Ως πότε θα κρύβεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη από τις προκλήσεις της Λιβύης;

Ο υπουργός Εξωτερικών κ. Γιώργος Γεραπετρίτης, ασχολούμενος εργωδώς με την προετοιμασία της συναντήσεως Ερντογάν-Μητσοτάκη, την προηγουμένη εβδομάδα, παρέλειψε να απαντήσει εγκαίρως στην ρηματική διακοίνωση της λιβυκής κυβερνήσεως προς τον πρεσβευτή μας στην Τρίπολη Νικόλαο Γαριλίδη, ότι (δήθεν) η Ελλάδα παρανόμως διεξάγει σεισμικές έρευνες υδρογονανθράκων (πετρελαίου και φυσικού αερίου) στην υποθαλάσσια περιοχή νοτίως και δυτικώς της Κρήτης, με το νορβηγικό σεισμογραφικό σκάφος “Ramfort Hyberion”, που ολοκλήρωσε την όλη εργασία του προ μηνός.

Η καθυστέρηση της κυβερνήσεως έναντι της Λιβύης δεν οφείλεται σε τυχόν νοητική παράλειψη των στελεχών του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών – εις πλείστας περιπτώσεις η αντίδραση είναι άμεσος – αλλά μάλλον για να μην διαταράξει το “ήπιον κλίμα” της επικειμένης προ εβδομάδος διαπραγμάτευσης στην Άγκυρα, μεταξύ των ηγετών των δύο χωρών. Άλλωστε, όλες οι κυβερνήσεις εργάζονται στο ημίφως και ουδέποτε αποκαλύπτουν τις δυσκολίες τους.

Υπ’ αυτήν την έννοια, κατανοείται και η δική μας κυβέρνηση, αν και γνώριζε ή έπρεπε να κατανοεί ότι η διαρροή της πληροφορίας θα προήρχετο από τουρκικής πλευράς, ως συνήθως ή κι εκτάκτως, από τον ρόλο του υποβολέως που διατηρεί η Τουρκία στον Λίβυο πρωθυπουργό Αμπτουλχαμίτ Ντμπεϊμπά. Συνεπώς η βραδύτης απαντήσεως θα αξιοποιείτο πολιτικώς και ποικιλοτρόπως υπό του Ερντογάν.

Επιβάλλεται άμεση απάντηση

Εν τούτοις, επειδή το διάβημα της Λιβύης είναι νομιμοφανές, επεβάλετο η άμεσος απάντησης, δεδομένου ότι η λιβυκή διαμαρτυρία βασίζεται στο κλείσιμο του κόλπου της Σύρτης, για την ιδεατή χάραξη της μέσης γραμμής στον προσδιορισμό της ΑΟΖ των δύο χωρών στο λιβυκό πέλαγος.

Ο κόλπος αυτός είναι πολύ εκτεταμένος, κάπου 50 ναυτικά μίλια, το κλείσιμό του δεν αναγνωρίζεται από άλλες χώρες πχ. την Αίγυπτο και ο εναέριος χώρος του απετέλεσε πεδίο συγκρούσεων με την αμερικανική πολεμική αεροπορία, επί προεδρίας του Ρόναλντ Ρέηγκαν, που είχε διατάξει την κατάρριψη των λιβυκών “Μίγκ” του Καντάφι απ’ τα αμερικανικά F-4 και F-15, όπως θα ενθυμούνται οι θεατές της ταινίας Top Gun.

Η μέση γραμμή της ελληνικής ΑΟΖ νοτιοδυτικώς της Κρήτης προσδιορίζεται από τον νόμο Μανιάτη του 2011(4001) κι εκτείνεται από των χωρικών υδάτων (ΧΥ) 12 μιλίων μέχρις ότου συναντήσει στο μέσον της θαλάσσης την λιβυκή ΑΟΖ, η οποία άρχεται βορειονατολικώς των ακτών της Λιβύης, ομοίως απ’ τα 12 μίλια ΧΥ της, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιον των Θαλασσών. Μόνον στο Αιγαίον, τα χωρικά ύδατα της Ελλάδος δεν υπερβαίνουν ακόμη τα 6 μίλια, για να μην διαταράξουν τα “ήρεμα νερά” με την Τουρκία.

Συνεπώς, η διαμαρτυρία της λιβυκής κυβέρνησης είναι παράτυπος και απορρίπτεται υπό της Ελλάδας και μόνον η κρυψιβουλία του κ. Γεραπετρίτη επέτρεψε την καθυστέρηση της απαντήσεως, γεγονός που θα επικριθεί από την αντιπολίτευση στη συζήτηση στη Βουλή “εφ’ολης της ύλης” που αναμένεται την Παρασκευή.