Πολιτικός γρίφος οι πρόωρες εκλογές

Ο κανόνας είναι ότι μία κυβέρνηση προκαλεί εκλογές όταν μπορεί να τις κερδίσει και ενώ ξέρει ότι ο χρόνος τρέχει σε βάρος της καθώς επισωρεύει πολιτική φθορά, ενώ η αντιπολίτευση της ζητά ανέξοδα καθώς μόνο να κερδίσει έχει, αλλά δεν μπορεί φυσικά να επηρεάσει την απόφαση. Μέσα από αυτό το πρίσμα έχει σημασία ότι ο πρωθυπουργός επιχείρησε κατά την ομιλία του στην Βουλή να βάλει τέλος στα σενάρια πρόωρων εκλογών ενώ και ο Αλέξης Τσίπρας έκανε βήματα πίσω.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν επανέλαβε απλώς ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας αλλά επιτέθηκε στον Αλέξη Τσίπρα κατηγορώντας τον ότι είναι ανευθυνότητα να ζητά πρόωρες εκλογές εν μέσω διεθνοπολιτικής και οικονομικής κρίσης. Μάλιστα καθώς ο κ. Μητσοτάκης επιμένει στο ότι θα γίνουν σε κάθε περίπτωση δύο εκλογικές αναμετρήσεις, υποστήριξε ότι είναι έλλειμμα υπευθυνότητας να μείνει η χώρα με υπηρεσιακή κυβέρνηση ανάμεσα στις πρώτες και στις δεύτερες εκλογές.

Επιπλέον, απαντώντας στις αιτιάσεις του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος θέλησε να του κλείσει τον δρόμο για αλλαγή του εκλογικού νόμου, είπε: «οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με τον υφιστάμενο εκλογικό νόμο (της απλής αναλογικής) και οι μεθεπόμενες με το νόμο που έχουμε ψηφίσει» (που δίνει μπόνους 40 εδρών στο πρώτο κόμμα). Υπεραμύνθηκε όμως της θέσης του για αυτοδυναμία λέγοντας ότι η χώρα χρειάζεται σταθερές κυβερνήσεις και όχι περιπέτειες με κυβερνήσεις συνασπισμού.

Απάντησε έτσι τόσο στον Αλέξη Τσίπρα όσο και στον Νίκο Ανδρουλάκη, ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξή του είπε ότι μιλάει για κυβέρνηση από την πρώτη αναμέτρηση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο κ. Μητσοτάκης διαβεβαιώνει ότι δεν θα πάει σε εκλογές μέχρι τον Ιούνιο, ενώ οι πληροφορίες από κύκλους πέριξ του Μεγάρου Μαξίμου, αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο του Σεπτεμβρίου.

Από την πλευρά του ο Αλέξης Τσίπρας αν και δεν απέσυρε εντελώς το αίτημα για πρόωρες εκλογές κινήθηκε σε αισθητά πιο χαμηλούς τόνους, λέγοντας ότι επιμένει στην λαϊκή ετυμηγορία καθώς η διεθνής και εσωτερική συγκυρία κάνει αναγκαία την αλλαγή συνολικού υποδείγματος πολιτικής που δεν μπορεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τις “νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες της”.

Γρίφος οι πρόωρες εκλογές

Στο Μέγαρο Μαξίμου τείνουν να επικρατήσουν δεύτερες σκέψεις όσον αφορά τις πρόωρες εκλογές. Το σκεπτικό δίνει η δήλωση Πέτσα ότι «η κυβέρνηση δεν έχει λόγο να πάει σε εκλογές γιατί θα την τιμωρήσει ο κόσμος για την ακρίβεια». Το Μέγαρο Μαξίμου περιμένει θετικά μέτρα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα τις επιτρέψουν να αντιμετωπίσει εν μέρει την κρίση ακρίβειας και να ανακόψει την φθορά. Αλλά και στην Κουμουνδούρου έχουν εγκαταλείψει τις εκτιμήσεις για πρόωρες εκλογές τον Μάιο ή τον Ιούνιο του 2022. Ο Αλέξης Τσίπρας σε συνομιλητές, του εμφανίζεται βέβαιος ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα διακινδυνεύσει τις εκλογές και ότι θα πάει μέχρι την Άνοιξη του 2023. Είναι το καλύτερο σενάριο για τον Αλέξη Τσίπρα καθώς η κυβέρνηση θα κλείσει τον κύκλο της φθοράς της, ενώ εκείνος θα έχει την άνεση να ασχοληθεί με τα εσωκομματικά του ενόψει τους Συνεδρίου και των εκλογών για την ανάδειξη προέδρου και Κεντρικής Επιτροπής από τα μέλη του κόμματος.

Κατά τα λοιπά στην συζήτηση στην Βουλή, ο πρωθυπουργός κυρίως στην πρωτολογία του τόνισε τις ευθύνες της Ρωσίας στο ουκρανικό, δίνοντας συνέχεια στην αντιρωσική του ρητορική και διανθίζοντάς την με επιχειρήματα περί δυτικής δημοκρατίας απέναντι στον ανατολίτικο δεσποτισμό. Ήταν εμφανής η αγωνία του να πείσει ότι η ακρίβεια είναι εισαγόμενη και ότι συνιστά λαϊκισμό από την πλευρά της αντιπολίτευσης να αποδίδει το πρόβλημα στις εθνικές πολιτικές.

Παράλληλα χάραξε την γραμμή την οποία θα ακολουθήσει στην μακρά προεκλογική περίοδο, οψέποτε γίνουν τελικά οι εκλογές: εμφανίζεται ως ο υπεύθυνος και σοβαρός διαχειριστής που αρνείται τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Στο πλαίσιο αυτό επιτέθηκε επανειλημμένα στον Αλέξη Τσίπρα όχι για τα πεπραγμένα του ως πρωθυπουργός αλλά για την πολιτική του στην αντιπολίτευση το 2012-14 και επανέφερε το φάντασμα του λαϊκισμού. Σαν να έχει σταματήσει το πολιτικό ρολόι τον Ιανουάριο του 2015.

Από την πλευρά του Αλέξη Τσίπρα, προκάλεσε εντύπωση ότι δεν είχε καμία αναφορά στο ουκρανικό και απέφυγε επιμελώς να στραφεί κατά της Ρωσίας, θέλοντας ίσως να εκφράσει ένα σημαντικό ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας που δεν συμφωνεί με την σκληρή αντιρωσική πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη.