Γαλλία: Όταν δεν έχουν πλειοψηφία, αρχίζουν τα τερτίπια
05/12/2024
Η ιστορία μπορεί να μην επαναλαμβάνεται αλλά οι παρομοιώσεις της έχουν πολλή πλάκα: Η Γαλλία, που είχε πρωτοστατήσει στην οιονεί πτώχευση της Ελλάδος το 2009 επί προεδρίας Σαρκοζί, για 5 δισ. ευρώ έλλειμμα, βλέπει την κυβέρνηση Μπαρνιέ να καταρρέει γι΄ ανοιγμα 40 δισ. ευρώ στον προϋπολογισμό, για πρώτη φορά μετά από 62 έτη. Είχε από το 1962 να καταψηφισθή κυβέρνηση στην Γαλλική εθνοσυνέλευση.
Τότε ο πιό βραχύβιος πρωθυπουργός χώρας της ΕΕ ήταν ο Γιώργος Α. Παπανδρέου, τωρα ο μεσιέ Μπαρνιέ. Τα παράνομα τότε Μνημόνια έκοψαν 11 φορές τις συντάξεις των Ελλήνων. Σήμερα οι Γάλλοι καλούνται να υποστούν αυξήσεις φόρων 20 δισ. Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε κυβίστηση το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος κι ο Μακρόν ποιείται χρήση του αντιδημοκρατικού άρθρου 49,3 του συντάγματος της Γαλλίας, που επιτρέπει έγκριση του Προϋπολογισμού 2025 χωρίς την αποδοχή του υπό των αντιπροσώπων του γαλλικού έθνους.
Ασφαλώς η Γαλλία δεν είναι σαν την Ελλάδα το 2009, αλλά οι Ερινύες τιμωρούν πάντοτε τους υψιπετείς. «Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται» γράφει το Ψαλτήρι. Ας το σκεφθεί αυτό κι ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ όταν θα επισκέπτεται την ανακαινισθείσα Παναγία των Παρισίων που είναι το μοναδικό επίτευγμα του Γάλλου προέδρου, αφού πρωτοστάτησε στον πόλεμο κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία ως μικρός Ναπολέων.
Η Γαλλία, μικρογραφία πανευρωπαϊκής κρίσης
Πρακτικώς η πολιτική κρίση έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του πανωτοκίου που πληρώνει η Γαλλία στα κρατικά της ομόλογα άνω του 3% και πτώση του ευρώ υπό το 1,05 έναντι του δολαρίου. Αμφότερα δεν είναι πρός θάνατον! Τα έχομε ξαναδεί…
Αλλού είναι το πρόβλημα: Η προϊούσα Σοβιετοποίηση της ευρωπαϊκής οικονομίας με αύξηση του κρατικού πλούτου εις βάρος του ιδιωτικού – αντίθετα προς την αμερικανική – και η απώλεια ανταγωνιστικότητος έναντι της Κίνας που οι δασμοί δεν πρόκειται να θεραπεύσουν, είναι μέρος του προβλήματος.
Το αληθές είναι πως η ηγεσία της ΕΕ, όπως και στην Ελλάδα, είναι υπεύθυνη για τα χάλια της οικονομίας. Αμφότερες οι οικονομίες χρειάονται μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις αλλά με τέτοιους φόρους (40% παρ’ ημίν) το επενδυτικό κεφάλαιον στρέφεται σε άλλους “παραδείσους” όπως στην Silicon Valley με την Τεχνητή Νοημοσύνη και σύντομα με τους Κβαντικούς υπολογιστές.
