“Μέρες Ολόκληρες στα Δέντρα”: Μια παράσταση για τη σχέση μητέρας-γιου που αξίζει να δείτε

Πάντα επίκαιρο το θέμα μητέρα-γιός, όπου, η συμπεριφορά της μητέρας απέναντι σε κάθε παιδί της, μπορεί να το διαμορφώσει έτσι, ώστε, να το φτάσει από την κορυφή της κατάκτησης των στόχων του, έως την απόλυτη αποτυχία, σε όλους τους τομείς της ζωής του.

Στο “Μέρες Ολόκληρες στα Δέντρα” η υπερβολική αγάπη της μητέρας, η «τυφλότητα» για το προφανές αποτέλεσμα, καθώς, του επέτρεπε, ούτε καν στο σχολείο να μην πηγαίνει, αφού εκείνος προτιμούσε να είναι σκαρφαλωμένος όλη την ημέρα στα δέντρα και να ψάχνει για φωλιές πουλιών.

Το αποτέλεσμα ήταν η «αποτυχία» του να κατακτήσει οτιδήποτε, σύμφωνα με τα κοινωνικά κριτήρια και πρότυπα. Επιβίωνε απλά, κάνοντας διάφορες δουλειές του ποδαριού. Στο βάθος την μίσησε πολύ, γι’ αυτή την ανορθόδοξη αγάπη, δεν την ήθελε, δεν την ζήτησε. Τον βόλεψε η επιείκειά της στην παιδική του ηλικία, όμως τον διαμόρφωσε σε φυγόπονο, τεμπέλη, όπου βίωνε την απόλυτη μοναξιά, δίχως οικογένεια, φίλους και προσωπικές σχέσεις.

Όταν εκείνη γύρισε να τον επισκεφτεί μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια που είχε να τον δει, του πρόσφερε αμέτρητα πλούτη για να αναλάβει έτοιμη επιχείρηση σε κάποια αποικία, όχι μόνο αρνήθηκε, έφτασε στο σημείο να εύχεται τον άμεσο θάνατό της. Εκείνη, δεν παύει να λέει ότι είναι περήφανη που αγαπάει τόσο αυτό το παιδί της, δίχως να μπορεί ν’ αποδεχτεί το κακό που του έκανε, άθελά της.

«Οι μέρες ολόκληρες» δίνουν αυτήν την αίσθηση μιας ατελείωτης ακινησίας απέναντι στον κοινό ρυθμό του χρόνου. Τα δέντρα, ως σύμβολο της φύσης υπογραμμίζουν την απομόνωση που φαίνεται, και είναι, αδιέξοδη.

Μια πολύ καλή παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε.

---

 

“Μέρες Ολόκληρες στα Δέντρα”

Κείμενο: Μαργκερίτ Ντυράς

Μετάφραση/ Διασκευή: Ελένη Παπαχρηστοπούλου

Σκηνοθεσία: Ζαν – Πωλ Ντενιζόν

Σκηνικά: Μιχάλης Αθανασιάδης

Μάνα: Ελένη Παπαχρηστοπούλου

Γιος: Πέτρος Αποστολόπουλος

Μαρσέλ: Λουκία Λαγού

Ντέντε: Λουκάς Τζιάννης

Φωτογραφία: Αθηνόδωρος Πολυχρονίδης