιβάλει νέους κανόνες σε παγκόσμιο επίπεδο –κάτι που ξεκίνησε επί θητείας του προέδρου Τραμπ– καθώς δεν θέλει να καταστρέψει την παγκόσμια κατανάλωση, την οποία χρειάζεται για να εδραιωθεί περαιτέρω.