O προαναγγελθείς θάνατος του Καραμανλισμού

Η προεξοφλούμενη νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εθνικές εκλογές θα σημάνει και το οριστικό τέλος του Καραμανλισμού, με την έννοια της εγκατάλειψης του κράτους ως κεντρικό μοχλό προγραμματισμού, ανάπτυξης, κοινωνικής δικαιοσύνης και αναδιανομής και την παράδοση όλων των κρατικών λειτουργιών και της εναπομείνασας από την πτώχευση δημόσιας περιουσίας στα οργανωμένα ιδιωτικά συμφέροντα και στις δυνάμεις της αγοράς.

Η μετάλλαξη της Νέας Δημοκρατίας από ένα εθνικό ριζοσπαστικό φιλελεύθερο κόμμα κοινωνικής δικαιοσύνης σε ένα κόμμα αντικρατικό που ιδιωτικοποιεί ή έμμεσα παραδίδει στους ιδιώτες κάθε έκφανση κρατικής ευθύνης και λειτουργίας άρχισε στην περίοδο της πρωθυπουργίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Στην περίοδο του Κώστα Καραμανλή οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις μόχλευσαν τις κρατικές δαπάνες και τις προσλήψεις, έτσι ώστε να καταστεί ο δημόσιος τομέας αντιπαραγωγικός και να δημιουργηθούν συνθήκες για την εκποίησή του σε χαμηλές τιμές. Όμως, η βουλιμία των οργανωμένων πολιτικο-επιχειρηματικών συμφερόντων* ήταν ακραία, άνευ ορίων, -ποιος ξεχνά τις φούσκες ΑΕΠ Αλογοσκούφη-, που οδήγησε μαζί με τις 150.000 προσλήψεις Παυλόπουλου, στην χρεοκοπία της χώρας.

Στη συνέχεια η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έθεσε τα θεμέλια ενός ακραίου νεοφιλελευθερισμού με τον υποκατώτατο και άλλες ταξικές πολιτικές που οδήγησαν στην πτώση της κυβέρνησης. Σήμερα, μετά την διεκπεραίωση των μνημονιακών υποχρεώσεων που δεν μπόρεσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται πάνω στο κύμα δυσαρέσκειας ο νεοφιλελεύθερος Κυριάκος Μητσοτάκης να εφαρμόσει πολιτικές έξω και απέναντι στο πνεύμα της ιδρυτικής διακήρυξης της ΝΔ.

Στις 4 Οκτωβρίου 1974, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο μόνος ηγέτης της Μεταπολίτευσης που είχε ολοκληρωμένο σχέδιο για τη χώρα, στην ιδρυτική διακήρυξη ανέφερε ότι: «Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το έθνος με το λαό, την πατρίδα με τους ανθρώπους της, την πολιτεία με τους πολίτες της, την εθνική ανεξαρτησία με τη λαϊκή κυριαρχία, την πρόοδο με το κοινό αγαθό, την πολιτική ελευθερία με την έννομη τάξη και την κοινωνική δικαιοσύνη.

H Μιράντα μίλησε

Νέα Δημοκρατία είναι το σύστημα με το οποίο οι ολιγότεροι και οι επώνυμοι καθοδηγούν αντί να καταδημαγωγούν, εκπροσωπούν αντί να καταδυναστεύουν – και σε τελική ανάλυση υπηρετούν – και περισσότερους και ανωνύμους»…. και τονίζει «η ελεύθερη οικονομία στην οποία πιστεύει η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να αποκλείσει την διεύρυνση του οικονομικού τομέως τον οποίο ελέγχει το κράτος. Και η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν μπορεί να βρει την δικαίωσή της χωρίς παράλληλη συμμετοχή των ευρύτερων λαϊκών τάξεων στην κατανομή του εθνικού προϊόντος».

Δεν θα σταθούμε εδώ στην ατάκα της υποψήφιας βουλευτού με τη ΝΔ Κατερίνα Πατσογιάννη στον Alpha, σύμφωνα με την οποία το κόμμα της θέλει να απελευθερώσει τους εργαζόμενους, ώστε να μπορούν να εργάζονται εφτά μέρες τη βδομάδα, έστω κι αν αυτή θυμίζει την επιγραφή «Η Εργασία Απελευθερώνει» (Arbeit macht frei) στην είσοδο του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Νταχάου. Ούτε την αποστολή της Ντόρας Μπακογιάννη, που ως υπουργός Εξωτερικών το 2006, είχε ταξιδέψει στις ΗΠΑ για τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ με τη συνοδεία 118 προσκεκλημένων φίλων της και του γιού της ως συμβούλου. Θα μείνουμε σε αυτά που λέει η κυρία Ξαφά που είναι και ο πνευματικός γκουρού του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Μιλώντας στο CNN Greece στο περιθώριο του 2ου InvestGR forum είπε ότι πρέπει να περικοπούν οι συντάξεις καθώς “πληρώνουμε το υψηλότερο ποσοστό ως προς το ΑΕΠ και επανέλαβε ότι ήταν λάθος το να δοθεί η 13η σύνταξη“, ενώ αναφέρθηκε και στις κρατικές επιχειρήσεις, τις οποίες χαρακτήρισε ‘ζημιογόνες’, όπως ΔΕΗ, ΛΑΡΚΟ, ΕΑΒ (που έχουν στρατηγικό και στρατιωτικό βάρος), αλλά επιβαρύνουν τον Έλληνα φορολογούμενο, συμβουλεύοντας ότι θα πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν ή ίσως και να χαριστούν. Αν σε αυτά προσθέσουμε την συνδιαχείριση των κρατικών νοσοκομείων και όλα όσα έχει πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την κοινωνική ασφάλιση είναι προφανές ότι η ιδεολογική μετάλλαξη της ΝΔ θα ολοκληρωθεί από την κυβέρνησή του, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τη δεξιά παράταξη και την ελληνική κοινωνία.