Αντ. Καβούρης-Κ. Μπούρας: Διάλογοι 2021

Η έκφραση του υπερβατικού σε αυτό το έργο είναι κυρίαρχη. Τα συναισθήματα που πλημμυρίζουν την ψυχή, ζητούν επίμονα να εκφραστούν, να βγουν στο φως και ο καλύτερος τρόπος για να το πετύχουν είναι μέσω της ποίησης. Η τέχνη πηγάζει από την ανάγκη του ανθρώπου να γνωρίσει τον εαυτό του και τον κόσμο που τον περιβάλλει, με τον μοναδικό τρόπο έκφρασης του κάθε καλλιτέχνη.

Έτσι, σε αυτό το βιβλίο, βλέπουμε την ανησυχία του Αντώνη Καβούρη να εκφράζεται αναλυτικά, πολύπλοκα και η απάντηση του Κωνσταντίνου Μπούρα να είναι κυρίως ολιγόστιχη, ευθύβολη και ακέραια. Οι έννοιες του υψηλού, του ιερού, του υπερβατικού και εν τέλει του μεταφυσικού δημιουργούν στην ψυχή μας το αίσθημα του φοβερού αλλά συνάμα και γοητευτικού. Δημιουργούν στην ανθρώπινη ψυχή μια διάθεση δέους, αγωνίας και κατάνυξης μπροστά στο κοσμικό μυστήριο, στις άπειρες μεταμορφώσεις της ζωής και στο θάνατο. Μια διάθεση ανθρώπινη, πλούσια σε παραλλαγές που ζητά και εκφράζεται μέσα από την ποίηση.

Α.Κ. « …Και ήρθε, η απέραντη μοναξιά μέσα από άγρια Κρίνα

Μου είπε πως έμελλε να κοιταχτούμε με απάθεια προς τα προσκείμενα…»

Κ.Μ  « Ο χειρότερος εγκλεισμός εσωτερικός

και δύσκολα παλεύεται:

πολλά τα χώματα, πολλά τα φερτά  υλικά

και κάπου εκεί βαθιά η ψυχή σπαρταράει

για λίγον αιθέρα διψασμένη,

λιμοκτονούσα….»

Νοήματα που υπερβαίνουν την καθημερινή πραγματικότητα και την εμπειρία, αποδίδονται στο χαρτί, με ιεράρχηση ικανή να εισάγει το νου σε άλλες απρόσμενες διαστάσεις.

Α.Κ. «…Ό,τι αντικρίζεις μέλλει να γίνει λόγος

και ο λόγος, μέλλει να γενεί αυθόρμητη πράξη…»

Κ.Μ. « Ξερά δέντρα ανθίζουν χιόνι

Κάθε που Άνοιξη σιμώνει.»

Διάλογοι 2021

Σε αυτό το αξιόλογο βιβλίο, παρουσιάζεται ο έρωτας όχι με τις συνήθεις ρομαντικές και λυρικές εκφράσεις, αλλά εκφρασμένος στην πραγματική του διάσταση. Δηλαδή, μεταμορφωμένος σε ερωτήσεις, ερωτηματικά και σε απαντήσεις, ικανές να ταλανίζουν το μυαλό  σκεπτόμενων ανθρώπων, που αναζητούν τις άπειρες ουσιαστικές του διαστάσεις.

Χαρακτήρισα το έργο αυτό, ως υπερβατικό, στο θέμα του έρωτα, καθώς, είναι εμφανές και κυρίαρχο το ξεπέρασμα του ορίου, από τους συνήθεις προσδιορισμούς. Σ’ αυτήν – την προσπάθεια υπέρβασης των ορίων – έρχεται η ποίηση να παίξει τον ουσιαστικό της ρόλο, με την δημιουργία έργων που θέλουν και μπορούν, να μείνουν στον χρόνο. Κι αυτό το έργο ανήκει σε αυτήν την κατηγορία.