Τέλειωσε μία κακή βδομάδα για τη ΝΔ, αρχίζει μία χειρότερη;

Ζητώντας την παραίτηση Γεραπετρίτη, αναφερόμενος σε επικείμενες υποχωρήσεις στα ελληνοτουρκικά και αποδομώντας το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής, το Μαξίμου ισχυρίζεται ότι ο Σαμαράς προκάλεσε ουσιαστικά την διαγραφή του. Ως γνωστόν ο διαγραφείς Σαμαράς έχει έναν σταθερό κύκλο συνομιλητών στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ – η οποία είναι ήδη σε αναβρασμό, με μία ομάδα “ανταρτών” βουλευτών της να καταθέτει αντιπολιτευόμενες ερωτήσεις για την οικονομία και τα κόκκινα δάνεια. Θυμίζουμε πως έχει ήδη διαγραφεί ένας εκ των προαναφερόμενων βουλευτών, ο Μάριος Σαλμάς, καθώς στις επικρίσεις του “υπερέβη τα εσκαμμένα”, κατηγορώντας ανοιχτά τον πρωθυπουργό για διαπλοκή σε διαγωνισμούς του Δημοσίου.

Πάντως, μία σειρά από “Γαλάζιους” δικαιολόγησαν την απόφαση του Μητσοτάκη, με κυριότερους τους Άδωνι Γεωργιάδη και Μάκη Βορίδη (του οποίους έφερε ο Σαμαράς στην ΝΔ “μεταγραφή” από το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη) αλλά και του Νικήτα Κακλαμάνη, εκ των προαναφερόμενων “ανταρτών” της ΚΟ της ΝΔ και παλιού συνοδοιπόρου του Σαμαρά από τα χρόνια της Πολιτικής Άνοιξη, ο οποίος χαρακτήρισε την διαγραφή του “μονόδρομο”. Βέβαια, ο κ. Κακλαμάνης δεν ανήκει στους σταθερούς συνομιλητές του Σαμαρά, όπως για παράδειγμα είναι ο Μίλτος Χρυσομάλλης και ο υφυπουργός Εργασίας Κώστας Καραγκούνης.

Σφοδρή επίθεση στον πρώην πρωθυπουργό εξαπέλυσε η βουλευτής της και πρώην υφυπουργός Χριστίνα Αλεξοπούλου: «Ανθέλληνες υπάρχουν πολλοί! Σαμαράς όμως ένας! Η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω στην τοξικότητα»! Η κ. Αλεξοπούλου είναι βουλευτής Αχαΐας, στην περιφέρεια όπου είναι βουλευτής και ο θεωρούμενος “σαμαρικός” Ανδρέας Κατσανιώτης. Είναι φανερό πως εντείνονται οι προσπάθειες να μην ακολουθήσουν και άλλοι από την “γαλάζια” ΚΟ το παράδειγμα του Σαμαρά.

Στα σενάρια για τις επόμενες κινήσεις του, όπως τη δημιουργία ενός κόμματος, ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρώην πρωθυπουργού, Νίκος Τσιούτσιας, σχολίασε: «Το μόνο που μπορώ να σας πως με βεβαιότητα είναι ότι τις επόμενες ημέρες ο κ. Σαμαράς θα είναι στην Αμερική. Για όλα τα υπόλοιπα δεν ξέρω», ενώ στο ερώτημα αν μπορεί να απειλήσει την κυβερνητική συνοχή απάντησε:
«Στην κυβέρνηση δεν μετέχει, στην ΚΟ δεν μετέχει, επομένως δεν είναι και υπεράνθρωπος αφού δεν μετέχει πουθενά πια για να ρίξει την κυβέρνηση».

Η βάση της ΝΔ

Όμως, ο διαγραφείς πρώην πρωθυπουργός έχει ερείσματα και σε ένα υπολογίσιμο τμήμα της βάσης της ΝΔ, αυτό που επιζητά “στροφή προς τα δεξιά” και συμφωνεί με τις διαρκείς επικριτικές παρεμβάσεις του Σαμαρά, αλλά και του Κώστα Καραμανλή, με πιο χαρακτηριστική την κοινή τους εμφάνιση στο Πολεμικό Μουσείο. Βέβαια το Μαξίμου διαχωρίζει τις παρεμβάσεις του δεύτερου, οι οποίες είναι όντως πιο “συγκρατημένες” και πιο ήπιες από αυτές του Σαμαρά. Εξάλλου δεν είναι εύκολη μία σύγκρουση και με τον ανιψιό του ιδρυτή του κόμματος! Πάντως το Μαξίμου αναμένει με ενδιαφέρον την επικείμενη παρέμβαση του Καραμανλή από την Πάτρα, σε παρουσίαση βιβλίου.

