Αρέσει ή όχι ο ΣΥΡΙΖΑ; – Αναζωπύρωση της μουρμούρας για συλλογική ηγεσία

Ένα άρθρο του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιου Κούλογλου στον δικό του ιστότοπο, με τίτλο “Πρόεδρε μήπως δεν αρέσουμε;”, και μία παλιότερη αναπαραγωγή από το ίδιο μέσο, του ημερολογίου του Ευκλείδη Τσακαλώτου, με υπονοούμενα περί συλλογικής ηγεσίας, αναζωπυρώνουν τον εσωτερικό διάλογο στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο μεν Ευκλείδης Τσακαλώτος με αρκετό λυρισμό εύχεται στο ημερολόγιό του, που φιλοξένησε το TVXS: «Μακάρι στο μέλλον η Αριστερά, εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ, να μπορέσει όλο και περισσότερο να λειτουργεί ως το κουαρτέτο του Bennett. Αυτό, εξ’ άλλου, ήταν και το αρχικό πρόταγμα του ΣΥΡΙΖΑ». Με την φράση αυτή υπαινίσσεται περισσότερο συλλογική λειτουργία, ενδοεπικοινωνία και διόρθωση λαθών στην εκπόνηση γραμμής και στην άσκηση πολιτικής.

Είναι με πιο κομψό τρόπο η γνωστή θέση του Ευκλείδη Τσακαλώτου, που συμμερίζονται και άλλοι στον ΣΥΡΙΖΑ, (αν και όχι κατ’ ανάγκη γιατί ανήκουν στην ίδια ομάδα), περί συλλογικής ηγεσίας. Τον περασμένο Νοέμβριο το είχε εκφράσει πιο καθαρά, όταν είχε πει σε συνέντευξή του ότι «ο Αλέξης είναι ο πρώτος μεταξύ ίσων». Το θέμα της ηγεσίας έχει θέσει με τον δικό του τρόπο και την δική του ορολογία και ο Νίκος Φίλης, ως άρνηση του αρχηγικού κόμματος.

Μέσα από τις έντονες κατά καιρούς διαφωνίες τους, κυρίως στις συνεδριάσεις του πολιτικού καφέ, συγκλίνουν και στελέχη όπως ο Νίκος Βούτσης και ο Πάνος Σκουρλέτης. Πρόκειται για τη μόνη ουσιαστική διαμάχη στο κόμμα. Φυσικά υπάρχουν επί μέρους διαφωνίες για το πώς θα έπρεπε να έχει γίνει ο διάλογος για την κυβερνητική πενταετία ή πόσο αριστερά θα έπρεπε να κινηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ για να προσελκύσει και να αναπτύξει κοινωνικές συμμαχίες και σε ποιες κοινωνικές ομάδες να στοχεύσει.

Αρέσει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Ορισμένοι εκτιμούν ότι μία ομάδα στελεχών, χωρίς να ταυτίζονται σε όλο το εύρος των απόψεών τους θέλουν “υπό κηδεμονία” τον Αλέξη Τσίπρα και κυρίως φοβούνται μήπως σε συνδυασμό με το Συνέδριο, που θα γίνει κάποια στιγμή μέσα στο 2021, ο Αλέξης Τσίπρας αποφασίσει να επιβεβαιώσει την ηγεσία του από την βάση του κόμματος.

Εάν το πράξει θα αναδειχθεί παντοδύναμος και θα έχει λυμένα τα χέρια του να ξαναφτιάξει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από την αρχή, κάτι που απεύχονται τα άλλα στελέχη. Βέβαια οι ίδιοι που μιλούν για ανοίγματα, βάζουν φραγμούς στην διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ και ζητούν ποσοστώσεις για την εγγραφή νέων μελών. Ο Κούλογλου πάλι το θέτει μεν κομψά με ερωτηματικό, αλλά εννοεί ότι «Πρόεδρε δεν αρέσουμε», και αναζητά τις αιτίες.

Βέβαια ο Στέλιος Κούλογλου δεν διανύει και την καλύτερη περίοδο των προσωπικών του σχέσεων με τον Αλέξη Τσίπρα. Ανεξάρτητα από αυτό πάντως, τόσο ο Στέλιος Κούλογλου όσο και η γενικότερη χαμηλόφωνη συζήτηση στο εσωτερικό του κόμματος ξεκινούν από τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι μία κακή κυβέρνηση με πολλά λάθη έχει δυσανάλογα μικρή φθορά και από αυτή τη φθορά πολύ μικρό ποσοστό εισπράττει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ένας κακός πρωθυπουργός προηγείται του αδιαμφησβήτητα περισσότερο  χαρισματικού Αλέξη Τσίπρα (ο οποίος απολαμβάνει την εκτίμηση ακόμη και ξένων ηγετών όπως η Μέρκελ), ενώ η ΝΔ εξακολουθεί να προτιμάται στο ερώτημα για κυβέρνηση από τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για ερωτήματα που υπαινικτικά μόνο έθεσαν ελάχιστοι στην τριήμερη Εθνική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ και υπ’ αυτήν την έννοια ανακύπτει το ερώτημα, γιατί την επαναφέρουν αμέσως μετά.

Υπάρχει θέμα ηγεσίας;

Στο ερώτημα για το αν υπάρχει θέμα ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ, η απάντηση είναι σαφώς όχι. Τουλάχιστον επί του παρόντος. Τέτοιο θέμα δεν θέτουν ούτε οι επικριτές του Αλέξη Τσίπρα. Από εκεί και μετά οι απόψεις διίστανται. Ορισμένοι εκτιμούν ότι το θέμα της ηγεσίας θα τεθεί μετά τις επόμενες εκλογές, εάν χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι περισσότεροι πάντως θεωρούν πώς ούτε μετά από μία επόμενη ήττα θα αμφισβητηθεί ο Αλέξης Τσίπρας. Άλλωστε δεν διαφαίνεται προσωπικότητα να τον αμφισβητήσει.

Έχει ενδιαφέρον ότι αν και εκκινούν από διαφορετικές αφετηρίες και έχουν διαφορετικά πράγματα στο μυαλό τους όλο και περισσότεροι αναρωτιούνται για το αν έχει “πάγκο” το κόμμα και γιατί ο Αλέξης Τσίπρας δεν διαμορφώνει μια πιο φρέσκια ηγετική ομάδα, και μία αντίστοιχη front line για τα Μέσα Ενημέρωσης.

Είναι δεδομένο ότι τα Μέσα Ενημέρωσης δεν στηρίζουν απλώς τη ΝΔ, αλλά κάνουν πολιτική εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, καλύπτουν τα κενά της, διορθώνουν και αποκρύπτουν λάθη, εξωραΐζουν αποτυχημένες πολιτικές. Αυτό όμως είναι μια πραγματικότητα και ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει απάντηση για το πώς θα αλλάξει την κατάσταση στο πεδίο των ΜΜΕ.