Ευρωπαϊκές κυρώσεις στην Τουρκία – Ή τον Δεκέμβριο ή ποτέ

Παρακολουθούμε τις τελευταίες εξελίξεις, που συμβαίνουν στη περιοχή μας και αυτές που εξελίχθηκαν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Είδαμε το πικ-νικ του Ερντογάν στην Αμμόχωστο, τις δηλώσεις του για διχοτόμηση της Κύπρου και ενώ το Barbaros συνεχίζει τις έρευνες στη Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Επιπλέον, συνεχίζεται η ομηρία της ελληνικής υφαλοκρηπίδας από το Oruc Reis, όπου η Τουρκία παγιώνει και επιβάλει στρατιωτικά τη λογική της, ότι τα νησιά μας δεν έχουν υφαλοκρηπίδα.

Ιδιαίτερα η τελευταία τουρκική NAVTEX, που ακουμπά ακριβώς στα έξι ναυτικά μίλια από το σύμπλεγμα της Μεγίστης, δηλώνει ότι η Τουρκία είναι αποφασισμένη να τραβήξει το σχοινί μέχρι εκεί που έχει σχεδιάσει. Από ότι φαίνεται την ιστορία αυτή τη συνηθίσαμε, όπως και τις συνεχιζόμενες πτήσεις των τουρκικών αεροσκαφών πάνω από τα ελληνικά νησιά. Φαίνεται από τη στάση μας, ότι αυτό το γεγονός δεν μας ενοχλεί, ή δεν διαθέτουμε τα εργαλεία να ανατρέψουμε τη σημερινή κατάσταση. Πολύ απλά να στείλουμε το Oruc Reis στο σπίτι του!

Δυστυχώς αυτό δείχνει η εικόνα αυτή, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές. Η νίκη των τουρκοαζερικών δυνάμεων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι γεγονός. Είχε ως αποτέλεσμα την ήττα των Αρμενίων, με χιλιάδες νεκρούς από τα τουρκικά Drones και πρόσφυγες, που αναγκάστηκαν να κάψουν τα σπίτια τους, για να μην τα παραδώσουν στους τουρκοαζέρους, και να ακολουθήσουν το δρόμο της προσφυγιάς, παραδίδοντας τα πάτρια εδάφη τους στα χέρια των Αζέρων. Οι Αρμένιοι έμειναν αβοήθητοι και τελείως μόνοι, ώσπου φτάσαμε σε αυτό το δυσάρεστο αποτέλεσμα που είναι ντροπή για τη δυτική κοινωνία.

Είναι όμως ένα ενδεικτικό δείγμα που θα πρέπει να μας απασχολήσει, σε συνάρτηση με την τουρκική επιθετικότητα και με αυτά που έχουν δρομολογηθεί από τον Ερντογάν. Η πατρίδα μας έχει βιώσει την προσφυγιά κατά κόρον. Ζήσαμε και ζούμε μέχρι σήμερα το αποτύπωμα της Μικρασιατικής καταστροφής, με χιλιάδες νεκρούς και πρόσφυγες, την ζήσαμε το 1955 με τον διωγμό των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, την ζήσαμε το 1974 στη Κύπρο.

Όλοι γνωρίζουν τα τουρκικά σχέδια 

Συνεχείς ήττες και συνεχείς ταπεινώσεις υπέστη ο Ελληνισμός, που οφείλονται αποκλειστικά στις δικές μας αδυναμίες να προλάβουμε τα γεγονότα και να αντιδράσουμε ανάλογα. Ωστόσο, τίποτα δεν διδαχθήκαμε, αφού η διχόνοια που εκτρέφεται από λανθασμένες νοοτροπίες και λογικές καλά κρατεί. Τώρα βιώνουμε ως χώρα αντίστοιχες καταστάσεις, με τον ίδιο παίκτη. Όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο σχεδιασμός και οι προθέσεις του Ερντογάν.

Ας τις θυμηθούμε: Δεν γνωρίζουμε ότι σχεδιάζει τον εποικισμό της Αμμοχώστου; Το γνωρίζουμε! Δεν γνωρίζουμε ότι σχεδιάζει την διχοτόμηση της Κύπρου και στη συνέχεια την προσάρτηση του κατεχόμενου μέρους στη Τουρκία; Το γνωρίζουμε! Δεν γνωρίζουμε ότι σχεδιάζει να αφαιρέσει το κυριαρχικό μας δικαίωμα για ΑΟΖ στα νησιά μας και να μας περιορίσει στα έξι ναυτικά μίλια; Το γνωρίζουμε!

Δεν γνωρίζουμε ότι σχεδιάζει την καθιέρωση του εναέριου χώρου μας στα έξι μίλια, όσο είναι και η αιγιαλίτιδα ζώνη μας; Το γνωρίζουμε! Δεν γνωρίζουμε ότι σχεδιάζει τον αφοπλισμό των ακριτικών νησιών μας και ενδεχομένως την σταδιακή προσάρτησή τους; Το γνωρίζουμε! Δεν γνωρίζουμε το σχεδιασμό του για το γκριζάρισμα της περιοχής της Θράκης; Το γνωρίζουμε! Όλα τα γνωρίζουμε!

Το ερώτημα είναι εμείς τι κάνουμε, γιατί αυτή η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Θα έχει συνέχεια και θα την κουβαλάμε στη πλάτη μας εμείς, και οι επόμενες γενιές που έρχονται, για πολλά χρόνια. Όμως, τώρα είναι ο “σπόρος” που οφείλουμε να σπείρουμε διπλωματικά και ιδιαίτερα αμυντικά, για να μην βρεθούμε σε καταστάσεις πολύ δυσάρεστες. Οι ανούσιες δικαιολογίες, τα ευχολόγια, τα παχιά λόγια πατριωτισμού και όλα τα συναφή, έχουν στόχο να αποπροσανατολίζουν κάθε φορά την κοινή γνώμη από την πραγματικότητα.

Κρίσιμες οι επόμενες μέρες

Θα ήταν ευτυχές το ενδεχόμενο να μπορούσαμε να συνεννοηθούμε με τους γείτονες και να ζήσουν οι δύο λαοί μας ειρηνικά. Όμως αυτό είναι μία πλάνη, που δεν οφείλεται αποκλειστικά στον Ερντογάν. Ο λόγος είναι ότι η λογική της “Γαλάζιας Πατρίδας” είναι βαθιά χαραγμένη στην ψυχοσύνθεση της τουρκοϊσλαμικής κουλτούρας και όχι μόνο, αισθανόμενοι κακώς, ότι τα νησιά μας “τους πνίγουν” και πάνω σε αυτό ζητούν οξυγόνο!

Οι επόμενες ημέρες θα είναι κρίσιμες. Ο κύριος αυτός που λέγεται Ερντογάν μπορεί να είναι παρανοϊκός, ωστόσο είναι μεθοδικός, αφού έχει τη δυνατότητα και την ικανότητα να μας δουλεύει κανονικά! Όποτε θέλει μας επιβάλει τη θηλιά στο λαιμό και όποτε θέλει αφήνει “τα λουριά” χαλαρά. Εμείς βέβαια δεν είμαστε κουτοί, έχουμε καταλάβει το “έργο”. Ωστόσο, αυτό που δεν γνωρίζω είναι γιατί παριστάνουμε τους “χαζούς” και ακολουθούμε τα βήματά του. Γιατί τα λέω αυτά;

Τις προσεχείς ημέρες, την 11η Δεκεμβρίου, θα έχουμε τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Η ευρωπαϊκή κοινότητα, λόγω της Γερμανίας, έχει δείξει μέχρι σήμερα την αρνητική της διάθεση για την επιβολή ισχυρών οικονομικών κυρώσεων στην Τουρκία. Βεβαίως, αυτή η αρνητική διάθεση ενισχύθηκε από την ασθενή συμπεριφορά του πρωθυπουργού και του υπουργού των Εξωτερικών στις προηγούμενες Συνόδους Κορυφής και κορυφώθηκε στην τελευταία.

Όταν η Ελλάδα και η Κύπρος δεν έθεσαν veto για το θέμα της Λευκορωσίας, ενώ υπήρχαν οι ομοιότητες μεταξύ Ερντογάν και Λουκασένκο, ως προς την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που παραβιάζονται στην Τουρκία και στην Λευκορωσία. Απλά έγινε αυτό που ήθελε η Γερμανία, ενώ η Ελλάδα και η Κύπρος πέταξαν για ακόμη μία φορά την ευκαιρία στο καλάθι των αχρήστων!

Τελευταία ευκαιρία για κυρώσεις

Ο Ερντογάν έστειλε τον Ιμπραήμ Καλίν για συνομιλίες στις Βρυξέλλες, προφανώς για να λειάνει το έδαφος εν όψει της επερχόμενης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ και παράλληλα επιδεινώνει με την τελευταία NAVTEX την ατμόσφαιρα στη περιοχή μας. Το παραθυράκι που άφησε ανοιχτό συνειδητά για κυρώσεις η Γερμανία για να κλείσει κάποια στόματα, πιθανόν να κλείσει ορμητικά αν ο πρωθυπουργός δεν επιδείξει, έστω την ύστατη χρονική στιγμή, την κατάλληλη πυγμή και αποφασιστικότητα.

Όμως, είναι γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει ισχυριστεί πολλάκις ότι οι κυρώσεις στη Τουρκία δεν αποτελούν αυτοσκοπό, γνωρίζοντας το χαρακτήρα και τη λογική του Ερντογάν. Και, οι τελευταίες δηλώσεις της Μέρκελ για εκμετάλλευση κοιτασμάτων φυσικού αερίου σε “αμφισβητούμενα ύδατα” ενισχύουν την πιθανότητα να επιστρέψει ο πρωθυπουργός στην Αθήνα με άδεια χέρια, ωστόσο, ως συνήθως, θα ισχυριστεί ότι έχουμε πετύχει μία ακόμη “διπλωματική νίκη”.

Μέχρι την 20η Ιανουαρίου, που είναι η αντικατάσταση του προέδρου Τραμπ από τον Τζο Μπάιντεν, δεν θα δούμε λογικά από τις Ηνωμένες Πολιτείες κάποια αξιόλογη κίνηση, που θα “μαζέψει” το Oruc Reis από την υφαλοκρηπίδα μας. Συνεπώς, η όποια απόφαση της επικείμενης Συνόδου Κορυφής θα μας επηρεάσει άμεσα, θετικά ή αρνητικά, τους επόμενους δύο μήνες.