2021, το έτος της μεγάλης μετάβασης – Ο κόσμος στη μετά Covid εποχή

Διεθνείς οργανισμοί, κυβερνήσεις, κόμματα, πολιτικοί και η επιστημονική κοινότητα, ξόδεψαν τεράστια ενέργεια και πόρους τους τελευταίους 12 μήνες, σε μια προσπάθεια να προσαρμοστούν στις απρόσμενες συνθήκες που διαμόρφωσε στον πλανήτη η εμφάνιση του Covid-19.

Η μάχη ενάντια στο νέο ιό δεν έχει ακόμη κερδηθεί, αλλά βρισκόμαστε σε ένα σημείο που μπορούμε να αισιοδοξούμε, καθώς μια σειρά εμβολίων και φαρμάκων αναπτύχθηκαν σε χρόνο ρεκόρ και έχουν αρχίσει να δημιουργούν αργά αλλά σταθερά ένα “τείχος υγείας” απέναντι στην πανδημία. Αν το 2020 ελπίζαμε να είναι μια «χρονιά αλλαγών», αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων ως το “annus horribilis”. Το 2021, λογικά θα είναι η χρονιά της μετάβασης σε μια νέα κανονικότητα.

Επίσης, λόγω της 200ετηρίδας από την Επανάσταση του 1821, είναι ένα έτος υψηλοτάτου συμβολισμού για την αναγέννηση του Έθνους. Με την ευχή πως καμία νέα απρόβλεπτη καταστροφή δεν θα βρεθεί στο δρόμο μας, οι πολίτες, η κοινωνία, οι επιχειρήσεις και τα πολιτικά συστήματα μπορούν και πρέπει να αρχίσουν να βλέπουν, αλλά και να διαμορφώνουν το μέλλον τους, αντί να μεμψιμοιρούν για το παρελθόν τους.

Η νέα κανονικότητα πρέπει να είναι διαφορετική. Θα τα καταφέρουμε όμως ή θα μείνουμε στα ευχολόγια; Χωρίς σχέδιο με νέους εθνικούς και κοινά αποδεκτούς στόχους, προσαρμοσμένους στην νέα εποχή είναι βέβαιο πως θα αποτύχουμε εκ νέου. Γιατί όταν βγούμε από το lockdown, θα ζούμε σε άλλο κόσμο. Θα είναι λάθος να επαναπαυτούμε στη σκέψη πως θα γυρίσουμε πίσω στο 2019.

Το έτος της “μεγάλης μετάβασης”

Αν τον 20οαιώνα χρησιμοποιούσαμε τους όρους «προπολεμικά» και «μεταπολεμικά» για να διαχωρίσουμε τις τεράστιες αλλαγές που επέφερε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, το 2020-21 θα είναι για τις επόμενες γενιές το χρονόσημο, που θα διαχωρίζει τον 21ο αιώνα στις προ-Covid-19 (PC 19) και μετά-Covid-19 (AC 19) εποχές. Το λεγόμενο “σχέδιο Πισσαρίδη” είναι μια βάση συζήτησης, αλλά είναι δομημένο σε παλιά υλικά. Ας είναι λοιπόν το 2021 το έτος της “μεγάλης μετάβασης”!

Η νέα χρονιά μπορεί να μην έχει μεγαλύτερο ειδικό βάρος ως η 200ετηρίδα από την επανάσταση του 1821, ανταγωνίζεται όμως ισάξια το 2020 σε ιστορική σημασία, αφού η εμφάνιση και η κυριαρχία του Covid-19, ένωσε ολόκληρο τον πλανήτη απέναντι σε ένα κοινό πρόβλημα, για πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μάλιστα βρεθήκαμε “όλοι εναντίον ενός” και “ένας (ο κορονοϊός και οι μεταλλάξεις του) απέναντι σε έναν”.

Όπως είπε σε πρόσφατο άρθρο του στα “ΝΕΑ” ο τελευταίος των μεγάλων Ελλήνων Μίκης Θεοδωράκης: «Αναγνωρίζω ότι οι συνθήκες (πανδημία, οικονομία, τουρκική απειλή) θα πρέπει να είναι και είναι, μεταξύ των εθνικών μας προτεραιοτήτων. Ο σκοπός όμως, αλλά και η προϋπόθεση για όλα, είναι η Παιδεία και ο Πολιτισμός.

Όσο μεγάλος και αν είναι ο πλούτος της χώρας, η Ιστορία διδάσκει ότι εκείνο που μένει τελικά είναι ο Πολιτισμός της. Ποιος γνωρίζει σήμερα τις καθημερινές αποφάσεις για τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που απασχόλησαν τον Περικλή και άλλους στην αρχαία Αθήνα; Κανείς! Όμως όλοι γνωρίζουν και μάλιστα επί πολλούς αιώνες τον Πολιτισμό της».