Προσοχή: εθνικιστές όσοι τρώνε Μακεδονικό Χαλβά!

To 1971 ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης είχε ερμηνεύσει το «τι δεν ήσουνα για μένα». Ο στίχος έλεγε «εμείς που φάγαμε μαζί ψωμί και αλάτι και ονειρευτήκαμε στο ίδιο το κρεβάτι» σε στίχους Θάνου Σοφού. Αρχικά, ο μεγάλος Έλληνας στιχουργός είχε γράψει “κοιμόμαστε”, αλλά αναγκάστηκε να το αντικαταστήσει με το “ονειρευόμαστε“, καθώς λογοκρίθηκε από τη Χούντα. Προφανώς για τους Απριλιανούς παρέπεμπε σε κάτι ερωτικό και πρόστυχο. Τέτοιες “αρλούμπες” απαγορεύονταν.

Πρόσφατα, άκουσα τον Θάνο Σοφό να δηλώνει στην εκπομπή -σε επανάληψη- του Δαυίδ Ναχμία στο Τρίτο Πρόγραμμα, ότι σήμερα δεν υπάρχει λογοκρισία, “μπορείς να λες ότι αρλούμπα θες“. Πράγματι, ισχύει. Μια μετεξελιγμένη μορφή λογοκρισίας σήμερα, όμως, έγκειται όχι τόσο στην απαγόρευση, αλλά στην παραμόρφωση εκείνου που θίγει την εκλεγμένη εξουσία.

Την τελευταία εβδομάδα γίνεται μια έντονη, πολύ έντονη δημόσια «συζήτηση» για την ορθότητα της συμφωνίας που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση με την ΠΓΔΜ. Πολλοί πολέμιοι της ρηξικέλευθης αυτής πολιτικής απόφασης βγάλανε ήδη το ανάθεμα. Φερειπείν, σε πολλά σχετικά δημοσιεύματα που αναρτώνται στο facebook εντόπισα έναν συγκεκριμένο εμμονικό χρήστη να αφήνει ακριβώς το ίδιο σχόλιο «κρεμάλα στους προδότες».

Στην σχετικά μικρή συγκέντρωση μπροστά στην Βουλή, μάλιστα, η κάμερα του Associated Press κατέγραψε έναν “μακεδονομάχο” να κάνει τον ναζιστικό χαιρετισμό. Μεγάλη μερίδα των Ελλήνων πολιτών δεν θέλουν καν να υπάρχει ο όρος Μακεδονία στο όνομα της ΠΓΔΜ. Βέβαια όλη αυτή η ρητορική δημιουργεί προβλήματα στον διάλογο και αποπροσανατολίζει. Προσωπικά τα θεωρώ αβάσιμα και σε κάποιο βαθμό επικίνδυνα. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι με όποιον υποστηρικτή της συμφωνίας συνομιλώ είναι προδότης. Δεν βγαίνει νόημα.

Και πολλοί περισσότεροι βέβαια θεωρούν απαράδεκτο η Ελλάδα να αναγνωρίσει ότι με τη δική της υπογραφή οι γείτονες θα ονομάζονται Μακεδόνες και η γλώσσα τους μακεδονική.

Πώς όμως διαχειρίζονται οι μορφωμένοι και ενημερωμένοι υποστηρικτές της συμφωνίας αυτή την αντίθεση των “αμόρφωτων”; Ας σημειωθεί ότι σε μεγάλο ποσοστό αυτοί οι “αμόρφωτοι” στο δημοψήφισμα του 2015 είχαν ψηφίσει όχι. Τότε, ο ΣΥΡΙΖΑ τους θεωρούσε δημοκρατικούς αντιμνημονιακούς πολίτες. Σήμερα, τους θεωρεί από εθνικιστές έως ακροδεξιούς!”.

Opposition research

Η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε ένα opposition research ώστε να εξουδετερώσει την οποιαδήποτε αξιοπιστία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δηλαδή, γίνεται ένα σκανάρισμα σε παλαιότερες πράξεις και δηλώσεις του αντιπάλου, ώστε να χρησιμοποιηθούν εναντίον του. Στις ΗΠΑ, αυτό λειτουργεί, συμβατικά πάντα, από τη δεκαετία του 1970.

