Το απόρρητο βαθαίνει τη διάσταση Καραμανλή-Μητσοτάκη

Δεν πέρασε ένα εικοσιτετράωρο από την παρέμβαση Καραμανλή με την ομιλία του στα Ανώγεια και φάνηκε καθαρά η απόσταση που τον χωρίζει από τον πρωθυπουργό στο σκάνδαλο των υποκλοπών, όσο κι αν προσπαθεί το κυβερνητικό επιτελείο και τα “γαλάζια παπαγαλάκια” να πείσουν περί του αντιθέτου. Είπε ο Κώστας Καραμανλής: «Η επίκληση του απορρήτου υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημοσίου βίου».

Χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης, διά των βουλευτών του στην Επιτροπή της Βουλής, κατέφυγε –παρά τις προβλέψεις του Κανονισμού της Βουλής που προβλέπει ρητά ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις δεν ισχύει– στο απόρρητο για να συγκαλύψει τις ευθύνες, είτε τις δικές του, είτε των Γρηγοριάδη και Κοντολέοντα. Η διάσταση είναι καταφανής, ακόμη και για τους “ενσωματωμένους” στο σύστημα της σημερινής εξουσίας, που κάνουν τους χαζούς. Έτσι, η θέση Καραμανλή να «ξεκαθαριστεί ποιοι και με ποια δικαιολογία ζήτησαν κάτι τέτοιο και ποιοι και πώς ενέκριναν τις παρακολουθήσεις», μένει ανικανοποίητη και δημιουργεί την υπόνοια για ενοχή του πρωθυπουργού.

Η μεν αντίθεση Καραμανλή-Μητσοτάκη στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι δεδομένη. Το δε ερώτημα επίσης: Θα ανεχθεί ο Καραμανλής και οι καραμανλικοί το “αδιανόητο”; Όπως είπε: «Το να προκλήθηκαν τα γεγονότα αυτά από κυβερνητική πρωτοβουλία είναι εκτός από αντιδημοκρατικό και παράνομο, τόσο πέρα από κάθε όριο νοσηρής φαντασίας και πολιτικής ανοησίας που είναι αδιανόητο».