Το δίκιο του Τραμπ και το ανεξέλεγκτο των κεντρικών τραπεζιτών

Ο ρηξικέλευθος(*) Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ εξέφρασε την δυσφορία του για την δήλωση του προέδρου της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τραπέζης (FED) Ιερωνύμου Πάουελλ, ενώπιον του Κογκρέσου, ότι ο τελευταίος προτίθεται να ανεβάσει τα επιτόκια, δεδομένου ότι η αμερικανική οικονομία «πάει καλά».

“Δεν μπορώ να καταλάβω”, είπε ο Τράμπ, “οποτεδήποτε υπάρχουν «καλά οικονομικά νέα», όπως η αύξηση του αμερικανικού εθνικού προϊόντος (ΣΣ: 5%, όσον ολόκληρο το ΑΕΠ της Γαλλίας!) είτε η άνοδος της απασχόλησης (ΣΣ: η ανεργία στις ΗΠΑ είναι μόλις 4% των διατιθεμένων να εργασθούν έναντι 13% στην ΕΕ και 25% της Ελλάδος), κάποιος σημαίνων εξέρχεται του Καπιτωλίου και απαιτεί μέτρα που παγώνουν την οικονομία“. Ευθύς αμέσως «διέρρηξαν τα ιμάτια των» οι συνήθως «πολιτικώς ορθοί» και χορτασμένοι.

Ο Τράμπ τα βάζει με την ανεξαρτησία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, είπαν. Προσπαθεί να ελέγξει τη νομισματική πολιτική των ΗΠΑ. Δεν του φτάνουν η μείωση του φόρου εισοδήματος (ΣΣ: κατά 40%!), η επιβολή δασμών στις εισαγωγές κινεζικών προϊόντων και η μομφή στην ΕΕ και Κίνα ότι χειραγωγούν το συνάλλαγμα. Θέλει και να διατηρήσει αμετάβλητα τα επιτόκια του δολαρίου. Ακόμη και η Γαλλίδα κατάδικος, διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Χριστίνα Λαγκάρντ εξέφρασε τον αποτροπιασμό που ο Αμερικανός πρόεδρος αμφισβητεί τις αποφάσεις της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ.

Πράγματι, ο εκλεγμένος Αμερικανός πρόεδρος αμφισβητεί τις «ιερές αγελάδες» , τους κεντρικούς τραπεζίτες. Όπως ο Σόλων κατήργησε το 610 πΧ τη δανειακή δουλεία με την Σεισάχθεια και υποτίμησε το αθηναϊκό νόμισμα κατά 27% έναντι της αιγινήτικης δρχ., έτσι και ο Τράμπ επιχειρεί να απελευθερώσει την αμερικανική συμπολιτεία από τα δεσμά του κατεστημένου.

Ποιός κυβερνά

Ουσιαστικώς αμφότεροι έθιξαν ένα υπαρξιακό πρόβλημα της δημοκρατίας: Ποίος κυβερνά; Ο λαός με την ψήφο είτε οι «ελίτ» με τα κατεστημένα συμφέροντα; Στη σύγχρονη εποχή, το ερώτημα έγινε αποφατικό: «Δεν θα αφήσουμε την τύχη της οικονομίας στη δημαγωγία και θα περιορίσουμε τους πολιτικούς να αποφασίζουν μόνο για τα δημόσια ελλείμματα» απήντησαν οι διευθύνοντες τα περιώνυμα καρτέλ.

Όμως, όπως είπε σχετικώς οτΤραπεζίτης Μάγιερ Αmsel Μπάουερ Ρότσιλντ τον 18ον αιώνα: «δώστε μου τον έλεγχο της Τραπέζης της Αγγλίας και αδιαφορώ ποιος ψηφίζει τους νόμους», εννοών ότι η δύναμις της κεντρικής Αγγλικής Τραπέζης στον έλεγχο της οικονομίας υπερβαίνει εκείνη της Βουλής των Κοινοτήτων.

Πράγματι, οι κεντρικοί τραπεζίτες κάνουν ό,τι θέλουν και ματαιώνουν κάθε λαϊκή ετυμηγορία, χωρίς οι ίδιοι να είναι εκλεγμένοι από τον λαό. Παράδειγμα, το ανθελληνικό δίδυμο Ντράγκι-Στουρνάρα που επέβαλε προ τριετίας τους παρανόμους και περιττούς ελέγχους κεφαλαίων (κάπιταλ κοντρόλς) που ενώ βύθισαν την ελληνική οικονομία στα τάρταρα της ανεργίας, συνεχίζονται αδιαλείπτως, παρά την δήθεν «καθαρή έξοδο» από των μνημονίων.

Ερωτάται, λοιπόν, πώς ένας πελατειακώς διορισμένος υπάλληλος, τρεφόμενος παχυλώς από τα μονοπωλιακά κέρδη της κεντρικής τραπέζης (seigniorage) μπορεί ανεξελέγκτως να αποφασίζει δια την τύχη χιλιάδων καταθετών, ανέργων και συνταξιούχων; Οι πολιτικώς ορθοί (και χορτάτοι) απαντούν αιδωσίμως: για να προστατευθή η οικονομία από τους λαϊκιστές.

Ναι, αλλά κύριοι, η ελληνική οικονομία συρρικνώθη κατά 40% από την ημέρα που η κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης και το εδώ παραμάγαζο επέβαλαν περιττούς και παρανόμους πιστωτικούς ελέγχους, δέσμευσαν τις καταθέσεις και κατέστρεψαν τις τράπεζες μας, χωρίς να επέμβει ο εισαγγελεύς. Καλή και αγία η «ανεξαρτησία» των κεντρικών τραπεζών αλλά ποίος θα μας προφυλάξει από την κακοποιό δράση των τραπεζιτών; Αυτό νομίζω ότι υπονοούσε ο ρηξικέλευθος Αμερικανός πρόεδρος που τα έβαλε με τον Πάουελλ και έχει απόλυτο δίκιο.

---

(*) Εκ του ρήγνυμι (=σπάω) κέλευθος (= δρόμος) δηλαδή ο χαράσσων νέους δρόμους, ο καινοτόμος, ο επαναστατικός μεταρρυθμιστής (νεοελληνικό λεξικό ΠΑΤΑΚΗ)