“Έρημος”: Μία παράσταση για τη μητρική αγάπη και την εγκατάλειψη

Το βαθύ κι ανεξίτηλο τραύμα της εγκατάλειψης στην παιδική ηλικία, φαίνεται να μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Βέβαια, η αδυναμία της ηρωίδας να το δουλέψει και να το γιατρέψει είναι απολύτως εμφανής, αφού, παραδίδεται σε αυτό και το διαιωνίζει εγκαταλείποντας κι εκείνη το παιδί της. Ο Γιάννης Φασόης με την αναμφισβήτητη καλλιτεχνική του στόφα, επιβεβαιώνει, προσφέροντας αυτή την εξαίρεση, τον κανόνα για την δύναμη της μητρικής αγάπης, που υμνείται εσαεί.

Διερεύνηση υπαρξιακή και ψυχολογική. Τι κάνεις, τι πρέπει να κάνεις, όταν κουβαλάς ένα τραύμα τόσο βαθύ; Σίγουρα δεν πας σε μια έρημο προσφέροντας τον ίδιο πόνο στο παιδί, που εσύ έφερες στον κόσμο συνειδητά ή ασυνείδητα. Η ηρωίδα έκανε λάθος επιλογή. Φάνηκε άτολμη και μνησίκακη, αφού θέλει να εκδικηθεί προσφέροντας τον ίδιο πόνο.

Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης του έργου, με πολύ ιδιαίτερο τρόπο, αποζητά από τον θεατή να μην αποδεχτεί την επιλογή της ηρωίδας του. Όφειλε να παλέψει γι’ αυτό και να δυναμώσει τη θέση της ως γυναίκα και μάνα. Να πει όχι στην κοινωνία, που θέλει να την χρησιμοποιεί για ξένους οίστρους και μόνο. Έτσι δημιουργεί μια γυναίκα, που προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε άπειρες αντιθέσεις, επιλέγοντας την φυγή ως τιμωρία του εαυτού της, δίχως να γνωρίζει τι ακριβώς αποζητά.

Η έρημος του Φασόη δεν είναι γεωγραφικός τόπος αλλά εσωτερικό τοπίο. Το σημείο μηδέν. Βέβαια, οφείλω να ομολογήσω, πως σε κάποια σημεία πλατειάζει λίγο, υπεραναλύοντας. Χρειάζεται συμπύκνωση κειμένου και ερμηνειών, ώστε ν’ ανέβει κι άλλο επίπεδο και να είναι αντάξιο της σύλληψης και της απόδοσης του καλλιτέχνη. Ως αισθητικό εργαλείο χρησιμοποιεί τον μαγικό ρεαλισμό. Οι πολλαπλές φωνές γυναικών να ερμηνεύσουν την μία και μοναδική, χωλαίνει σε κάποια σημεία ως προς τις ερμηνείες των νέων ηθοποιών. Γίνεται, όμως, σοβαρή προσπάθεια, η πτυχή της ηρωίδας να συνυπάρχει και ν’ αντιμάχεται τις άλλες, αφού στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι πρόσωπο, αλλά μνήμη, τραύμα, σιωπή. Είναι επιλογή.

Έρημος

Κείμενο και σκηνοθεσία Γιάννης Φασόης

Ηθοποιοί: Σοφία Γιαννίτσιου Παπαευαγγέλου, Έλενα Γεώργα, Ζωή Κικινή, Φωτεινή Σαββίδη
Σύλληψη/ Συγγραφή/ Σκηνοθεσία: Γιάννης Φασόης, Βοηθός Σκηνοθέτη: Ζωή Κικινή
Ενδυματολόγος/ Σκηνογράφος: Θοδωρής Πιτσιλής, Βοηθός Σκηνογράφου: Μανώλης Τσιμπίδης
Επιμέλεια κίνησης: Ιωάννα Καρατέγου
Σύνθεση πρωτότυπης μουσικής: Σοφία Γιαννίτσιου Παπαευαγγέλου
Φωτογραφία: Κωνσταντίνα Πανέλη
Επικοινωνία παράστασης: Νταίζη Λεμπέση