Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν πετάει στις δημοσκοπήσεις

Δεσπόζουσα θέση και σε αυτή τη συζήτηση του προϋπολογισμού κατείχε ο πληθωρισμός και η κριτική προς την κυβέρνηση που κατηγορήθηκε, και ορθώς, για αναποτελεσματικότητα και ολιγωρία στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια που παράγουν τα διάφορα ανεξέλεγκτα καρτέλ και μονοπώλια. Παρόμοια θέση κατείχαν και οι προτάσεις της νέας αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιμετώπισης των δεινών του πληθωρισμού. Προτάσεις που δεν διαφέρουν από αυτές που είχε διαμορφώσει και ο ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή που ήταν ακόμα αξιωματική αντιπολίτευση.

Η πιο σημαντική πρόταση λύσης του προβλήματος ήταν, όπως και στο παρελθόν, η μείωση του ΦΠΑ στα βασικά αγαθά! Μόνον που η πρόταση αυτή δεν αποτελεί λύση. Η δε εμμονή του ΠΑΣΟΚ σε πρόταση μη λύσης του προβλήματος της ακρίβειας αρχίζει και δημιουργεί αμφιβολίες σε πολλούς πολίτες ως προς την καταλληλότητα των συμβούλων του περί των οικονομικών θεμάτων. Κατ’ αρχάς η μείωση του ΦΠΑ δεν μειώνει τις τιμές των προϊόντων προ φόρων. Αυτή το μόνο που επιτυγχάνει είναι να μειώσει τις τιμές των προϊόντων για όλους τους καταναλωτές, φτωχούς και πλούσιους, κατά το ποσοστό μείωσης του ΦΠΑ με αντίστοιχη μείωση των εσόδων του δημοσίου.

Κατά δεύτερον η απαλλαγή όλων από κάποιο ποσοστό φόρου αυξάνει την ποσότητα ρευστού που είναι διαθέσιμη στην αγορά, κάτι που σε πληθωριστικές περιόδους ενδυναμώνονται οι τάσεις αύξησης της ζήτησης που οδηγεί σε αυξήσεις των τιμών των προϊόντων. Άλλωστε, γι’ αυτό το λόγο οι κεντρικές τράπεζες αυξάνουν τα επιτόκια δανεισμού, ακολουθώντας τις συμβουλές του Κέυνς, για να ακριβύνουν το χρήμα, κάτι που οδηγεί στον περιορισμό της ποσότητας του χρήματος που κυκλοφορεί στην αγορά και επομένως και στον περιορισμό της ζήτησης.

Από την άλλη μεριά η κυβέρνηση της ΝΔ είναι η μόνη που ασκεί κοινωνική πολιτική, γιατί εισπράττει τον ΦΠΑ από όλους, διατηρώντας τα έσοδα του δημοσίου στα προϋπολογισθέντα επίπεδα, και επιστρέφει μέρος αυτού στους ευάλωτους υπό μορφή επιδομάτων, και σωστά, όσο η ακρίβεια αντιστέκεται. Αντί, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ να ζητά μεγαλύτερη επιστροφή φόρου προς τα ευάλωτα στρώματα προωθεί την ίδια επιστροφή φόρων σε όλους-πλούσιους και φτωχούς – μειώνοντας έτσι συγχρόνως και τα έσοδα του δημοσίου, κάτι που υπονομεύει την πορεία βελτίωσης του κοινωνικού κράτους, την οποία δείχνει, με τις διακηρύξεις του, πως επιδιώκει.

Δυστυχώς, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει μάθει τίποτα από τα λάθη του και δεν έχει αντιληφθεί ότι ο ΦΠΑ και ο Ειδικός Φόρος στα καύσιμα αποτελούν, όπως έχω επανειλημμένως τονίσει σε άρθρα μου στην ηλεκτρονική εφημερίδα SLpress.gr, τους μοχλούς δίκαιης ανακατανομής του παραγόμενου πλούτου καθώς και αποτελεσματικής είσπραξης του ΦΠΑ και σε συνδυασμό με τον θεσμό της καταναλωκρατίας, που έχω αναπτύξει και παρουσιάσει με άρθρα μου στον ίδιο ιστότοπο, να πραγματοποιήσει αποτελεσματικό ανάχωμα στην αισχροκέρδεια που προωθούν τα μονοπώλια και τα καρτέλ δια της ελεγχόμενης από αυτά αγοράς.

