“Αγώνας για τη Δόξα” – Audi εναντίον Lancia

Η ταινία του Stefano Mordini έχει κάποια “καμπανιστά” ελαττώματα που δεν την αφήνουν να γκαζώσει. Ακόμα όμως κι έτσι, είναι άδικο να μην παραδεχτούμε ότι οι φίλοι των αγώνων ταχύτητας δεν θα πάρουν τη “δόση” τους, αφού οι σκηνές των αυτοκινήτων εν δράσει είναι αληθινά απολαυστικές. Βασικά, αναζητά κάποιος να βρει τον σκοπό του Iταλού δημιουργού και μάλλον τον αναζητά άδικα. Γιατί ολούθε είναι σαν να σου κλείνει το μάτι πως εδώ μέσα υπάρχει κι ένα νόημα, που η δράση έρχεται απλά για να το επιστεγάσει.

Επικεντρωμένο σε απελπιστικό βαθμό πάνω στον – πάντα σταθερό ερμηνευτικά – Riccardo Scamarcio, αφήνει τον ήρωα του έκθετο πάνω στην εμμονή του για τη νίκη και μόνο τη νίκη, δίχως είτε να μας φανερώνει τη φιλοσοφία του πάνω σε αυτήν – η εμβόλιμη συνέντευξη θα ήταν μια πρώτης τάξης ευκαιρία – ή να δίνει σημαίνων λόγο σε κάποιον που βλέπει να πράγματα διαφορετικά. Όλα αυτά εμμένουν στο “παραλίγο κάτι να ακούσω”, και στην ευχέρεια εντέλει του θεατή περί του εάν θέλει να τα πάρει σοβαρά ή όχι, ή αν – το πιο λογικό – αποδεχτεί την εδώ πλαστική τους απεικόνιση.

Από την άλλη, όμορφη η αδρεναλίνη που χαρίζουν οι κάμερες που είναι σαν να κυνηγούν σε ξέφρενο ρυθμό τα αμάξια μέσα από χωματόδρομους και απότομες διαδρομές, αλλά μέχρι να εκκινήσει ο τελευταίος αγώνας του πρωταθλήματος, έχουμε μαύρα μεσάνυχτα πάνω στην κατάταξη του πρωταθλήματος. Χάνουμε έτσι επαφή με το “σκορ” και μαζί η ταινία την ευκαιρία να μας βάλει στο αγωνιστικό κόλπο. Ειδικά σκεπτόμενοι πως το κεντρικό ζητούμενο του ήρωα μας είναι η νίκη και μόνο η νίκη, καλό δεν θα ήταν ανά πάσα στιγμή να γνωρίζαμε κι εμείς εάν είναι κοντά σε αυτήν ή τσάμπα αγωνιούμε;

Μοιάζει γενικά να έχουν κοπεί άτσαλα αρκετά σημεία στο μοντάζ. Σημεία που αφορούν σχεδόν όλους τους δεύτερους χαρακτήρες που είναι σαν να περιφέρονται ως εικόνες (αποστερώντας κι έναν πιο – ας πούμε – με επικό χαρακτήρα από τη διοργάνωση), και μαζί να συμπαρέσυραν στοιχεία από την πλοκή που θα ήταν χρήσιμα πληροφοριακά για εμάς.

Είναι ο προσωπικός αγώνας ενός εναντίον πολλών και του εαυτού του; Είναι ένα τύπου ντοκουμέντο μιας ιδιαίτερης στιγμής των φίλων της ταχύτητας; Αυτό εντέλει που σίγουρα είναι, αυτό είναι ένα καλοφωτογραφισμένο άλμπουμ με υπέροχα τοπία, καλοστημένες κάμερες και ταιριαστά πρόσωπα ηθοποιών, που βλέπουν μεν το δάσος, αλλά έχουν δε σπαταλήσει αρκετή ώρα στο απότιστο δέντρο…

Σκηνοθεσία: Stefano Mordini
Κύριοι Ρόλοι: Riccardo Scamarcio, Daniel Bruhl, Volker Bruch, Katie Clarkson-Hill

 

---

 

Σε συνεργασία με το filmy