Ολοκαύτωμα του κράτους, βαθιά κρίση της πατρίδας

Ακόμη και τις πλημμύρες τις περιμέναμε ως έσχατο σημείο κατάβασης της ελληνικής παρακμής. Όμως, το σπρώξιμο του 36χρονου Αντώνη Καρυώτη στη δίνη του Blue Horizon άλεσε και την τελευταία ρανίδα πίστης σε αυτό το κράτος, σε αυτή την πολιτική τάξη, σε αυτή την πατρίδα. Μέχρι και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης το κατάλαβε και ανέβαλε το πανηγύρι στη ΔΕΘ. Τι να πει άλλωστε;

Είναι κοινή αίσθηση της πλειοψηφίας των Ελλήνων ότι το 2023 ήρθε να καταδείξει πως το ελληνικό κράτος δεν είναι απλώς πελατειακό, που το λυμαίνεται το καρτέλ ολιγαρχών-πολιτικών μαζί με τους βαστάζους τους, αλλά μία Πολιτεία που έχει υποστεί ολική συστημική κατάρρευση, που έχει υποστεί ολοκαύτωμα εξ αυτού του γεγονότος, της καταλήστευσης της δημόσιας περιουσίας και της διαφοράς σε όλες τις εκφάνσεις του κράτους.

Δεν είναι μόνο η ξεδιάντροπη διαφθορά, είναι και τα limit up στις τιμές των τροφίμων και της βενζίνης, ο παραλυτικός ανορθολογισμός, η κραυγαλέα κακογουστιά και η τεράστια σπατάλη πόρων σε επίπεδο εθνικής προδοσίας… Είναι η περιφρόνηση στην ίδια τη ζωή. Το 112 δεν σημαίνει συναγερμό επιφυλακής, το 112 κατέληξε να σημαίνει “τρέξτε να σωθείτε”… “δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε”.

Είναι η Αγχίαλος και η Αλεξανδρούπολη, είναι οι ανεξέλεγκτες ορδές των ξένων χουλιγκάνων, είναι οι 43 αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού που παραιτήθηκαν, είναι οι γιατροί που εγκαταλείπουν μαζικά το ΕΣΥ, είναι οι νεοδιορισμένοι 50άρηδες εκπαιδευτικοί, είναι η αναγγελία “υποχωρήσεων” στα εθνικά μας θέματα, από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Είναι τα 404,7 δισ. ευρώ του χρέους που αυξήθηκε 30 δισ. ευρώ σε δυόμισι χρόνια… είναι και τα 260 δισ. ευρώ του ιδιωτικού χρέους.

Ανυπολόγιστο το κόστος

Δεν είναι μόνο η Δαδιά και το 1 εκατομμύριο στρέμματα που κάηκαν στο Έβρο, είναι ότι καίγονταν 13 και πλέον μέρες. Ακολούθησε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στη Μαγνησία. Πρώτον, γιατί έπληξε ευθέως την ούτως ή άλλως στραπατσαρισμένη εικόνα της τουριστικής Ελλάδας, δεύτερον, γιατί η ζημιά στη φυτική και ζωική παραγωγή, στις υποδομές, στις ιδιωτικές μονάδες και περιουσίες είναι πολύ μεγάλη. Τρίτον, γιατί εκτός από το άλλοθι της κλιματικής αλλαγής, οι συνοριοφύλακες δεν ήταν εκεί, η ΕΥΠ δεν ήταν εκεί, η πυροσβεστική δεν ήταν σωστά οργανωμένη, η πολιτική προστασία εξαντλήθηκε στα μηνύματα του 112 και η χώρα αποδείχθηκε ευάλωτη στις πλημμύρες και στις μεσομακροπρόθεσμες επιπτώσεις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις.

Που σημαίνει τεράστιο κόστος της στήριξης των πληγέντων και της αποκατάστασης των ζημιών. Που σημαίνει ότι μαζί με τα δάση κάηκε και η φοροδοτική ικανότητα πολλών (αναστολή φόρων κλπ). Που σημαίνει σημαντικές επιπτώσεις στον τρέχοντα προϋπολογισμό, αλλά και σε αυτό του 2024. Που σημαίνει ότι έχει εξαντληθεί το 1 δισ. ευρώ του αποθεματικού ήδη, ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου χρειάζονται 700 εκατ. ευρώ. Που σημαίνει ότι το κόστος του 1,2 δισ. ευρώ για την αποκατάσταση των ζημιών από τις πυρκαγιές είναι αστείο.
Πώς κοστολογείς τα 100 χρόνια που θέλει η Δαδιά να ξαναγίνει; Πώς αξιολογείς τις επιπτώσεις της καταστροφής του Έβρου στην αμυντική δεινότητα της χώρας;

