Ξανά η Κατερίνα Σακελλαρόπουλου; Τι κρύβει η συζήτηση για ανανέωση της θητείας

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δηλώσει ότι θα ανακοινώσει τις αποφάσεις του στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου. Μέχρι τότε η αναθέρμανση του ζητήματος και η ονοματολογία μόνο κακό του κάνει. Ο μεν Βαγγέλης Μειμαράκης δήλωσε ότι «όταν οι κυβερνήσεις δεν αλλάζουν, συνήθως προτείνουν τον ίδιο Πρόεδρο». Η Ντόρα Μπακογιάννη πάλι, όταν ρωτήθηκε σχετικά, απάντησε ότι θα μπορούσε η κυρία Σακελλαροπούλου να προταθεί εκ νέου για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα. Έμπειροι και οι δύο, με ανοιχτούς λογαριασμούς από το παρελθόν με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν έκαναν τυχαία τις δηλώσεις και φυσικά γνωρίζουν ότι κρατάνε ανοιχτό το εσωκομματικό πρόβλημα.

Φαίνεται να συμφωνούν με τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος στην τελευταία του παρέμβαση είπε ότι αφήνοντας ανοικτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης το θέμα δείχνει ότι σκέπτεται να μην προτείνει την Κατερίνα Σακελλαρόπουλου, τότε όμως οφείλει να δώσει εξηγήσεις τι δεν πήγε καλά με την νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Σωκράτης Φάμελλος με την δική του λογική ο καθένας δεν εμπλέκονται στην ονοματολογία και αποφεύγουν να προσφέρουν χείρα βοηθείας στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δικό του είναι το θέμα, ας τα βρει εκείνος με τους βουλευτές του. Δεν θέλουν να επικεντρωθεί η συζήτηση σε μία δική τους πρόταση απαλλάσσοντας και δίνοντας χρόνο στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είναι ενδεικτικό ότι το Μαξίμου αξιοποίησε την πρόταση Χαρίτση για τον Χρήστο Ράμμο με δηλώσεις και διαρροές από την πρώτη στιγμή. 

Το ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξετάζει το ενδεχόμενο ανανέωσης της θητείας μοιάζει με αντιπερισπασμό ή ελιγμό στο πλαίσιο της εσωκομματικής αντιπαράθεσης. Μία εκ νέου πρόταση θα έχει σημαντικές απώλειες, υπολογίζεται ότι περί τους 20 γαλάζιους βουλευτές δεν θα ψηφίσουν την κ. Σακελλαρόπουλου. Φυσικά θα την εκλέξει ακόμη και εάν το ΠΑΣΟΚ και τα κόμματα της Αριστεράς δεν ακολουθήσουν για δικούς τους λόγους, αφού απαιτούνται πλέον 120 ψήφοι. Ωστόσο μία τέτοια εξέλιξη θα συνιστά περαιτέρω ευτελισμό του θεσμού αλλά και εσωκομματική ήττα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ανάλογα με τις διαρροές θα δημιουργηθεί η εντύπωση απώλειας της δεδηλωμένης. 

Πειθαρχία για την Σακελλαρόπουλου;

Το να βάλλει θέμα κομματικής πειθαρχίας αποκλείεται καθώς ο ίδιος δεν είχε ψηφίσει τον Προκόπη Παυλόπουλο. Ήταν μία επιλογή με την οποία τότε απέρριπτε την καραμανλική διακυβέρνηση που συμβόλισε ο κ. Παυλόπουλος. Ο Κώστας Καραμανλής του ανταπέδωσε πρόσφατα με την άρνηση να δεχθεί την τιμητική υποψηφιότητα που πρότεινε ο Αντώνης Σαμαράς. Αυτό που είπε ο κ. Καραμανλής είναι ότι δεν επιθυμεί να είναι Πρόεδρος σε διακυβέρνηση Μητσοτάκη. 

Πέραν αυτού όμως θα σηματοδοτούσε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιμένει στον ίδιο πολιτικό προσανατολισμό που οδήγησε στην επιλογή της κ. Σακελλαρόπουλου, το άνοιγμα στο κέντρο και στον χώρο του εκσυγχρονισμού. Συνδυάστηκε με τους προερχόμενους από τον σημιτικό χώρο υπουργούς που απαξιωτικά τους αποκαλούν “πασοκοποταμίσιους” τα στελέχη της ΝΔ. 

Μετά την εκλογή Τραμπ όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δείξει ότι προσπαθεί να προσαρμοστεί στους νέους  αέρηδες εντός και εκτός χώρας που φυσάνε από τα δεξιά. Μία αιφνίδια επιστροφή θα προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη δυσαρέσκεια όχι μόνο μεταξύ των βουλευτών αλλά και στην βάση της ΝΔ. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι εγκλωβισμένος, κάθε επιλογή θα είναι πολιτική ήττα. Εάν προτείνει την κ. Σακελλαρόπουλου θα έχει αντιδράσεις και περαιτέρω αποδυνάμωση από το εσωτερικό της ΝΔ, εάν δεν την προτείνει θα έχει υποχωρήσει στις εσωτερικές πιέσεις. Ο τρόπος με τον οποίο ασκεί μέχρι τώρα ηγεσία ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δείξει πως αποφεύγει να δείχνει αδυναμία με υποχωρήσεις. Καμία ρωγμή στο ηγετικό προφίλ. Επιλέγει κινήσεις ισχύος όπως με την διαγραφή Σαμαρά ακόμη και αν μεσοπρόθεσμα τον βλάπτουν. Στην πραγματικότητα μαζί με τις προτάσεις για πιθανές υποψηφιότητες σχεδιάζει και το αντίστοιχο damage control.

Κεντροδεξιά υποψηφιότητα

Μέσα από αυτό το πρίσμα, η λογική της συγκυρίας και κάποιες πληροφορίες από το Μέγαρο Μαξίμου υποδεικνύουν ως επιλογή ένα πρόσωπο από την κεντροδεξιά με ευρύτερη όμως αναγνώριση και περιωπή. Θα επιβεβαιώσει την δεξιά στροφή, δεν θα έχει απώλειες στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και θα καλοπιάσει την κομματική βάση. Από την άλλη θα διαρρήξει την σχέση του με τον λεγόμενο κεντρώο χώρο όπως του επισημαίνει συνεχώς το ΠΑΣΟΚ που θέλει να καλύψει το κενό. Αλλά ούτως ή άλλως οι ψηφοφόροι αυτού του χώρου δείχνουν να τον εγκαταλείπουν. Ο Κώστας Τασούλας που ακούγεται δεν έχει τα “υπερκομματικά χαρακτηριστικά” στα οποία έχει αναφερθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. 

Στο τραπέζι υπάρχει το όνομα του Βαγγέλη Βενιζέλου, ο οποίος ζήτησε από τον Νίκο Ανδρουλάκη να μην κάνει καμία αναφορά και προωθεί την υποψηφιότητά του με δικές του κινήσεις εντός και εκτός χώρας. Θα είναι μία λύση για τον Κυριάκο Μητσοτάκη αφού θα πάρει τις ψήφους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Θα είναι όμως ένας διαρκής πονοκέφαλος, αφού δεν θα είναι ένας βολικός Πρόεδρος, όπως η κ. Σακελλαρόπουλου απέφυγε τις θεσμικές δηλώσεις ακόμη και για τις υποκλοπές και τα Τέμπη και αντίθετα γιόρταζε τον γάμο των ομοφυλοφίλων και χειροκροτούσε στα εγκαίνια του Μετρό Θεσσαλονίκης. 

Ο κ. Μητσοτάκης έχει ένα όπλο στο εσωκομματικό παιχνίδι: τον ανασχηματισμό. Οι βουλευτές προσβλέπουν σε μία θέση υπουργού ή υφυπουργού και αρκετοί δεν θα διαρρήξουν τις σχέσεις τους με το Μαξίμου για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θα απογοητευτούν στην συνέχεια.