Οι αιχμές Καραμανλή, το μανιφέστο Σαμαρά και τα χαμόγελα του Κυριάκου

Όλες οι φυλές της ΝΔ, υπό την σκέπη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και των δύο πρώην πρωθυπουργών, Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά, έδωσαν το παρόν στην εκδήλωση με αφορμή την 9η Μαΐου, την Ημέρα της Ευρώπης, που διοργάνωσε η κυβέρνηση. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη που δεν έκρυβε την καλή του διάθεση – ήταν ο μόνος χαμογελαστός μεταξύ των τριών– ήταν ευκαιρία να εμφανίσει συστράτευση των δύο πρώην πρωθυπουργών στον δρόμο προς τις δύσκολες κάλπες της 21ης Μαΐου. Καθώς μάλιστα αυτό ήταν το βασικό ζητούμενο για τον πρωθυπουργό, το πήρε.

Και ο Αντώνης Σαμαράς, αλλά και ο Κώστας Καραμανλής – έχει ιδιαίτερη σημασία μετά την απόφαση του να αποχωρήσει από τον κοινοβουλευτικό βίο –, εξέφρασαν την στήριξη τους στην στρατηγική της ισχυρής κυβέρνησης (αυτοδύναμης) την επομένη των εκλογών που θα αποτρέψει ακυβερνησία και κομματικά παζάρια και που μόνο η “γαλάζια” παράταξη μπορεί να εγγυηθεί.

Οι ομιλίες των τριών, ενώ ξεκινούν από τις παρακαταθήκες του ιδρυτή του κόμματος Κωνσταντίνου Καραμανλή και δηλώνουν την πίστη τους στο ευρωπαϊκό όραμα και την αταλάντευτη πορεία της Ελλάδας, εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας, παράλληλα αποκαλύπτουν και την εσωτερική τριχοτόμηση του κόμματος υπό την Μητσοτακική ηγεσία.

Η ομιλία του Κώστα Καραμανλή– τοποθέτηση πολιτικού που έχει αποσυρθεί από την ενεργό κομματική αντιπαράθεση–, θα μπορούσε να εκληφθεί και ως πλατφόρμα του κοινωνικού φιλελευθερισμού, με έμφαση στην δημοκρατία, την κοινωνική συνοχή, την ανάγκη πραγματικής αλληλεγγύης και την ασφάλεια της χώρας έναντι των εξωτερικών απειλών.

Αιχμές από Καραμανλή

Ο κ. Καραμανλής, ενώ έδωσε την στήριξή του στον πρωθυπουργό για τον στόχο της αυτοδυναμίας δεν παρέλειψε πάντως την κριτική, έμμεση αλλά σαφή: Κριτική για τους χειρισμούς στο Ουκρανικό, όπου τάχθηκε καθαρά υπέρ μίας ειρηνευτικής διαδικασίας: «Όποιος υποστηρίζει την ολοκληρωτική νίκη οιασδήποτε των αντιμαχόμενων πλευρών είτε ουρανοβατεί είτε υστερόβουλα ευνοεί την διαιώνιση της σύγκρουσης» – σε διαφορετική εντελώς γραμμή από τον πρωθυπουργό. Έμμεση κριτική άσκησε για τα θέματα δημοκρατίας, όπως και την ανάγκη αντιμετώπισης των κοινωνικών ανισοτήτων: «Σεβασμός στους δημοκρατικούς θεσμούς. Απέναντι σε κάθε μορφή ανομίας. Πάντα δίπλα στους πολίτες, ειδικά τους λιγότερο ευνοημένους».

Σαφείς όμως ήταν και οι προειδοποιήσεις του για τα εθνικά θέματα, τόσο προς το εσωτερικό της χώρας, όσο και προς την Τουρκία και τους συμμάχους: «Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Το καθεστώς των νησιών είναι δεδομένο και εκτός πάσης συζήτησης. Το δικαίωμα άμυνας και αποτροπής για την ασφάλεια των νησιών είναι αδιαπραγμάτευτο. Το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων είναι κατά το Διεθνές Δίκαιο μονομερές και στην αποκλειστική δικαιοδοσία της κάθε χώρας».

Όσο για την προσφυγή Χάγη ξεκαθάρισε ότι αυτή μπορεί να αφορά μόνο η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ (και όχι οι θαλάσσιες ζώνες γενικώς), αφού καμιά χώρα που σέβεται τον εαυτό της δεν θέτει υπό κρίση οιασδήποτε διαπραγμάτευσης, διαμεσολάβησης ή δικαστηρίου την εθνική της κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα.

Μανιφέστο από Σαμαρά

Ο Αντώνης Σαμαράς εμφανίστηκε ως ενεργεία πολιτικός και εκφραστής μιας Alt Right αλά ελληνικά, τονίζοντας ακόμη και τα ζητήματα έμφυλης ταυτότητας και τασσόμενος κατά του woke και του δικαιωματισμού που προωθείται από την ΕΕ. Η ομιλία του περιελάμβανε την δική του προσωπική ιστορία, με κριτική εναντίον των Ευρωπαίων εταίρων που δεν τον στήριξαν στην δύσκολη μνημονιακή περίοδο και με πολεμική εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ (στον οποίο καταλόγισε ότι ετοιμαζόταν να βγάλει την χώρα από την ΕΕ και ότι επέτρεψε σε 1,5 εκ. μετανάστες να περάσουν στην Ευρώπη) και του λαϊκισμού που οδηγήσαν στην πτώση της κυβέρνησής του το 2015.

Περιορισμένη ήταν η αναφορά του στα εθνικά θέματα, αλλά με σαφή προειδοποίηση επίσης προς όλες τις κατευθύνσεις. Κατηγόρησε την ΕΕ ότι στα εθνικά ζητήματα «αντί να στηρίζει την Ελλάδα, αντίθετα πιέζει την Ελλάδα, για εθνικές παραχωρήσεις. Τις οποίες δεν ζήτησε από καμιά άλλα χώρα-μέλος. Όπως η Συμφωνία των Πρεσπών, που έχει ήδη δημιουργήσει νέα προβλήματα, και νέα αδιέξοδα στα Βαλκάνια. Ή όπως οι λεγόμενες “Πρέσπες του Αιγαίου”, που κάποιοι φαίνεται να ετοιμάζουν…Και που, βέβαια, δεν θα τους περάσει!».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εκτός από τον απαραίτητο φόρο τιμής στον ιδρυτή της ΝΔ, έκανε αναφορές στον Ανδρέα Παπανδρέου για τις διεκδικήσεις της δεκαετίας του ΄80, στον Κώστα Μητσοτάκη και στον Κώστα Σημίτη. Όπως ανέφερε και ο ίδιος η ομιλία του δεν απέφυγε την προεκλογική συγκυρία, κυρίως ήταν αναφορά στις επιτυχίες της κυβέρνησής του και πολεμική κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν το περίγραμμα μίας νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης, δίχως πολιτικοϊδεολογικές αναφορές, υπό το πρίσμα των “μεταρρυθμίσεων” και της επιτυχημένης διαχείρισης.