Σύμφωνα με την δημοσκόπηση της GPO για τα “Παραπολιτικά” (δημοσιεύτηκε Σάββατο, πριν την διαγραφή) ένα 24,2% των ψηφοφόρων της ΝΔ συμφωνεί με τις παρεμβάσεις Σαμαρά (29,5 συμφωνεί με του Καραμανλή). Αν αναλογιστούμε, όμως, ότι στην πρόθεση ψήφου η ΝΔ έχει μόλις 26,6% (πάνω-κάτω τόσο τις δίνει το σύνολο των μετρήσεων χωρίς αναγωγή) και το 62,7 των ερωτώμενων εκτιμά πως η νίκη Τραμπ θα «δώσει ώθηση» στα κόμματα στα Δεξιά της ΝΔ, η διαγραφή Σαμαρά γίνεται σε ένα “καυτό” περιβάλλον για το κυβερνών κόμμα, καθώς θα εντείνει την συζήτηση για την φυσιογνωμία του και την υπερβολικά “κεντρώα-ποταμίσια” στροφή του. Άλλο η διαγραφή πρώην πρωθυπουργού να γίνει στο 41%, άλλο στο 28%…

Ήδη η επικεφαλής της Φωνής Λογικής, που σημειώνει μία αξιοπρόσεκτη δημοσκοπική άνοδο (8,3 της έδωσε τελευταία δημοσκόπηση) πιέζει εκ δεξιών την ΝΔ, ίσως και πιο αποτελεσματικά από τον Κυριάκο Βελόπουλο. Ο κύριος λόγος είναι πως η Αφροδίτη Λατινοπούλου προέρχεται απ’ ευθείας από τα “σπλάχνα” του κομματικού μηχανισμού της ΝΔ, με την ίδια να εμφανίζεται ως συνεχίστρια της πολιτικής Σαμαρά (σε πρόσφατη ανακοίνωση της επαίνεσε τα κλειστά κέντρα κράτησης μεταναστών επί της θητείας του) στον αντίποδα του επικεφαλής της Ελληνικής Λύσης που απευθύνεται σε ένα πιο “σκληρό”, αλλά και διακομματικό αντισυστημικό κοινό.

«Η κόντρα Σαμαρά με τον Μητσοτάκη αφορά τις καρέκλες τους. Ο ένας θέλει την Προεδρία της Δημοκρατίας και ο άλλος θέλει να παραμείνει γαντζωμένος στην καρέκλα του πρωθυπουργού, άσχετα αν ο ένας καταγγέλλει τον άλλον για αντεθνική πολιτική», ήταν το σχόλιο Βελόπουλου για την διαγραφή Σαμαρά. Σε άλλο μήκος η Λατινοπούλου που δήλωσε «δεν διαγράφεται η ιστορία κύριε πρωθυπουργέ» (να σημειωθεί πως η Φωνή Λογικής έχει εντάξει στους κόλπους της κομματικά στελέχη προσκείμενα στον “Μεσσήνιο”). Είναι χαρακτηριστικό πως μία σειρά επώνυμων υποστηρικτών του Μητσοτάκη, απαξιώνουν την ενέργεια Σαμαρά, τον οποίο αποκαλούν ειρωνικά “μελλοντικό αντιπρόεδρο της Λατινοπούλου!”.

Μία παραίτηση και μία παρέμβαση 

Η διαγραφή Σαμαρά ήρθε ως το επιστέγασμα μιας σειράς αρνητικών ειδήσεων για το κυβερνών κόμμα και μία μέρα μετά την παραίτηση του Α’ Γενικού Διευθυντή του υπουργείου Εξωτερικών, ο οποίος κατακεραύνωσε τους χειρισμούς της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά. Η κυβέρνηση υποβάθμισε την σημασία της παραίτησης του, μέχρι που μία μέρα μετά δημοσιεύτηκε λεπτομερώς το “χτύπημα” Σαμαρά, το οποίο μοιάζει σαν να ήρθε να επιβεβαιώσει τις επικρίσεις του πρέσβη!

Όμως αξιοσημείωτη ήταν και η δημόσια παρέμβαση του υπουργού Αμύνης Νίκου Δένδια για το Ουκρανικό που κινείται σε εντελώς άλλο μήκος κύματος από την ρητορική της “σωστής πλευράς της ιστορίας”, η οποία συνίσταται στην αμέριστη οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη της Ουκρανίας. Στρατηγική που είναι πλέον “στον αέρα” μετά την θριαμβευτική νίκη Τραμπ, όπως σχεδόν αναγνωρίζει με δηλώσεις του και ο ίδιος ο Ζελένσκι, ο οποίος παραδέχτηκε δημοσίως τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το Κίεβο από την ρωσική προέλαση, ενώ βοούν διεθνή δημοσιεύματα για επικείμενη αντικατάσταση του.

