Σε άλλο μήκος ο Σαμαράς από κυβέρνηση για ελληνοτουρκικά και ενεργειακά

Μία συνολική ανάλυση των γεωστρατηγικών εξελίξεων και της εξάρτησής τους από τα ενεργειακά έκανε ο Αντώνης Σαμαράς, αμφισβητώντας καθαρά την πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η ανάλυση έγινε στο πλαίσιο ομιλίας του σε εκδήλωση στη Νίσυρο για την κλιματική αλλαγή. Ο κ. Σαμαράς απέφυγε απαξιωτικά κάθε ευθεία αναφορά στην ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης, την οποία άλλωστε θεωρεί συνολικά λανθασμένη και δίχως όραμα. Επανέλαβε την επίθεση στον «πειρατή και ταραξία Τουρκία» και άφησε σκληρές αιχμές για την πολιτική της Γερμανίας που ήταν μέχρι την ρωσική εισβολή προσδεδεμένη στο φθηνό φυσικό αέριο της Ρωσίας.

Κάνει έτσι άνοιγμα στον αμερικανικό παράγοντα που έχει δικούς του λόγους να επιδιώκει την απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο, ενώ επιτίθεται στην Ρωσία για την σύνδεσή της με την Τουρκία σε βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων. Πρόκειται για μία επανατοποθέτηση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε πλήρη διάσταση φυσικά από το “πειρατικό κράτος” της Τουρκίας (είναι γνωστή η θέση δεν συζητάμε με πειρατές), και σε απόσταση από την Γερμανία και τις  πιέσεις της στην ελληνική κυβέρνηση (βρείτε τα με την Τουρκία). Δια παραλείψεως εμφανίζει την κυβέρνηση Μητσοτάκη απούσα από τις εξελίξεις και ευάλωτη σε πιέσεις.

Αν και δεν αμφισβήτησε την μακροπρόθεσμη ανάγκη της ενεργειακής επάρκειας από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, εντούτοις υπογράμμισε ότι αυτή την στιγμή δεν το επιτρέπει η τεχνολογία και δεν το αντέχει η οικονομία κυρίως των όχι αναπτυγμένων χωρών και φυσικά της Ελλάδας. Καυτηρίασε την εσπευσμένη απομάκρυνση από τους υδρογονάνθρακες, την οποία ακολουθεί η κυβέρνηση, λέγοντας:

«Αυτή η “βιασύνη” να φύγουμε από τους υδρογονάνθρακες συνολικά μέχρι το 2030 ή το 2035 αποθάρρυνε και την ανάδειξη των ευρωπαϊκών υδρογονανθράκων (και των κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο) και τη δημιουργία υποδομών φυσικού αέριου στην Ευρώπη. Και ευνοούσε μόνο ένα πράγμα: την ολιγοπωλιακή εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο! Ουσιαστικά διαιώνιζε την εξάρτηση από το ρωσικό αέριο…».

Ενεργειακά και ελληνοτουρκικά

Ο κ. Σαμαράς υπαινίχθηκε μία άτυπη συνεννόηση Ρωσίας, Γερμανίας, Τουρκίας γύρω από την ενεργειακή πολιτική με γεωπολιτικές όμως προεκτάσεις για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Αρχίζουμε λοιπόν, να βλέπουμε τώρα την πλήρη εικόνα: Η Τουρκία, εξαρτημένη με ποικίλους τρόπους από τη Ρωσία, έκανε τα πάντα για να εμποδίσει την ανάδειξη των ευρωπαϊκών κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο (με την πολιτική της “Γαλάζιας Πατρίδας” που αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα δύο ευρωπαϊκών χωρών και με το τουρκολιβικό σύμφωνο που αμφισβητεί την ΑΟΖ της Κρήτης).

