Η συστημική δημοσιογραφία εχθρός της κοινωνίας

Αυτή την φορά η συστημική δημοσιογραφία ξεπέρασε τον χειρότερο εαυτό της και εμφανίστηκε ως εχθρός της κοινωνίας. Πριν καν κρυώσουν οι απανθρακωμένες σωροί των νεκρών του σιδηροδρομικού δυστυχήματος, ανέλαβε –ως μη όφειλε– τον άχαρο ρόλο να απαλλάξει την κυβέρνηση από το πολιτικό κόστος, προσπαθώντας να κατευθύνει την δημόσια συζήτηση αλλού. Βασικός στόχος να προστατευθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ακούστηκαν δημοσιογράφοι στα τηλεοπτικά παράθυρα να λένε απίστευτα πράγματα: «Μέσα στο εθνικό πένθος οι απεργίες είναι αδιανόητες», παρότι η απεργία έγινε ακριβώς για να μην έχουμε ξανά πένθος. «Το δυστύχημα μπορεί να είναι η ευκαιρία να φτιαχτεί ένα υπέροχο σιδηροδρομικό δίκτυο, όπως έγινε μετά τα δυστύχημα στα Τέμπη με το οδικό δίκτυο»! «Η κυβέρνηση πρέπει να δείξει την υπεροχή της στην διαχείριση σε σχέση με το Μάτι αν θέλει να κερδίσει τις εκλογές». «Έπρεπε δυστυχώς να πεθάνουν για να γίνουν υποδομές, τώρα έγινε η θυσία».

Όλα αυτά θα μπορούσαν ενδεχομένως να λεχθούν και να είναι χρήσιμα σε δεύτερο χρόνο. Όχι όμως τώρα και με αυτές τις διατυπώσεις, που δείχνουν κυνισμό και ασέβεια στους νεκρούς, στους συγγενείς τους και στη συγκλονισμένη κοινωνία. Και φυσικά αλλεπάλληλες επιθέσεις στους συνδικαλιστές, παρότι αυτοί είχαν εγκαίρως προειδοποιήσει.

Και βέβαια, επιθέσεις σε όποιον τολμούσε να μιλήσει για ευθύνες της κυβέρνησης και όχι για «διαχρονικές ευθύνες». Δημοσιογράφοι γνωστοί για τις προσωπικές τους σχέσεις με το σύστημα εξουσίας του Μαξίμου ανέλαβαν υπηρεσία από την πρώτη μέρα. Η ΕΡΤ κάλεσε δημοσιογράφο γνωστό για το μένος του απέναντι σε κάθε κριτική για την κυβέρνηση. Επιστρατεύθηκαν όμως ακόμη και βαριά “χαρτιά” με πρότερο έντιμο βίο ή αριστερόστροφο παρελθόν…

https://youtu.be/pQADI9HO8uA

Μαχαιροβγάλτες σε ζωντανή σύνδεση

Στον χρόνο που ακούστηκαν οι κυνικές εκτιμήσεις προκαλούσαν το κοινό αίσθημα, αλλά εξυπηρετούσαν έναν προπαγανδιστικό στόχο: Να φύγει η συζήτηση από τις ευθύνες των κυβερνώντων και το άγος τους για τους νεκρούς να μεταφερθεί στα “νεοφιλελεύθερα χαρούμενα” «η κρίση σαν ευκαιρία», «το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού που θα εξαγγείλει ο πρωθυπουργός» κλπ. Να μετατραπεί η διαχείριση του δυστυχήματος σε επιβεβαίωση της υπεροχής της κυβέρνησης έναντι της “τρισκατάρατης” αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ορισμένοι έφθασαν στο σημείο να κάνουν επίθεση στους ΣΥΡΙΖΑίους, που δήθεν χαίρονται σαν αντιστάθμισμα για το Μάτι, παρότι οι βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ απέφυγαν να βγουν στα κανάλια. Οι “μαχαιροβγάλτες” του συστήματος, έφθασαν στο σημείο να προβάλουν ως δικές τους απόψεις και κρίσεις το non paper που εξέδωσε το Μαξίμου την επομένη του σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Non paper που απέφυγαν να αναπαράγουν στα τηλεοπτικά παράθυρα ακόμη και οι γαλάζιοι βουλευτές.

Εν ολίγοις οι “ενσωματωμένοι” δημοσιογράφοι ανέλαβαν να κάνουν την πιο βρώμικη δουλειά για λογαριασμό της κυβέρνησης, τοποθετούμενοι απέναντι στην κοινωνία. Τόσο πολύ που ακόμη και η ΕΣΗΕΑ αναγκάστηκε να τοποθετηθεί δημοσίως και να τους αποδοκιμάσει.

Ισχύουν αυτά που έχουν ειπωθεί στο παρελθόν: Σε όλο τον Δυτικό Κόσμο τα μέσα ενημέρωσης ενημερώνουν τους πολίτες και πιέζουν τους κυβερνώντες να λογοδοτούν για πράξεις και παραλείψεις. Στην Ελλάδα, όμως, τα μέσα ενημέρωσης όχι μόνο δεν ελέγχουν την εξουσία, αλλά έχουν αναλάβει τον ρόλο του υπερασπιστή και προστάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δεν ορρωδούν προ ουδενός, προφανώς έχουν τους λόγους τους…