Η μοίρα των προπονητών δεν είναι ίδια με αυτή των πολιτικών!

Στην πολιτική αυτή η πρακτική ισχύει αλλά τείνει να είναι εξαίρεση. Με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών της περασμένης Κυριακής θα ανέμενε κανείς να υπήρχαν πριν ακόμη τελειώσει η βραδιά παραιτήσεις. Ανάληψη ευθύνης. Αυτό απουσίασε κι αυτή τη φορά. Το γνωστό αφήγημα και η επωδός πως “πήραμε τα μηνύματα” και πως αυτά “θα αξιολογηθούν στα συλλογικά όργανα” αποτελούν κλισέ και τις πλείστες φορές συνιστούν την οδό της υπεκφυγής.

Οι παραιτήσεις δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά είναι και εργαλείο για να σωθεί, όσο σώζεται, η παρτίδα. Στην προκειμένη περίπτωση το κόμμα. Ένα ταρακούνημα, νέα πρόσωπα, μπορεί να αλλάξουν το κλίμα. Η ουσία, όμως, για να είμαστε σωστοί είναι οι πολιτικές, οι νοοτροπίες και η αποτελεσματικότητα. Αυτά κρίνουν οι πολίτες. Οι επιδόσεις των κομμάτων έχουν καταγραφεί και παρά τις διαφορετικές αναγνώσεις, που μπορούν να τύχουν, κανείς δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα.

Και δεν μπορούν τα παραδοσιακά κόμματα να πανηγυρίζουν (ΔΗΣΥ) ή να κρύβονται πίσω από τις συζητήσεις για το “φαινόμενο Φειδία”. Ως να είναι το άλλοθι τους. Ως να έχει έλθει ουρανοκατέβατος. Είναι δικό τους δημιούργημα και αποτέλεσμα των δικών τους παθογενειών. Οι πολίτες δεν αντέχουν το πολιτικό, κομματικό σύστημα και έστειλαν μηνύματα μέσω της επιλογής ενός 24χρονου  youtuber. Με αυτόν τον τρόπο θέλησαν να αμφισβητήσουν το σύστημα, ταρακουνώντας το. Μπορεί να γίνεται με λανθασμένο τρόπο η αμφισβήτηση, αλλά σημασία έχει πως καταγράφηκε και στάλθηκε μαζικά.

Και πως αξιολογήθηκε το αποτέλεσμα τους και το… φαινόμενο Φειδία; Στον ΔΗΣΥ πανηγυρίζουν για την πρωτιά! Έχασαν ψήφους και ποσοστά, αλλά πανηγυρίζουν. Αυτός ο πανηγυρισμός ήταν η… εκδίκηση της κ. Αννίτας Δημητρίου στους εσωκομματικούς της αντιπάλους και προς όσους θεωρεί ότι την αμφισβητούν, την υπονομεύουν. Η κ. Αννίτα Δημητρίου το βράδυ των εκλογών επιχείρησε να προτάξει το πρόσκαιρο και το επιδερμικό. Μειώθηκε η δύναμη σε ποσοστά και στο πεδίο της τοπικής αυτοδιοίκησης έχασε πανηγυρικά, αλλά πανηγύρισε και πανηγυρίζει η Πινδάρου. Η πρωτιά προφανώς και ήλθε μετά από μεγάλη προσπάθεια αλλά και επειδή στο ΑΚΕΛ φαίνεται να έχουν κολλήσει στη δεύτερη θέση. Δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από εκεί.

Η μοίρα των πολιτικών… 

Ο ΔΗΣΥ ήταν στα πατώματα και οι του ΑΚΕΛ σκόνταψαν πάνω του και έπεσαν, δεν κατάφεραν να το προσπεράσουν. Και δεν μπορούν να λένε στο ΑΚΕΛ ότι δεν ήταν στόχος η πρώτη θέση. Προφανώς η ακροδεξιά, εάν δεν ήταν ο Φειδίας, θα ήταν το θέμα συζήτησης της εκλογικής βραδιάς. Ήταν, ωστόσο, φαίνεται να ήταν επιλογή του ΕΛΑΜ να κρατήσει χαμηλούς τόνους για να μην τρομάξει τους πολίτες η άνοδος του. Είναι σαφές πως και τα ποσοστά του αύξησε και κέρδισε και μια έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο. Ο φόβος της ακροδεξιάς που όχι μόνο έρχεται αλλά είναι εδώ και εδραιώνεται σχεδόν πέρασε κάτω από τα ραντάρ, λόγω του γεγονότος ότι το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στο αποτέλεσμα του κ. Φειδία.

Ο ενδιάμεσος χώρος προφανώς και επιβεβαίωσε την καθοδική του πορεία. Το ΔΗΚΟ έπεσε σε μονοψήφιο ποσοστό, η ΔΗΠΑ έχει σχεδόν εξαφανισθεί. Πρόκειται για δυο δίδυμα κόμματα. Είναι ΔΗΚΟ στη συσκευασία των δυο. Εάν δεν αφήσουν πίσω τις διαφορές και ενωθούν, τότε η κατρακύλα θα συνεχισθεί. Κάποιος θα πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία, ενδεχομένως από κάτω προς τα πάνω. Διαφορετικά ο λεγόμενος τρίτος πόλος, που πάντα ήταν ο ρυθμιστής, θα χαθεί οριστικά. Στον ίδιο χώρο, η ΕΔΕΚ συνεχίζει την πορεία συρρίκνωσης και φαίνεται τούτο να είναι χωρίς επιστροφή.