Τι σχέση έχει ο Μένανδρος με τον Τραμπ

Για διάφορους λόγους, στη πρώτη προεδρική θητεία του ο Τραμπ έκανε το λάθος να εμπιστευτεί ανθρώπους του βαθέως κράτους, που στην συνέχεια τον υπονόμευσαν, με αποτέλεσμα η προεδρία του να χαρακτηριστεί από σημαντικές αστοχίες και μεγάλα προβλήματα για τον ίδιο. Μετά την πρόσφατη εκλογική του νίκη, και πριν ακόμη αρχίσει η δεύτερη θητεία του, ξεκίνησαν και πάλι οι αναμενόμενες “τρικλοποδιές” από το βαθύ κράτος.

Ήδη σαμποτάρει την πολιτική διαπραγματεύσεων ειρήνης στην Ουκρανία, ενώ πολύ ενωρίς πέτυχε τη πρώτη παραίτηση υποψηφίου μέλους της κυβερνήσεως του, και μάλλον θα ακολουθήσουν και άλλες. Η αντίδραση του Τραμπ στις “τρικλοποδιές” δείχνει μια περίεργη διάθεση εφησυχασμού που κάνει τους ψηφοφόρους του να αναρωτιούνται σχετικά με το πως ο Τραμπ ερμηνεύει τη φράση του Μένανδρου.

Το βαθύ κράτος ανάγκασε ήδη σε παραίτηση τον υποψήφιο υπουργό Δικαιοσύνης Ματ Γκέϊτζ (στενό σύμμαχο του Τραμπ στη καταπολέμηση της διαφθοράς στο χώρο της Δικαιοσύνης). Οι επόμενοι στόχοι είναι ο υποψήφιος υπουργός Άμυνας Πίτ Χέγκσεθ (η αποστολή του είναι να περιορίσει τους στρατηγούς-υπαλλήλους του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος και να απαλλαγεί από τη woke ατζέντα στο στράτευμα), η Τούλσι Γκάμπαρντ (“τα μάτια και τα αυτιά του” του Τραμπ στις μυστικές υπηρεσίες), και ο υποψήφιος υπουργός Υγείας Ρόμπερτ Κένεντυ Τζούνιορ (πολέμιος των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών).

Οι κατηγορίες κατά αυτών που εχθρεύεται το βαθύ κράτος είναι σχεδόν πάντα οι ίδιες: δήθεν σεξουαλικά σκάνδαλα του παρελθόντος (περιπτώσεις Γκέϊτζ και Χέγκσεθ) ή κατασκευασμένα σκάνδαλα περί ρωσικής διαπλοκής (περίπτωση Γκάμπαρντ). Το βαθύ κράτος έχει κάθε λόγο να θέλει να αποκλείσει τους υποψήφιους του Τραμπ. O Γκέϊτζ δεν παίρνει χρηματικές ενισχύσεις από τα λόμπι, έχει προτείνει νομοσχέδια κατά της διαφθοράς (που στήριξαν ακόμα και προοδευτικοί Δημοκράτες βουλευτές), και είναι πραγματικά κατά του πολέμου (είχε κριτικάρει ακόμη και τον Τραμπ όταν στην πρώτη του θητεία σκεπτόταν να βομβαρδίσει το Ιράν, κάτι που σχεδόν κανένας Ρεπουμπλικάνος δεν τόλμησε να κάνει). 

Εχθρός εκ των έσω

Είναι χαρακτηριστικό ότι, αηδιασμένη από την υποκρισία των Ρεπουμπλικανών συναδέλφων της με θύμα τον Γκέϊτζ, η βουλευτής Μάρτζορι Τέϊλορ Γκριν τους βγάζει τα άπλυτα τους στη φόρα: «Βγάλτε στο φως όλες τις εκθέσεις δεοντολογίας της Βουλής με τις καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση και επίθεση που διευθετήθηκαν κρυφά, πληρώνοντας τα θύματα με χρήματα των φορολογουμένων!».

Σύμφωνα με το Reuters: «Η δέσμευση του Κένεντυ για την εκκαθάριση της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων δημιουργεί συνθήκες σύγκρουσης με τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες». Η Γκάμπαρντ, που είναι μια παρασημοφορημένη για ηρωισμό συνταγματάρχης του αμερικανικού στρατού, έχει δηλώσει (The New Hampshire): «Πόλεμοι αλλαγής καθεστώτος που η χώρα μας διεξάγει εδώ και πάρα πολύ καιρό υπονομεύουν την εθνική μας ασφάλεια και στην πραγματικότητα αυξάνουν τον πόνο των ανθρώπων στις χώρες όπου τους διεξάγουμε». Γι΄αυτό κατηγορείται ως πράκτορας των Ρώσων από τη Χίλαρι Κλίντον, όπως ακριβώς κατηγορούσε τον Τραμπ το 2016 μέσω του διαβόητου σκανδάλου RussiaGate.

H κρίση στην Ουκρανία χειροτερεύει κάνοντας τις όποιες μελλοντικές διαπραγματεύσεις όλο και πιο δύσκολες ή μη εφικτές. Μέρα με τη μέρα, ο πόλεμος κινδυνεύει με κλιμάκωση σε επικίνδυνου βαθμό, γιατί στη πράξη το ΝΑΤΟ βομβαρδίζει την ρωσική ενδοχώρα με μακράς εμβέλειας πυραύλους. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα πολιτικοστρατιωτικό σχεδιασμό του κόμματος του αέναου πολέμου που άρχισε με το σκάνδαλο RussiaGate και έχει στόχο την ακύρωση της διπλωματίας στις σχέσεις με τη Ρωσία.

