Η “λύση” των Κυριάκου+Αλέξη για το δημογραφικό που προεκλογικά κρύβουν!

Η πρόσφατη παράνομη είσοδος στην Ελλάδα δεκάδων μεταναστών ξανάφερε στη δημοσιότητα – κατά παρέκκλιση είναι αλήθεια – εν μέσω μάλιστα προεκλογικής περιόδου, το μεταναστευτικό ζήτημα και τον ύποπτο ρόλο της Τουρκίας σε αυτό, αλλά και το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας.

Κι αν για το μεταναστευτικό μπορεί να υφίστανται ορισμένες διαφοροποιήσεις μεταξύ των κομμάτων εξουσίας ως προς τις τακτικές διαχείρισής του, στο δημογραφικό συμφωνούν όλα τα συστημικά κόμματα και όλα τα “μέινστριμ”: «Το δημογραφικό είναι το μεγάλο εθνικό μας θέμα … Μεγαλύτερο και από το Κυπριακό, σημαντικότερο από την κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο.» (Κώστας Γιαννακίδης, “Ο τελευταίος Έλληνας”, το ΒΗΜΑ, 2/3-6-2023).

Ωστόσο, παρατηρεί ο ίδιος ο δημοσιογράφος, «στην προεκλογική συζήτηση δεν ακούμε ούτε λέξη ….». Όντως. Ο ίδιος σημειώνει μάλιστα ότι «η λύση» στο δημογραφικό, και μάλιστα χωρίς κάποια εναλλακτική, είναι «η μεθοδική και συγκροτημένη ενσωμάτωση των μεταναστών». Μια “λύση” στην οποία έχουν αναφερθεί επανειλημμένα και συμφωνούν τόσο ο κ. Μητσοτάκης, όσο και ο κ. Τσίπρας – όπως προβλέπεται άλλωστε και στο Σύμφωνο Μετανάστευσης του ΟΗΕ που έχουν αποδεχτεί και οι δύο Έλληνες πολιτικοί.

Για πιο λόγο όμως δεν γίνεται προεκλογικά καμία συζήτηση για το μέγιστο εθνικό ζήτημα της χώρας; Την απάντηση τη δίνει ο ίδιος ο δημοσιογράφος, που όσοι τον διαβάζουν γνωρίζουν καλά τις “προοδευτικές” του θέσεις: «Το να προτείνεις, όμως, κάτι τέτοιο (για το δημογραφικό) σε προεκλογική περίοδο είναι σαν να τυλίγεις τους ψηφοφόρους σε πακέτο για τον Βελόπουλο και τη “Νίκη”»!

Συμπέρασμα: Το εκλογικό σώμα πρέπει “δημοκρατικότατα” να “παραμείνει στο σκοτάδι” για το σημαντικότερο ίσως θέμα που αφορά την επιβίωση της χώρας, μόνο και μόνο γιατί διαφορετικά θα επωφεληθούν κάποια κόμματα που δεν είναι της αρεσκείας κάποιων ισχυρών ή ακόμα και της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Πόσο έντιμη πολιτικά είναι όμως μια τέτοια προσπάθεια απόκρυψης; Ο καθένας μπορεί να κρίνει ανεξάρτητα του τι ψηφίζει!

Τι σημαίνει ενσωμάτωση

Υπάρχει όμως και μια ακόμα διάσταση του θέματος – ίσως και η πιο σημαντική – και που αφορά αυτή καθ΄ αυτή την “ενσωμάτωση” εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών, κυρίως μουσουλμανικών και αλλότριων πολιτισμικά. Μια διάσταση που κανονικά θα έπρεπε να προβληματίζει τους αρμόδιους κάθε κυβέρνησης που μιλούν τόσο άνετα και αφελώς για “ενσωμάτωση”. Το πόσο δηλαδή πέτυχε η περίφημη “ενσωμάτωση” σε άλλες χώρες, πολύ πιο πλούσιες και μετά από πολλές δεκαετίες δαπανηρών κι επίπονων προσπαθειών. Τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα σε Ιταλία, Σουηδία, Ισπανία και αλλού είναι ένα βροντερό “καμπανάκι” που πρέπει να ακούσει κάθε τίμιος πολιτικός και να βαδίζει άφοβα δίπλα στο φως και όχι στα σκοτάδια που προσβάλλουν την ίδια τη δημοκρατία.

Εν προκειμένω, ίσως να τους είναι άγνωστη, για παράδειγμα, η “τουρκοϊσλαμική σύνθεση” στη Γερμανία που κάνει Τούρκους μετανάστες – ακόμα και της τρίτης γενιάς – να έχουν το βλέμμα στραμμένο αποκλειστικά στην “μητέρα πατρίδα”, την Τουρκία. Και το 67,3% που απέσπασε ο Ερντογάν στις πρόσφατες εκλογές από του Τούρκους πολίτες που ζουν στη Γερμανία είναι ενδεικτικό της κατάστασης σε μια “ανεκτική” χώρα, όπως είναι εν πολλοίς η Γερμανία, που είναι έτοιμη να δώσει μάλιστα οσονούπω και τη “διπλή υπηκοότητα”.

Μόνο που αυτή τη φορά στα σκοτάδια της αφέλειας (στην καλύτερη περίπτωση) πρέπει να βρίσκεται η τρικομματική κυβέρνηση του “φωτεινού σηματοδότη” και όχι ο γερμανικός λαός που σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις απομακρύνεται γρήγορα από τα κόμματα της “προοδευτικής” συγκυβέρνησης.