Ο Δένδιας ανέφερε συγκεκριμένα: «Το καλύτερο που θα μπορούσε να ελπίζει η Ουκρανία είναι να παγώσουμε τη σύγκρουση ως έχει, και να αφήσουμε τα θέματα που έχουν να κάνουν με κυριαρχία, εδαφική ακεραιότητα να συζητηθούν μόλις ωριμάσουν οι λύσεις. Δεν υπάρχουν πλέον εύκολες λύσεις για την Ουκρανία». Θέση που απέχει μακράν από την ρητορική για “νίκη της Ουκρανίας” και του «βρισκόμαστε σε πόλεμο με την Ρωσία» (δήλωση του ίδιου του Μητσοτάκη).

Στο Ουκρανικό εξαπέλυσε ολομέτωπη επίθεση ο Βελόπουλος, παγίως εκφραστής του ακραιφνούς φιλορωσικού ρεύματος που βεβαίως δεν περιορίζεται στα Δεξιά της ΝΔ, ενώ αποπειράθηκε να “κοντύνει” τον Δένδια, απαξιώνοντας τον. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι πρόκειται για τον πιο δημοφιλή υπουργό της κυβέρνησης, το όνομα του οποίου “παίζει” πολύ δυνατά στην μετα-μητσοτακική ΝΔ, όποτε και αν έρθει αυτή…  Σε, ό,τι αφορά το κόμμα της Λατινοπούλου, με ένα ψάξιμο στο Google, πολύ δύσκολα θα βρούμε κάποια ανακοίνωση της Φωνής Λογικής για το Ουκρανικό, με τους επικριτές της να επισημαίνουν πως το κόμμα της εστιάζει σε μία μονοθεματική ατζέντα (ασφάλεια, αντίwoke ρητορική και λαθρομετανάστευση).

Ο δε Σαμαράς, να θυμίσουμε πως είχε χαρακτηρίσει ως «μεγάλο λάθος» την συμμετοχή μαχητή του νεοναζιστικού Τάγματος Αζόφ, στην ομιλία του Βολοντίμιρ Ζελένσκι στην Ελληνική Βουλή, τον Απρίλιο του 2022, σε μία περίοδο που το “μητσοτακικό” στρατόπεδο (μεταξύ άλλων και το «αυριανικό δίκτυο» που έχει εύστοχα περιγράψει ο Αντώνης Καρακούσης) λοιδορούσε όποιον απέκλινε έστω και μερικώς από την “σωστή πλευρά της ιστορίας” στο Ουκρανικό.

Απεταξάμην το woke!

Η δε νίκη Τραμπ, πέραν του αρχικού μουδιάσματος και αμηχανίας που δημιούργησε στη ΝΔ που είχε “παίξει τα ρέστα της” στην Κάμαλα Χάρις, επέφερε μία συζήτηση, στα όρια του κωμικού, για το πόσο επιρρεπής είναι στην woke κουλτούρα που ηττήθηκε κατά κράτος στις ΗΠΑ. Είδαμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να διαχωρίζει την ψήφιση του γάμου των ομόφυλων από την woke κουλτούρα, μιλώντας για «τυραννία της μειοψηφίας» στην δεύτερη, όταν στο ζήτημα του γάμου των ομόφυλων αναφέρονταν σε «τυραννία της πλειοψηφίας(!)», μία μάλλον περισσότερο άχαρη απόπειρα προσαρμογής στην νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει και για το εσωτερικό της παράταξης του η εποχή Τραμπ.

Όπως προαναφέραμε στην εισαγωγή, η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να λειτουργεί εσαεί ως “σωσίβιο”, πόσο μάλλον όταν το ΠΑΣΟΚ “τσιμπάει” δημοσκοπικά, είναι αλήθεια όχι σε θεαματικό βαθμό, αλλά αρχίζει και πιάνει το 20%, ενώ μοιάζει θέμα χρόνου να κατοχυρώσει και κοινοβουλευτικά την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ένα βασικό πλεονέκτημα του ΠΑΣΟΚ είναι πως δεν ταλανίζεται πλέον από εσωκομματικές συγκρούσεις, κάτι που δεν μπορεί πλέον να ειπωθεί αντίστοιχα για τη ΝΔ, αν και υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο η διαγραφή Σαμαρά να ενισχύσει τελικώς το προφίλ του Κυριάκου, όπως η διαγραφή του Κώστα Σημίτη από τον Γιώργο Παπανδρέου, το μακρινό 2008, είχε τελικώς λειτουργήσει ενισχυτικά για τον δεύτερο…