Αμνήμονες κήνσορες…

Δυστυχία να μην διαθέτει η χώρα πεφωτισμένους ηγέτες. Μεγαλύτερη όμως δυστυχία να την κυβερνάνε [ή θέλουν να την κυβερνήσουν] πολιτικοί μειωμένης προσωπικής ευθύνης. Διαβάζεις τα απομνημονεύματα και τα βιβλία αυτο-αθώωσης ορισμένων κι αναρωτιέσαι αν πράγματι είδαν τον κόσμο [και τον εαυτό τους] μέσα από παραμορφωτικό καθρέφτη ή αν θεωρούν όλους τους Έλληνες “χρήσιμους ηλίθιους”

Ιστορικοί κόμποι, κομματικά βάρη, διεθνή φαντάσματα, οικονομικές μέγγενες, ανίκανοι συνεργάτες τούς εμποδίζουν να επιτελέσουν το Μέγα Έργο τους να δικαιώσουν τους αγώνες του λαού[sic], έργο το οποίο συχνά τους έχει ανατεθεί με εξ ουρανού μήνυμα. Μπορεί “η καταθλιπτική παρουσία της κρατικής εξουσίας στον καθημερινό βίο” [Αριστόβουλος Μάνεσης] να είναι πολύ έντονη τον τελευταίο καιρό, όμως αυτές οι συνάξεις των πρώην, οι πλατφόρμες των “εκτός παιχνιδιού”, τα δείπνα και οι κύκλοι ενημέρωσης δεν συνιστούν πρωτευόντως προβληματισμούς για την ουσία της Δημοκρατίας ή για την ποιότητα του κράτους δικαίου, αλλά πρόκειται για μία άτεχνη κι ανούσια επιχείρηση-αυτοδικαίωσης.

Φραπέδες, λακέδες και πολιτικοί τενεκέδες

Δεν τους πνίγει το δίκιο τους. Μάλλον πνίγονται από την απραξία τους αυτοί οι πολιτικοί και γι’ αυτό με άστοχες δηλώσεις/κινήσεις θέλουν πρώτα να παραγραφούν τα δικά τους ανομήματα και μετά να ικανοποιήσουν τις άδοξες κι αδιέξοδες φιλοδοξίες τους. Δηλώνουν έτοιμοι να “αυτο-θυσιαστούν” και πάλι [sic] για το καλό της Πατρίδας και συσπειρώνονται για ν’ αντιμετωπίσουν κάποιους νεο-δελφίνους και λοιπούς μεσσίες [ανδρικού και θηλυκού γένους], οι οποίοι προβάλλουν ως πρόταγμα την υπερ-βολική και απόλυτα ασαφή “αλλαγή των κακώς εχόντων πραγμάτων”.

Αφέλεια και διβουλία στο ίδιο προφίλ, ηθικολογία και κρυμμένα συμφέροντα, περιθωριοποιημένοι πολιτευτάδες και δίγλωσσα ΜΜΕ στοχεύουν στο να πείσουν την κοινή γνώμη ότι αυτοί είναι οι [εν Χριστώ;] πολιτικοί σωτήρες και όλοι οι άλλοι παιδιά του Σατανά. Μπλέξαμε ανάμεσα σε πονηρά παλαικομματικά παίγνια και σε αγιοποιημένους νεο-ζηλωτές.

Οι Φραπέδες, οι λακέδες και οι τενεκέδες έχουν γίνει ένα κουβάρι. Ο Θεάνθρωπος του 2026 να βάλει το χέρι του, αφού ο αποπροσανατολισμένος λαός περί άλλα τυρβάζει.