Ο γάμος ομοφύλων τραυματίζει την κυβέρνηση της ΝΔ

Ασφαλώς η κοινωνία δεν έχει δικαίωμα να νομοθετήσει ή να παρέμβει στα ατομικά δικαιώματα που αφορούν την ιδιωτική σφαίρα του ανθρώπου. Τέτοιες παρεμβάσεις ανήκουν στην σφαίρα του ολοκληρωτισμού. Ο ατομικός αυτοπροσδιορισμός εξαιρείται της νομοθεσίας, της ψηφοφορίας και της πλειοψηφίας. Αυτήν την έννοια έχει η φράση ότι “τα ατομικά δικαιώματα δεν υπόκεινται σε ψηφοφορία”. Κι αυτά τα παραβλέπει η κυβέρνηση της ΝΔ.

Ασφαλώς, δεν μπορεί να βαφτίζεται “δικαίωμα” η εγωιστική ατομική βούληση κάθε ατόμου. Δεν είναι δικαίωμά μου να γκρεμίσω το σπίτι του γείτονά μου επειδή μου κόβει την θέα. Δεν είναι δικαίωμά μου να δείρω τον συνάνθρωπό μου επειδή θέλω να εκτονωθώ. Επομένως, το πρόβλημα εδώ είναι να ορίσουμε ποια είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτός ο κάποιος είναι η κοινωνική πλειοψηφία, δηλαδή η συντεταγμένη πολιτεία. Αλλιώς ο καθένας θα βαφτίζει ως “δικαίωμα” ό,τι τον συμφέρει.

Η επιθυμία δύο ατόμων του ιδίου φύλου να συζήσουν δεν αφορά τους υπόλοιπους. Η βούλησή τους να συνδεθούν με νομικά δεσμά αμοιβαίων εγγυήσεων, κληρονομίας κλπ. ανθρώπινη και σεβαστή. Η επιμονή τους να αντιγράψουν τον θεσμό του γάμου και το τελετουργικό του προδίδει απλά αίσθημα μειονεξίας και ζηλοτυπίας έναντι των ετεροφύλων, είναι εξεζητημένη, αλλοιώνει το διαχρονικό εννοιολογικό περιεχόμενο της έννοιας του γάμου και θα μπορούσε να ρυθμιστεί με το σύμφωνο συμβίωσης. Πάντως δεν είναι εκεί το κύριο πρόβλημα, αλλά στην τεκνοθεσία.

Το πρόβλημα με την τεκνοθεσία

Όταν τίθεται θέμα τεκνοθεσίας, δεν πρόκειται πλέον για ατομικό δικαίωμα, γιατί αφορά τρίτους, δηλαδή τα παιδιά. Σε αυτό η πολιτεία έχει ασφαλώς λόγο. Η υιοθεσία παιδιών από το ορφανοτροφείο θα μπορούσε να είναι μία λύση, αλλά θα πρέπει πρώτα να αποφανθούν οι παιδοψυχίατροι εάν η απουσία της έννοιας πατέρας ή της έννοιας μάνα έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία ενός παιδιού. Εάν έχει, υπερισχύει του δικαιώματος του ομόφυλου ζεύγους να αποκτήσει παιδί, γιατί προέχει η ψυχική υγεία του παιδιού και όχι η επιθυμία του ζεύγους. Εάν οι παιδοψυχίατροι (τους οποίους αγνόησε η κυβέρνηση στην σπουδή της να περάσει το νομοσχέδιο) αποφανθούν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, τότε μπορεί να εισαχθεί στην δημόσια διαβούλευση.

Η παραγγελία παιδιού σε παρένθετη μητέρα αποτελεί αίσχος. Υποβιβάζει την γυναίκα σε ανδράποδο και το παιδί σε εμπόρευμα. Οδηγεί στην κατασκευή παιδιών με γονιδιακά χαρακτηριστικά κατά παραγγελία. Θυμίζει την ναζιστική ευγονική. Αποτελεί έκτρωμα. Και ασφαλώς δεν αποτελεί ατομικό δικαίωμα.

Η σπουδή που επιδεικνύει η κυβέρνηση να περάσει το νομοσχέδιο χωρίς προηγούμενη επιστημονική συζήτηση και δημόσια διαβούλευση, είναι πρωτοφανής. Και αντιδημοκρατική. Μία ομάδα “πεφωτισμένων” θεωρεί ότι γνωρίζει καλύτερα από την “κοινωνικά καθυστερημένη” κοινωνία. Εντυπωσιάζει η όλη μεθόδευση, που έχει προσλάβει χαρακτήρα εκ των άνω καταναγκαστικής και εξευτελιστικής για τους εκλεγμένους εκπροσώπους επιβολής. Το ένα χιλιοστό της μανιώδους προσπάθειας που καταβάλλει η κυβέρνηση για τον γάμο ομοφύλων να είχε καταβάλει για την κατεχόμενη βόρεια Κύπρο, θα είχε λυθεί προ πολλού το ζήτημα.

Οι πολιτικές επιπτώσεις είναι εξαιρετικά σοβαρές. Αν με τον ελιγμό της αποχής περάσει το επίμαχο νομοσχέδιο οικογενειακού δικαίου με λιγότερες από 151 ψήφους, θα πρόκειται για ωμή παραβίαση της λαϊκής βούλησης. Αυτή είναι η ουσία και οι περίτεχνες νομοτεχνικές ψευδοσυνταγματικές ερμηνείες δεν την αλλάζουν. Παραβίαση της λαϊκής εντολής θα είναι επίσης αν η κυβέρνηση της ΝΔ περάσει το (εξόφθαλμα αντίθετο με την κοινή γνώμη, όλες οι δημοσκοπήσεις δίνουν συντριπτική απόρριψη) νομοσχέδιο με τις ψήφους άλλων κομμάτων. Όπως ακριβώς έκανε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τις Πρέσπες. Όλοι ξέρουμε πού κατέληξε μετά από λίγο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο βιασμός της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ να ψηφίσει νομοσχέδιο με το οποίο διαφωνεί ριζικά, θα επιφέρει ψυχική διάσπαση, φυγόκεντρες δυνάμεις και αμφισβήτηση της ηγεσίας. Επίσης θα τεθεί θέμα νομιμότητας της κυβέρνησης. Αν υπερψηφίσουν λιγότεροι από 150 βουλευτές της ΝΔ, ουσιαστικά η κυβέρνηση θα έχει χάσει την δεδηλωμένη. Ακόμα και αν οι απώλειες καλυφθούν με ψήφους βουλευτών άλλων κομμάτων. Στον κοινοβουλευτισμό, όταν οι βουλευτές της συμπολίτευσης καταψηφίσουν κυβερνητικό νομοσχέδιο, η κυβέρνηση χάνει την δεδηλωμένη και παραιτείται.