To ΠΑΣΟΚ δεν έμαθε από τα λάθη του… 

Αλλά και στον τομέα των άμεσων φόρων δεν προτάθηκε από το ΠΑΣΟΚ κάτι καλύτερο από την χρήση τεκμηρίων από την πλευρά της κυβέρνησης της ΝΔ, σε ό,τι αφορά την φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών, οι οποίοι είναι σε όλους γνωστό ότι φοροδιαφεύγουν ανενδοίαστα, με αποτέλεσμα οι υπάλληλοι και συνταξιούχοι να πληρώνουν υψηλότερους φόρους. Αντίθετα ερμήνευσε την χρήση τεκμηρίων για περιορισμό του μεγέθους της φοροδιαφυγής ως αύξηση φόρων!

Η συζήτηση κάλυψε επίσης και τους φορείς υπηρεσιών του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα προς τους πολίτες, όπως υγεία, παιδεία κτλ, και η κριτική περιορίστηκε από την αξιωματική αντιπολίτευση, και όχι μόνον, στο ότι η κυβέρνηση ψαλιδίζει τις δυνατότητες φορέων δημοσίου συμφέροντος με στόχο την αύξηση αυτών στον ιδιωτικό τομέα. Το ότι η κυβέρνηση της ΝΔ ασκεί μια τέτοια πολιτική δεν είναι περίεργο, άλλωστε αυτό συνάδει και με τις αρχές της.

Όμως, το ΠΑΣΟΚ, το οποίο με τα φορολογικά μειώνει τα δημόσια έσοδα, δεν είπε και δεν λέει τίποτα διαφορετικό από τα παραδοσιακά περί ανάπτυξης και στήριξης των δημόσιων φορέων στα πλαίσια οριζόμενα από τις διάφορες μαρξιστικές μεταλλάξεις. Οι οποίοι, όμως, κάθε φορά μετασχηματίζονται σε γραφειοκρατικές ατμομηχανές προώθησης των αντίστοιχων φορέων στον ιδιωτικό χώρο με μηχανοδηγούς-αφεντικά τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης και τους εργαζόμενους σε αυτούς, ενώ η εξουσία άσκησης διοίκησης και ελέγχου από αυτούς που πληρώνουν τον λογαριασμό και περιμένουν τις καλές υπηρεσίες να προκύψουν βρίσκεται σε μορφή διακηρύξεων μόνον στα χαρτιά. Τέτοια αποτελέσματα παράγουν, διαχρονικά, οι διάφορες προσπάθειες περιορισμού του πολιτικού κόστους.

Για την κλιματική αλλαγή που παράγει συν τοις άλλοις και τη λειψυδρία δεν ακούστηκε τίποτα διαφορετικό από τα συνήθη. Δεν ακούστηκε κάτι για ανακύκλωση των υδάτων, όπως κατά καιρούς έχω προτείνει με σχετικά άρθρα, τα οποία ρίχνουμε αφειδώς στη θάλασσα. Μάλιστα τότε κάποιος “ειδικός” με πληροφορούσε πως η Αττική δεν έχει ανάγκη από ανανέωση των υδάτων της. Όμως οι εξελίξεις τον διαψεύδουν, σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΥΔΑΠ που μας πληροφορούν ότι η κατανάλωση νερού για πότισμα λόγω της λειψυδρίας αυξήθηκε κατά 7% περίπου.

Είναι πολλά που πρέπει να ειπωθούν που όμως αυτό δεν γίνεται με ένα άρθρο και κλείνω με την παρατήρηση ότι δεν μπορείς να διακηρύττεις ότι εκπροσωπείς το δημοκρατικό κόσμο και συγχρόνως να αρνείσαι τη συνεργασία. Τέτοιες θέσεις οδηγούν στο σχηματισμό κομμάτων φανατισμένων, εν ήδη αθλητικών ομάδων ποδοσφαίρου κτλ, και εντείνουν τον διχασμό ανάμεσά στα μέλη της κοινωνίας μας, ενώ η ενότητα είναι αυτή που πρέπει να δεσπόζει ενόψει, μάλιστα, των εξελίξεων στην περιοχή μας.