Τί συζήτησαν Αλέξης Τσίπρας και Βαρδής Βαρδινογιάννης;

Τι μπορεί να συζητάει ο Αλέξης Τσίπρας με τον Βαρδή Βαρδινογιάννη; Κατ’ αρχήν δεν είναι κακό ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να συζητάει με ένα μεγάλο επιχειρηματία, με ισχυρές διεθνείς διασυνδέσεις. Ιδίως όταν αυτός υπήρξε αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και είχε διωχθεί από τη Χούντα. Είχε εκτοπιστεί από τους πρώτους στην Αμοργό, αφήνοντας τα μικρά παιδιά του και τη νεαρή του σύζυγο Μαριάννα, μόνους στην Αθήνα.

Οι πολιτικοί πρέπει να συζητάνε για την οικονομία, το πετρέλαιο, την εμπορική ναυτιλία, αλλά και για τα εθνικά θέματα. Και βέβαια για τα Μίντια στην Ελλάδα, αφού, εκτός των άλλων, ο όμιλος Βαρδινογιάννη είναι και ιδιοκτήτης δύο μεγάλων κατεστημένων καναλιών. Αλλά και ο Βαρδής Βαρδινογιάννης έχει λόγο και συμφέρον να συναντάται με τον εκάστοτε πρωθυπουργό και αρχηγό της αντιπολίτευσης γιατί το μέγεθος του επιχειρηματικού του ομίλου και το μέγεθος της πολιτικής του επιρροής, υπαγορεύει ότι πρέπει να συνεργάζεται με τους θεσμικούς παράγοντες.

Οι πολιτικοί εκπρόσωποι των πολιτών οφείλουν να εξασφαλίσουν ότι τέτοιου μεγέθους επιχειρηματίες δεν θα χρησιμοποιήσουν τη δύναμη που διαθέτουν για ιδιοτελείς σκοπούς. Κυρίως, δεν θα χρησιμοποιήσουν τα μέσα ενημέρωσης που κατέχουν για να διαπλακούν με το πολιτικό σύστημα και κατ’ αυτόν τον τρόπο να νοθεύσουν τη δημοκρατία.

Ας μην ξεχνάμε, ότι τα κανάλια και οι ραδιοσταθμοί χρησιμοποιούν δημόσιες συχνότητες και μπαίνουν ελεύθερα σε όλα τα σπίτια. Γι’ αυτό και υπάγονται σε ρύθμιση και ελέγχους που προβλέπονται από τους νόμους. Αλλά και οι άλλες επιχειρήσεις υπάγονται σε ρυθμίσεις, ώστε να προστατεύεται το περιβάλλον, τα εργασιακά δικαιώματα, τα χρηστά ήθη των συναλλαγών και για να μην γίνεται εκμετάλλευση της δεσπόζουσας θέσης στην αγορά.

“Ιδιωτική” συζήτηση με πολιτική ουσία

Όλα τα παραπάνω μας παραπέμπουν σε ιδανικές καταστάσεις και σίγουρα όχι στην ελληνική πραγματικότητα. Υπενθυμίζουμε ότι η Βουλή έχει νομοθετήσει την απαλλαγή του ομίλου της Motor Oil από την καταβολή προστίμων ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, γιατί δεν υπήρχε άλλος νόμιμος τρόπος να μην πληρωθούν βεβαιωμένα χρέη προς το κράτος.

Αναζητώντας, λοιπόν, πληροφόρηση για το περιεχόμενο της συνάντησης Τσίπρα-Βαρδινογιάννη βρήκα αρκετά δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι το αντικείμενο της συζήτησης ήταν πολιτικού χαρακτήρα. Αν αυτό ισχύει, οι πολίτες έχουν δικαίωμα να πληροφορηθούν τι συζητήθηκε κι αν υπήρξε κάποιου είδους συμφωνία μεταξύ των δύο ανδρών.

Η απάντηση ότι η συζήτηση ήταν ιδιωτική και δεν αφορά κανέναν άλλο, δεν στέκει σ’ ένα δημοκρατικό καθεστώς. Προφανώς οι δύο τους δεν συναντήθηκαν για να κάνουν κουτσομπολιό. Επομένως, ο πολιτικός αρχηγός, αυτός που οφείλει να λογοδοτεί στους πολίτες, οφείλει να εκδίδει ανακοίνωση μετά από κάθε συνάντησή του με μεγάλους επιχειρηματίες.

Με άλλα λόγια, πρέπει θεσμικά να υπάρχει επίσημη πληροφόρηση. Είναι κοινός τόπος ότι η ποιότητα της δημοκρατίας εξαρτάται και από την ποιότητα και την πληρότητα της ενημέρωσης. Προφανώς, όλα τα παραπάνω ισχύουν απολύτως και για αντίστοιχες συναντήσεις του πρωθυπουργού, υπουργών, άλλων πολιτικών αρχηγών, αλλά και βουλευτών.

Σενάρια πολιτικών συνεργασιών

Στην προκειμένη περίπτωση, το ρεπορτάζ αναφέρει ότι συζητήθηκε η πιθανότητα πολιτικής συνεργασίας μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ. Το ζήτημα αυτό, άλλωστε, είναι βασικό πολιτικό ζήτημα που απασχολεί, όχι μόνο τον Αλέξη Τσίπρα και τη Φώφη Γεννηματά, αλλά τους πάντες στο πολιτικό μας σύστημα.

Ο Βαρδής Βαρδινογιάννης φυσικά δεν ανακατεύεται σε τέτοιες ζυμώσεις, αλλά ούτε μπορεί να κλείσει τα αυτιά του όταν ένας συνομιλητής του θίγει το ζήτημα. Καταλαβαίνει, επίσης, ότι οι πολιτικοί που συναντώνται μαζί του αναμένουν (μεταξύ των άλλων) και πιο φιλική μεταχείριση από τα κανάλια του, δηλαδή θετική προβολή και όχι κριτική. Όποιος παρακολουθεί τα κανάλια Άλφα και Star θα έχει σχηματίσει προσωπική άποψη.

Φυσικά, ούτε η άποψη του Αλέξη Τσίπρα είναι η μοναδική στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η άποψη της Φώφης Γεννηματά στο ΚΙΝΑΛ. Ο αρχηγικός, όμως, τρόπος λειτουργίας και των δυο κομμάτων υπαγορεύει σε όσους διαφωνούν ή να σιωπήσουν, ή να δηλώσουν δημόσια τη διαφωνία τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κάποιοι ενδεχομένως να επιδιώξουν και πρόσβαση στον Βαρδή Βαρδινογιάννη για να εξισορροπήσουν εντυπώσεις.

Και στις τρεις περιπτώσεις δεν έχουμε ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η απάντηση σ’ όλα αυτά είναι η διαφάνεια. Οι δημοσιογράφοι οφείλουν να ρωτούν και οι εκπρόσωποι των κομμάτων οφείλουν να απαντούν. Διαφορετικά, εκτός του ότι δεν σέβονται τους πολίτες, αφήνουν να κυκλοφορούν σαν έγκυρες οι όποιες ανεπίσημες πληροφορίες. Και γι’ αυτό φταίνε όχι οι δημοσιογράφοι, αλλά οι ίδιοι οι πολιτικοί.