Είναι ένας επικίνδυνος σχεδιασμός που αγνοεί ότι η Ρωσία είναι μια αχανής χώρα που από τη σοβιετική εποχή αναγκαστικά οικοδομεί την πολιτική της, τη θέση της στον κόσμο, την ίδια της την επιβίωση πάνω στη στρατιωτική δύναμη.

Αυτή η πολιτική επιβίωσης δεν επιτρέπει στο Κρεμλίνο να μπλοφάρει όταν ισχυρίζεται ότι έχει “έτοιμα προς χρήση” καταστροφικά και μη ανασχέσιμα όπλα που μπορούν να πλήξουν ευρωπαϊκές πόλεις. Σε αυτό το πλαίσιο, προχώρησε στο εντυπωσιακό χτύπημα του ουκρανικού εργοστασίου όπλων Γιούζμας με τελευταίας τεχνολογίας υπερηχητικό βαλλιστικό πύραυλο Ορέσνικ, που μπορεί να φέρει πυρηνικές κεφαλές και είναι μη-ανασχέσιμος (πετάει με 10 φορές την ταχύτητα του ήχου). Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται αυτού του τύπου ο πύραυλος, με την εκπρόσωπο τύπου του αμερικανικού Πενταγώνου να παραδέχεται ότι: «Πρόκειται για ένα νέο είδος θανατηφόρου ικανότητας που χρησιμοποιήθηκε στο πεδίο της μάχης. Αυτό σίγουρα μας ανησυχεί».

Θα μάθει από τα λάθη του ο Τραμπ;

Όπως το 2017, έτσι και τώρα ο Τραμπ υπονομεύεται από μέλη του κόμματος του. Σημαντικός αριθμός Ρεπουμπλικάνων βουλευτών και γερουσιαστών στηρίζουν τη συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία, ψηφίζουν νομοσχέδια που δεσμεύουν τον Τραμπ να συνεχίσει να αποστέλλει στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο και περιφρονούν τη λαϊκή βούληση καταψηφίζοντας όσα κυβερνητικά στελέχη θέλουν να εφαρμόσουν τις προεκλογικές υποσχέσεις του Τραμπ.

Για την ιστορία, σε αντίθεση με τους Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές που καταψηφίζουν κυβερνητικά στελέχη που προτείνει ο Τραμπ, οι Δημοκρατικοί γερουσιαστές δεν έχουν καταψηφίσει ποτέ κανένα από τα κυβερνητικά στελέχη που πρότεινε ο Τζο Μπάϊντεν. Αυτό λέει πολλά για το πως πραγματικά λειτουργεί το βαθύ κράτος στην Ουάσιγκτον.

Αν επικρατήσει η ατζέντα αυτών των Ρεπουμπλικάνων γερουσιαστών, το ένα μετά το άλλο, τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη που προτείνει ο Τραμπ θα αντικατασταθούν από άτομα που εγκρίνονται από το βαθύ κράτος. Για παράδειγμα, η νέα υποψήφια υπουργός Δικαιοσύνης Παμ Μπόντι που αντικατέστησε τον Γκέϊτζ, είναι του περιβάλλοντος της οικογένειας Μπους –και άρα αποδεκτή από το κατεστημένο. Όπως έδειξε η πρώτη θητεία του, τα κυβερνητικά στελέχη που εγκρίνει το βαθύ κράτος τελικά στρέφονται εναντίον του Τραμπ. Ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, Τζεφ Σέσιονς, παρέδωσε τον Τραμπ έρμαιο στους δολοπλόκους του Russiagate. Παρόμοια ήταν και η συμπεριφορά των Τζον Μπόλτον (Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας), Τζον Κέλλυ (Προσωπάρχης Λευκού Οίκου) και άλλων.

Το αξιοπερίεργο είναι ότι ο Τραμπ δεν έκανε καμία σοβαρή προσπάθεια να υπερασπιστεί την υποψηφιότητα του Γκέϊτζ, ενώ, μέχρι στιγμής, δεν αντιδρά στις προβοκατόρικες ενέργειες του κόμματος του πολέμου στην Ουκρανία. Ίσως και να τις ενθαρρύνει από το παρασκήνιο. Αυτό δείχνουν οι απειλές του Σεμπάστιαν Γκόρκα, γνωστού γερακιού του πολέμου, που ο Τραμπ μόλις διόρισε Διευθυντή Πολιτικής Εθνικής Ασφάλειας: «Η στρατηγική Τραμπ θα περιλαμβάνει την απειλή προς τον Πούτιν ότι θα παράσχει στην Ουκρανία εκθετικά περισσότερη στρατιωτική βοήθεια».

Σε παρόμοια επιθετικό μήκος κύματος, ο γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ, στενός συνεργάτης του Τραμπ, πρόσφατα προειδοποίησε τους συμμάχους των ΗΠΑ που θα επιχειρήσουν να εφαρμόσουν το ένταλμα σύλληψης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστήριου για τον Βενιαμίν Νετανιάχου (Newsweek): «Οι ΗΠΑ θα συντρίψουν την οικονομία σας».

Πολλοί αναρωτιούνται αν τα παραπάνω σημαίνουν ότι ο Τραμπ έχει συμβιβαστεί με το βαθύ κράτος, ουσιαστικά περιφρονώντας τη λαϊκή εντολή για μια ακόμη φορά.

Κοντός ψαλμός αλληλούϊα! Το κοντινό μέλλον θα δείξει εάν ο Τραμπ διδάχθηκε από τη σοφία του Μένανδρου ή όχι.