Κατάσταση έκτακτης ανάγκης

Η χώρα δεν βρίσκεται απλά σε δύσκολη κατάσταση, είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Οι επιπτώσεις των καταστροφών θα φανούν σύντομα στις τιμές διαφόρων αγροτικών προϊόντων και στο εμπορικό ισοζύγιο. Το μέγα ερώτημα είναι τι επιπτώσεις θα έχει όλο αυτό το μπάχαλο, οι εκκενώσεις τουριστών στη Ρόδο από τη θάλασσα, η δολοφονία του Αντώνη και φυσικά η τραγωδία των Τεμπών στην εικόνα της χώρας και στον τουρισμό του 2024.

Η αίσθηση ότι υπάρχει κράτος έχει χαθεί στα Τέμπη. Τώρα πια εδραιώθηκε. Πήγαν να πνιγούν άνθρωποι στη Βασ. Σοφίας. Τα διάφορα pass, η επιχείρηση εκκαθάρισης της Μυκόνου, η σύνοδος των Βαλκάνιων και τα ανοίγματα στη Λιβύη είναι για να γελάει και το παρδαλό κατσίκι. Αυτά, όχι μόνο δεν επαρκούν για ανατάξουν το κράτος στην συνείδηση του Έλληνα πολίτη, αλλά τα αντιλαμβάνονται ως κοροϊδία ή και περιφρόνηση στην αξιοπρέπειά του.

Οι μομφές αυτές απευθύνονται κυρίως προς την κυβέρνηση, αλλά αφορούν ευθέως και την αντιπολίτευση και την ανικανότητά της να είναι αποτελεσματική και να προσφέρει εναλλακτική διακυβέρνηση. Διότι στις εκλογές δεν νίκησε ο Κυρ. Μητσοτάκης, ήταν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ που έχασαν.

Η φούσκα των μεταρρυθμίσεων

Το τελευταίο 5μηνο ήρθε να καταδείξει πως καμία μεταρρύθμιση από αυτές που έγιναν την α΄ τετραετία δεν απέδωσε επί του πρακτέου, ίσως εξαίρεση να είναι τα SMS του 112. Διότι και η περιβόητη ψηφιοποίηση του Κυριάκου Πιερρακάκη το μόνο που έκανε ήταν να ψηφιοποιήσει την υπαρκτή γραφειοκρατία αναβαθμίζοντάς την. Δεν έκανε τομή, δεν άλλαξε τις διαδικασίες με βάση τις δυνατότητες της τεχνολογίας, απλά πέρασε στον πολίτη ένα μεγάλο τμήμα της γραφειοκρατικής δουλείας που πρέπει να πάει σε λογιστή και δικηγόρο για να την διεκπεραιώσει.

Τώρα, ο πρωθυπουργός που δεν θέλει να διακινδυνεύσει την “επενδυτική βαθμίδα”, θα ανακοινώσει μεταρρυθμίσεις στο κράτος, στην οργάνωση της πολιτικής προστασίας και προσλήψεις. Όμως, οι πολίτες έμαθαν πια ότι ο νόμος πολιτικής προστασίας του 2020 έμεινε ανενεργός, πως η Ελλάδα απορρόφησε μόνο το 0,5% των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης στον τομέα της πολιτικής προστασίας, ότι τα κενά στην Πυροσβεστική είναι 3600 θέσεις. Ότι δεν γίνονται ούτε οι σωστές προμήθειες, ούτε η σωστή οργάνωση και στρατηγική.

Αν και ο ελληνικός λαός φύσει προοδευτικός είναι ανοιχτός στις μεταρρυθμίσεις, τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια οι μεταρρυθμίσεις που έγιναν δεν ευνόησαν τους πολλούς. Οι μεταρρυθμίσεις της δεκαετίας της χρεοκοπίας ήταν αυτές που αποσάθρωσαν τα μεσαία στρώματα (αφού οι άλλοι είχαν βγάλει έξω 160 δισ. ευρώ αφορολόγητα) και παρέδωσαν τη δημόσια περιουσία στους δανειστές. Γι΄ αυτό και ο κόσμος είναι καχύποπτος. Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης πρέπει να βγαίνει και να εξηγεί στον πίνακα διεξοδικά τις μεταρρυθμίσεις που έχει στο μυαλό του αν θέλει πράγματι κάτι να αλλάξει. Η πρώτη 4ετία πάντως δεν συνηγορεί πως πιστεύει στη μεταρρύθμιση…