Δεν είναι ακριβώς λασπολογία, αλλά η τεχνητή ανάμιξη νερού με την υπάρχουσα “σκόνη” για την δημιουργία λάσπης! Έτσι όμως χάνεται η ουσία. Οι όροι πατριδοκάπηλος, λαϊκιστής και εθνικιστής έχουν χρησιμοποιηθεί τόσο πολύ από τους κυβερνητικούς και τους υποστηρικτές της συμφωνίας που σίγουρα μελλοντικά η εκστρατεία ιδεολογικής τρομοκρατίας θα αποτελέσει αντικείμενο έρευνας ανάλυσης λόγου.

Ένας Έλληνας ακαδημαϊκός στην Οξφόρδη μάλιστα χαρακτήρισε τον Κοτζιά εθνικιστή! Υποστήριξε ότι «Έπρεπε να έρθει ένας εθνικιστής σαν τον Κοτζιά και ένας τυχοδιώκτης σαν τον Τσίπρα για να μας θυμίσουν ότι η πραγματική διαιρετική τομή σ’ αυτήν την χώρα βρίσκεται όχι στις θέσεις περί μνημονίων, αλλά στα ζητήματα δικαιωμάτων και ανεκτικότητας”. Υπάρχει και μια παραφυάδα της “Αριστεράς” που μιλάει για ταξικό εθνικισμό. Ότι δηλαδή οι εθνικιστές της ελληνικής άρχουσας τάξης επέβαλαν σε ένα κράτος την θέλησή τους και ότι οι υποστηρικτές των συλλαλητηρίων στην πλατεία του Συντάγματος υπηρετούν την Pax Americana!

Επικαλούνται άλλοτε επικριτές

Η κα Σία Αναγνωστοπούλου, κάποτε καθηγήτριά μου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και νυν βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι “η Αριστερά κέρδισε μια τεράστια μάχη κατά του εθνικισμού και της εθνικοφροσύνης“. Τα Μίντια που ελέγχει η κυβέρνηση αξιοποιούν ψυχροπολεμικά επιχειρήματα δεκαετίας 1950 περί δυτικού στρατοπέδου. Το Ραδιόφωνο Κόκκινο επιστράτευσε τον ακαδημαϊκό Νίκο Μαραντζίδη, του οποίου οι δημοσκοπήσεις στο παρελθόν προκαλούσαν βδελυγμία στον ΣΥΡΙΖΑ. Το Κόκκινο φιλοξένησε την δήλωση του ακαδημαϊκού -εν γνώσει του μέσου που ήξερε τι θα πει- ότι «Η επιλογή αυτή είναι μια επιλογή δυτικού στρατοπέδου και ενίσχυσης των δεσμών με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ και για μένα είναι απόλυτα θετικό».

Σε πρωινή εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης, στην εκκίνηση της τοποθέτησής του, κοινοβουλευτικός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έκανε το “λάθος” να μιλήσει για “εισχώρηση” των Σκοπίων σε ΝΑΤΟ/ΕΕ. Τότε τον διέκοψε η κα Αναγνωστοπούλου και είπε “όχι εισχωρήσουν, να μιλάμε σοβαρά, να ενταχτούν“. “Θέλετε να μας κάνετε και κρίση στους χαρακτηρισμούς που κάνουμε;” αμύνθηκε ο βουλευτής της ΝΔ, ο οποίος αδέξια έχασε την ψυχραιμία του. “Ναι ναι ναι” απάντησε η ίδια, επιβάλλοντας ένα ευρώ-political correct στο πάνελ.

Σε διαδικτυακό διάλογο που είχα με έναν ακαδημαϊκό, επίσης υποστηρικτή της συμφωνίας και του “δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού”, σε απάντηση των επιχειρημάτων μου, μου απηύθυνε το ερώτημα: “γιατί δεν λέτε ευθαρσώς ότι δεν θέλετε καμία συμφωνία;“. Προφανώς δεν ισχυρίστηκα ποτέ κάτι τέτοιο. Απλά παρέθεσα συγκεκριμένα άρθρα του Συντάγματος της ΠΓΔΜ.

