Εκτός δημοκρατικού τόξου θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ ο Μητσοτάκης

Άνοιγμα στο ΚΙΝΑΛ και σκληρή επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ με ευθεία παρέμβαση στην εσωκομματική προσυνεδριακή διαδικασία, έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στην συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ που εξέλεξε ως νέο γραμματέα του κόμματος τον Παύλο Μαρινάκη.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε στην «ανοιχτή εσωκομματική διαδικασία στο ΚΙΝΑΛ», λέγοντας ότι «με χαρά βλέπουμε το ΚΙΝΑΛ ή ΠΑΣΟΚ ή όπως ονομαστεί να κινείται στον ίδιο δρόμο και να επιλέγει ανοικτές διαδικασίες». Προφανώς ξέχασε ότι η εκλογή αρχηγού από την βάση ήταν μία διαδικασία που πρώτος εισήγαγε ο Γιώργος Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ πριν 18 σχεδόν χρόνια και την ακολούθησε η ΝΔ, όταν ο Αντώνης Σαμαράς κέρδισε την Ντόρα Μπακογιάννη. Χαιρέτησε πάντως την διαδικασία λέγοντας ότι αποτελεί «υγεία για το πολιτικό σύστημα η δημοκρατία στα κόμματα».

Ακολούθως απευθύνθηκε με ηγεμονικό τρόπο στην επόμενη ηγεσία του ΚΙΝΑΛ σε αντιδιαστολή με τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο δεν άφησε περιθώρια συναίνεσης: «Η κυβέρνηση δεν έκρυψε ποτέ ότι αναζητά ουσιαστικές, ποιοτικές προτάσεις από την αντιπολίτευση. Ελπίζω να τις ακούσει τώρα από το τρίτο κόμμα της Βουλής, γιατί το δεύτερο, δυστυχώς, αποδείχθηκε ήδη ουραγός σε αξιοπιστία. Προσδοκώ, συνεπώς, υπεύθυνη κριτική από το ΚΙΝΑΛ».

Στην πραγματικότητα, η ανωτέρω δήλωση είναι μία προκαταρκτική κίνηση του πρωθυπουργού για να προλειάνει το έδαφος για μία μελλοντική κυβερνητική συνεργασία με το ΚΙΝΑΛ του Νίκου Ανδρουλάκη, δεδομένου ότι τα επιτελεία και των δύο μεγάλων κομμάτων έχουν καταλήξει στην εκτίμηση ότι η εκλογική μάχη της Κυριακής έχει σχεδόν δεδομένο νικητή.

Δήλωση Μητσοτάκη

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχώρησε σε κάτι που δεν συνηθίζεται. Παρενέβη στην προσυνεδριακή διαδικασία του ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρώντας να συνδέσει την αντιπολιτευτική τακτική της Κουμουνδούρου με την «έλλειψη εσωκομματικών δημοκρατικών διαδικασιών». Ο αρχηγός της ΝΔ, ο οποίος στην Σύνοδο για την Δημοκρατία που συγκάλεσε ο πρόεδρος Μπάιντεν επανέφερε την θεωρία των δύο άκρων, παραλληλίζοντας ουσιαστικά τον ΣΥΡΙΖΑ με την Χρυσή Αυγή, κατηγόρησε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για «δειλία μπροστά στην δημοκρατία».

Σε μία εκτεταμένη αναφορά είπε: «Δεν αισιοδοξώ, όμως, ότι η εσωκομματική δημοκρατία θα μπορέσει να φτάσει κάποτε και στην Κουμουνδούρου, γιατί είναι αλήθεια αξιοπερίεργο το γεγονός ότι ένα κόμμα που κάθε τόσο συντόνιζε κινητοποιήσεις σήμερα δυσκολεύεται να οργανώσει ακόμα και ένα Συνέδριο. Μία παράταξη που αυτοαποκαλείται λαϊκή, να αρνείται να εκλέξει αρχηγό από το λαό. Και, βέβαια, είναι παράδοξο μία δύναμη που διαλαλεί ότι, τάχα, είναι προοδευτική να παραμένει αραχνιασμένη σε παλαιοκομματικές πρακτικές, όμηρος συσχετισμών που συμφωνούνται σε εσωκομματικά υπόγεια.

»Θεωρώ μάλιστα ότι αυτή η δημόσια καταστροφολογία, την οποία εκτοξεύει διαρκώς ο ΣΥΡΙΖΑ συνδέεται τελικά με την εσωτερική ακινησία και την ατολμία του, για να μην πω τελικά τη δειλία του απέναντι στην ίδια τη δημοκρατία. Γιατί ένας πολιτικός σχηματισμός που επί δυόμισι χρόνια αρνείται να εξετάσει γιατί ηττήθηκε στις κάλπες και ένας αρχηγός που αποφεύγει να αξιολογηθεί από τους ίδιους τους ψηφοφόρους δεν μπορούν να χαράξουν νέα ρότα.

»Η εσωκομματική ασφυξία οδηγεί όχι μόνο σε πολιτική παραλυσία αλλά συχνά –και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό– γίνεται μεγάφωνο για τα πιο χυδαία fake news, ειδικά στο ζήτημα της πανδημίας, που προσβάλλουν πρώτα και πάνω από όλα τους υγειονομικούς μας που δίνουν καθημερινά έναν σκληρό αγώνα. Η επιλογή του τρόπου λειτουργίας, όμως, του κόμματος είναι και μέρος της κοσμοθεωρίας του κάθε φορέα. Γίνεται, λοιπόν, και αυτή ένας καθρέφτης που δείχνει ποιος είναι πραγματικά προοδευτικός και ποιος είναι βαλτωμένος στο χθες».

Η μετωπική και με οξύτατους ιδεολογικούς όρους επίθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη φαίνεται ότι σηματοδοτεί μία αλλαγή του τρόπου που ο πρωθυπουργός θα αντιμετωπίζει εφεξής την αξιωματική αντιπολίτευση. Ειδικότερα, διαφαίνεται ότι θα επιχειρήσει να την απομονώσει και περιθωριοποιήσει όχι μόνο πολιτικά, αλλά και ιδεολογικά, επαναφέροντας μία θεωρία που είχε ρίξει στην αγορά η ΝΔ επί ημερών του Αντώνη Σαμαρά, σύμφωνα με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα εκτός “δημοκρατικού τόξου”, ή τουλάχιστον ότι είναι μόνο με το ένα πόδι σ’ αυτό.