»Ποιος ευνοείται απ’ αυτό; Εκείνη η χώρα που είναι ο βασικός πάροχος φυσικού αερίου στην Ευρώπη: η Ρωσία. Που δεν θέλει με τίποτε να χάσει την ολιγοπωλιακή της ισχύ πάνω στην Ευρώπη…Και ποια άλλη ευρωπαίκή χώρα έκανε ό,τι μπορούσε για να μην παρθούν μέτρα από την ΕΕ κατά της Τουρκίας; Η Γερμανία! Τι “σύμπτωση”; Η χώρα που κατ’ εξοχήν είχε αποφασίσει να εξαρτηθεί από το “φθηνό” ρωσικό αέριο…

»Ενώ οι ΗΠΑ έπαιρναν μέτρα κατά της Τουρκίας, λόγω προμήθειας των ρωσικών πυραύλων S-400, την ίδια στιγμή η Γερμανία πρότεινε”θετική ατζέντα”, δηλαδή “καλοπιάσματα” της Τουρκίας. Με άλλα λόγια, η κατ’ εξοχήν ευρωπαϊκή χώρα που ήταν εξαρτημένη ενεργειακά από το ρωσικό αέριο, η Γερμανία, “ξέπλενε” την άλλη χώρα της περιοχής, που ήταν ακόμα πιο εξαρτημένη από τη Ρωσία, την Τουρκία, την ώρα που η Τουρκία έπαιζε το παιγνίδι της Ρωσίας και εμπόδιζε την ανάδειξη των ευρωπαϊκών υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο. Τελικά και οι δύο –Τουρκία και Γερμανία– το παιγνίδι της Ρωσίας παίζανε!».

Όχι ευθεία επίθεση

Ο  κ. Σαμαράς υπογράμμισε ότι το τοπίο άλλαξε συνολικά μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η νέα πραγματικότητα ευνοεί την επιστροφή στην αξιοποίηση των κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου, που μπορούν να προκαλέσουν απεξάρτηση από το φθηνό ρωσικό αέριο για να καταλήξει ότι «η συγκυρία αναδεικνύει την ανάγκη απεξάρτησης της Ευρώπης από το φυσικό αέριο με την ανάδειξη των δικών της ευρωπαϊκών πηγών όπως τα κοιτάσματα που βρίσκονται στην Ανατολική Μεσόγειο που θα μπορούσαν να προσφέρουν επάρκεια στην Ευρώπη αν το ορόσημα για την μετάβαση ήταν το 2050». Ακολούθως υπογραμμίζει: «Η νέα δυτική στρατηγική στην Ανατολική Μεσόγειο δεν μπορεί να “ενσωματώσει” την Τουρκία χωρίς να αυτοαναιρεθεί…», κάτι που αποτελεί και προειδοποίηση προς την κυβέρνηση να μην μπει σε διάλογο για ενεργειακή μοιρασιά  με την Τουρκία όπως πιέζει το Βερολίνο.

Αυτή την φορά ο Αντώνης Σαμαράς απέφυγε την ευθεία επίθεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη για τις λανθασμένες προβλέψεις του όσον αφορά την εσπευσμένη απεξάρτηση από τους υδρογονάνθρακες και την αντίστοιχη εγκατάλειψη της δικής του πολιτικής αξιοποίησης των κοιτασμάτων, όπως και για την στάση απέναντι στην Τουρκία και τις κυρώσεις που δεν επεδίωξε ο πρωθυπουργός. Απλά αγνόησε πλήρως την ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης την οποία θεωρεί ανύπαρκτη.

Άλλωστε οι σχέσεις του με το Μαξίμου δεν είναι στο καλύτερο σημείο. Στον πρωθυπουργό δεν αρέσει η συνεχής αποδόμηση. Ενδεικτικό των ψυχρών σχέσεων είναι η απουσία του Αντώνη Σαμαρά από την πρόσφατη εκδήλωση και ομιλία του πρωθυπουργού στην περιφέρειά του την Καλαμάτα αν και δεν είναι σαφές εάν αρνήθηκε να πάει, ή εάν δεν δέχθηκε ειδική πρόσκληση.