Λογική κρεατομηχανής

Η ειρωνεία, η επιθετικότητα και χρήσεις χαρακτηρισμών των υποστηρικτών της συμφωνίας προς τους αρνητές της αποσυντονίζουν τον διάλογο, ενώ ακυρώνουν και τα δικά τους επιχειρήματα. Η εν μέρει αυτοαναίρεσή τους δεν τους απασχολεί. Λίγοι αντιμετωπίζουν θαρραλέα την πραγματικότητα. Θαρρείς ότι πολλοί εκπαιδευμένοι άνθρωποι έχασαν την εντιμότητα της κριτικής τους θεώρησης μετά από το PhD και τα συνεδριακά σαλόνια.

Μέχρι πριν δύο-τρία χρόνια οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ αδιαφορούσαν για τον διεθνή Τύπο και καθύβριζαν τη νομεκλατούρα των Βρυξελλών. Τώρα, όμως, αλλάξανε οι εποχές και επικαλούνται τους επαίνους για τη συμφωνία. Υπενθυμίζουν ότι 140 κράτη έχουν αναγνωρίσει τη γειτονική χώρα με το όνομα “Μακεδονία”. Όπως είπε φιλοκυβερνητικός σχολιαστής, «επιστρέφεις στην ελληνική πραγματικότητα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αντί να βγάζουν το καπέλο στον Τσίπρα, ετοιμάζονται να φορέσουν περικεφαλαίες».

Το στιγμάτισμα των διαφωνούντων σαν λαϊκιστών, πατριδοκάπηλων και εθνικιστών δημιουργεί σύγχυση στα ιδεολογικά όρια, ενθαρρύνοντας φαινόμενα Μπαρμπαρούση. Ο ταξιδιώτης που σταματά σε ένα εξωκλήσι να ανάψει ένα κερί είναι θρήσκος; Μήπως και το φλερτ είναι σεξουαλική παρενόχληση; Η ολιστική ρητορική των κυβερνητικών παραπέμπει σε έναν μακαρθικού τύπου δημόσιο λόγο που την οποιαδήποτε αντίρρηση την βάζει σε μια κρεατομηχανή, μετατρέποντας την σε μια άμορφη μάζα φανταστικών εθνικιστών-λαϊκιστών. Μια επικίνδυνη λογική αταξία.

Μην μας λέτε προδότες

Τι θα πούνε στους επαγγελματίες και παραγωγούς προστατευόμενων ευαίσθητων προϊόντων; Μήπως είναι λαϊκιστές όσοι εκφράζουν ανησυχίες για τον Μακεδονικό Χαλβά; Είναι χαρακτηρισμοί αναντίστοιχοι με την ουσία του προβλήματος που απλά δημιουργούνε ψεύτικα αφηγήματα. Είναι ακριβώς η ίδια τακτική που είχε χρησιμοποιηθεί εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ ειδικά από το 2012, όταν τον χαρακτήριζαν λαϊκιστικό κόμμα. Οτιδήποτε διαφωνεί με το σύστημα εξουσίας είναι λαϊκισμός, σωστά;

Οι κυβερνητικοί απλά αναποδογυρίζουν το κάδρο που βρήκαν, δεν το αλλάζουν. Ο Διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού, Θανάσης Καρτερός διαμαρτυρήθηκε το πρωί της Τρίτης 19 Ιουνίου στο Ραδιόφωνο 247: «Δεν μπορείτε να μιλάτε για προδότες». Όταν ο δημοσιογράφος σχολίασε «Μα τα ίδια λέγατε και εσείς το 2013» ο κ. Καρτερός απάντησε ευθαρσώς: «Ε καλά, είναι να πάμε και στο 1821!».

Σωστά, τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αρεστός έξω. Ετεροπροσδιορίζεται θετικά. Είναι αριστερός στο Gay Pride, Ευρωπαίος με τα Σκόπια, Ειρηνοποιός για το Foreign Policy και δεξιός χωροφύλαξ με τους διαδηλωτές στο Πισοδέρι. Είναι αυτό που έλεγε ο Μπέρναρντ Σω, «ένας άνδρας ολίγον τίμιος, με μια γυναίκα ολίγον πιστή, αμφότεροι ολίγον πότες, σε ένα σπίτι ολίγον φωτεινό: ιδού η εικόνα αστικού σπιτικού». Συμβαίνει και στα καλύτερα αριστεροφιλελεύθερα σπίτια. Αλλά όπως και με τον Θάνο Σοφό, ας μη γίνουμε πρόστυχοι και μας κόψουν…