Η φυγή Μακρόν προς τα εμπρός – Η πόλωση και το ρίσκο με τις γαλλικές κάλπες

Η δήλωση Μακρόν έπεσε σαν κεραυνός στη Γαλλία, γράφει η Le Monde. Γύρω από το προεδρικό τραπέζι ήταν ο πρωθυπουργός Gabriel Attal, ο υπουργός Εσωτερικών Gérald Darmanin, ο υπουργός Οικονομίας Bruno Le Maire, καθώς και ο πρώην πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης Richard Ferrand. Κατάλαβαν αμέσως ότι δεν έχει νόημα η περαιτέρω συζήτηση. Η προεδρική απόφαση έχει ληφθεί.

Προσκεκλημένοι επίσης στην κλειστή συνεδρίαση ήταν οι επικεφαλής των συνεργαζόμενων πολιτικών σχημάτων, του Horizons Edouard Philippe, και του MoDem, François Bayrou, αλλά δεν μπόρεσαν να πάνε στο Μέγαρο των Ηλυσίων, και ειδοποιήθηκαν τηλεφωνικά για την απόφαση του Μακρόν. Η Yaël Braun-Pivet, πρόεδρος της Βουλής, απαίτησε ένα τετ-α-τετ με τον πρόεδρο, το οποίο της δόθηκε λίγο αργότερα.

Ο Εθνικός Συναγερμός της Λεπέν με επικεφαλής στο ευρωψηφοδέλτιο τον Ζορντάν Μπαρντελά κυριάρχησε με το 31,5% των ψήφων (31 έδρες), έναντι του κόμματος Αναγέννηση του προέδρου Μακρόν (15,2%), σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των exit polls. Η καταμέτρηση επιβεβαίωσε την εικόνα των exit polls. Η ακροδεξιά πήρε 31,5 %, το σχήμα του Μακρόν 14,6 % και οι Σοσιαλιστές 13,8 %.

Το στοίχημα Μακρόν με φυγή προς τα εμπρός

Το στοίχημα του Macron είναι φαινομενικά απλό και έχει ως στόχο να προσγειώσει την Λεπέν από τις ευρωεκλογές στις γαλλικές κοινοβουλευτικές εκλογές. Ενώ οι ευρωπαϊκές εκλογές έδωσαν μια αποφασιστική νίκη για τον Εθνικό Συναγερμό, οι βουλευτικές εκλογές θεωρείται απίθανο να δώσουν μια τόσο μεγάλη νίκη. Ο Εθνικός Συναγερμός θα κερδίσει περισσότερες έδρες στο Κοινοβούλιο, αλλά πιθανότατα δεν θα κερδίσει αρκετές για να είναι σε θέση να κυβερνήσει.

Οι γαλλικές κοινοβουλευτικές εκλογές δεν χρησιμοποιούν το ίδιο εκλογικό σύστημα με τις ευρωπαϊκές εκλογές. Για να κερδίσει κάθε υποψήφιος μια θέση ως βουλευτής πρέπει να κερδίσει το 50% στον πρώτο γύρο ή, αν όχι, να πάει σε δεύτερο γύρο με τον δεύτερο υποψήφιο. Έτσι είναι πολύ πιο δύσκολο για έναν ακροδεξιό υποψήφιο να κερδίσει μια έδρα στο Κοινοβούλιο. Καθώς οι Βρυξέλλες θεωρούνται μια πολύ μακρινή ανησυχία, οι ευρωπαϊκές εκλογές εκφράζουν πιο έντονα την ψήφο διαμαρτυρίας. Αντίθετα, οι βουλευτικές εκλογές είναι μια ψηφοφορία δύο γύρων – στις 30 Ιουνίου και στις 7 Ιουλίου – που ιστορικά ευνοεί τα παραδοσιακά κόμματα, καθώς οι ψηφοφόροι από την αριστερά και τη δεξιά συνήθως συσπειρώνονται γύρω από τον πιο mainstream υποψήφιο για να νικήσουν την άκρα δεξιά.

Αυτή η συσπείρωση εναντίον της ακροδεξιάς είναι το ίδιο πολιτικό ρεύμα που αξιοποίησε ο Μακρόν για να νικήσει τη Λεπέν – με 59% έναντι 41% – στις προεδρικές εκλογές του 2022. Αλλά με τη σκληρή δεξιά να ανεβαίνει σε όλη την Ευρώπη, οι αλήθειες του χθες δεν είναι πλέον εγγυημένες στη σημερινή νέα πολιτική πραγματικότητα.

Ο Μακρόν θα χρησιμοποιήσει τις επόμενες τρεις εβδομάδες κινητοποιώντας υποστηρικτές ενάντια στην ακροδεξιά απειλή. Υπάρχει όμως η πιθανότητα ο Εθνικός Συναγερμός της Λεπέν να κερδίσει μεγάλο αριθμό εδρών στο Κοινοβούλιο (577) και να αναγκάσει τον Γάλλο πρόεδρο να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού, η οποία θα έδινε στην ακροδεξιά απρόβλεπτη εξουσία.

Μια δημοσκόπηση των Ρεπουμπλικάνων τον Δεκέμβριο έδειξε ότι ο Εθνικός Συναγερμός της Λεπέν θα μπορούσε να σημειώσει σημαντικά κέρδη σε πρόωρες εκλογές και να συγκεντρώσει 243 έως 305 βουλευτές, περισσότερους από το όριο που απαιτείται για την πλειοψηφία. Σε αυτό το σενάριο (που θεωρείται τώρα απίθανο), ο Macron θα ήταν υποχρεωμένος από την παράδοση να ορίσει πρωθυπουργό πρόσωπο του Εθνικού Συναγερμού, ο οποίος θα ήταν υπεύθυνος για την πολιτική της κυβέρνησης. Ο Εθνικός Συναγερμός ανακοίνωσε σήμερα το πρωί ότι υποψήφιος πρωθυπουργός θα είναι ο Μπαρντελλά που ήταν επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου.