Στον ΔΗΣΥ σφάζονται και εργαλειοποιούν το Κυπριακό!
13/07/2024Το Κυπριακό παραμένει διαχρονικά καταφύγιο για να αποφεύγονται τα δύσκολα και ενίοτε εσωκομματικά προβλήματα. Κάποτε τίθεται ψηλά στις συζητήσεις στη δημόσια σφαίρα και για λόγους αντιπερισπασμού. Η παρέμβαση της Προέδρου του ΔΗΣΥ, Αννίτας Δημητρίου, για το Κυπριακό, μερικές ώρες πριν την υποβολή της έκθεσης της Προσωπικής Απεσταλμένης των Ηνωμένων Εθνών στο Κυπριακό, Μαρίας Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ στον Γενικό Γραμματέα, δείχνει πόσο επιδερμικά αντιμετωπίζονται ζητήματα, που αφορούν το εθνικό ζήτημα.
Η Αννίτα Δημητρίου έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο ενώ αυτός απουσίαζε στην Αθήνα και τη δημοσιοποίησε πριν ο ίδιος τη διαβάσει. Το έκανε, όπως λένε οι… κακές γλώσσες, για να στρέψει την προσοχή αλλού καθώς οι Τέως σφάζονται και το κόμμα, όπως θα έλεγε και η κ. Ολγκίν, μοιάζει με απέραντο φρενοκομείο. Η επιστολή, λίγες ημέρες μετά τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου, πρωτίστως όμως, με τις διεργασίες στη Νέα Υόρκη να κορυφώνονται, στάλθηκε και ταυτόχρονα δημοσιοποιήθηκε. Αυτή είναι η μια διάσταση.
Ως προς το περιεχόμενο τι είναι αυτό που αναδεικνύεται; Το γεγονός ότι πρέπει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να κάνει μονομερείς κινήσεις (υποχωρήσεις), για να πείσει ότι θέλει λύση. Ποιος αμφισβητεί ότι η Λευκωσία θέλει λύση; Όσοι τροφοδοτούν ένα αφήγημα εξίσωσης των ευθυνών θύματος και θύτη. Που αντί να αναδεικνύουν την ουσία του ζητήματος, κατηγορούν άλλοι ευθέως κάποιοι με… διπλωματικό τρόπο ότι είναι η ελληνική κυπριακή πλευρά εκείνη που εμποδίζει τη συμφωνία. Είναι οι ίδιοι που θεωρούν πως πρέπει συνεχώς να δίνονται δώρα στην Τουρκία ως δέλεαρ για να συνεργασθεί. Παλιά δοκιμασμένη συνταγή αποτυχίας.
Και ποια είναι η πρόταση της Προέδρου του ΔΗΣΥ; Το άνοιγμα οδοφραγμάτων; Αυτή θα είναι η λύση; Το άνοιγμα οδοφραγμάτων έχει βοηθήσει στην επίτευξη συμφωνίας ή γίνεται στο τέλος αυτό που επιδιώκει η κατοχική πλευρά; Η τουρκική πλευρά θέλει την «ομαλοποίηση», την ανάπτυξη σχέσεων «καλής γειτονίας» που διευκολύνει τους σχεδιασμούς για τα δυο κράτη. Γι αυτό και δεν μπορεί κάθε φορά που… στεγνώνουν οι ιδέες να προτείνεται και ένα άνοιγμα οδοφράγματος.
Ασκήσεις δημιουργικής ασάφειας
Την ίδια ώρα, η κ. Δημητρίου καλεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να απορρίψει δημόσια τα όσα κατατίθενται στο Εθνικό Συμβούλιο «από συνιστώσες της συγκυβέρνησης και ακολούθως δημοσιοποιούνται, και οι οποίες κάνουν λόγο για απόρριψη της ΔΔΟ με Πολιτική Ισότητα, ή, για μονομερές κλείσιμο των οδοφραγμάτων». Δίνουν οι απόψεις αυτές, ανέφερε, «άλλοθι στην τουρκική προπαγάνδα…».
Είναι βαριά κουβέντα ότι προσφέρουν άλλοθι στην τουρκική πλευρά τα κόμματα αυτά ( ή οποιαδήποτε άλλες δυνάμεις). Με την ίδια λογική θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει πως οι παρεμβάσεις της ιδίας ροκανίζουν τη διαπραγματευτική θέση της Λευκωσίας. Αναφέρεται, βέβαια, στα κόμματα με τα οποία συγκυβέρνησε και προσπάθησε να συνεργαστεί το κόμμα της και στις τελευταίες προεδρικές εκλογές. Επειδή αυτό δεν επιτεύχθηκε, αποφάνθηκε ότι δίνουν άλλοθι στην Τουρκία!
Τα όσα συμβαίνουν στον ΔΗΣΥ αφορούν και την κοινωνία, η οποία όμως έχει άλλες προτεραιότητες και πολλά προβλήματα, που διακαώς ζητούν επίλυση. Στον ΔΗΣΥ αυτό δεν το αντιλαμβάνονται καθώς ζουν στο δικό τους συννεφάκι. Η Αννίτα Δημητρίου συγκυριακά βρέθηκε, σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι για τη δεξιά παράταξη, να ηγείται του κόμματος. Όπως συγκυριακά έχει εκλεγεί Πρόεδρος της Βουλής. Μερικές φορές οι συγκυρίες αναδεικνύουν ηγέτες, που έχουν επιλεγεί τη σωστή στιγμή και έδωσαν διεξόδους. Μέχρι στιγμής η κ. Δημητρίου φαίνεται ότι δεν μπορεί να… μαζέψει το τραυματισμένο κόμμα.
Το γεγονός ότι στις πρόσφατες ευρωεκλογές το κόμμα άντεξε, εξέλεξε δυο Ευρωβουλευτές και με μειωμένα ποσοστά έκοψε πρώτο το νήμα, έχει να κάνει και με την ανικανότητα των υπόλοιπων. Κι αυτό μπορούν οι (πρόσκαιροι) πανηγυρισμοί να δικαιολογούνται για λόγους εντυπώσεων, αλλά το πρόβλημα είναι εκεί. Και οι ελέφαντες παραμένουν στο δωμάτιο αλλά και η Πρόεδρος δεν μπορεί να τους αντιμετωπίσει.
Μέσα σε αυτό το μπάχαλο, τις κινήσεις απελπισίας, φαίνεται να έχει στο μυαλό της τις προεδρικές εκλογές του 2028. Για να φθάσει, όμως, εκεί πρέπει να διαχειριστεί τα όσα σημειώνονται το 2024. Κι αυτό φαντάζει δύσκολο.