Ο γλύπτης Δάντης Θωμόπουλος – Η αυτοκτονία του στον Μεσοπόλεμο

Την 1η Φεβρουαρίου 1934 ο γλύπτης Δάντης Θωμόπουλος (γεννηθείς το 1903) μοιράζεται με τους Τηνιακούς μαρμαρογλύπτες Πέτρο Μαυρομαρά (περίπου 1878-1942) και Κωνσταντίνο Ν. Περάκη (1895-1948) το ποσό των 38.750 δρχ. για τη μεταφορά από τον γύψο στο μάρμαρο των συμπληρωματικών προς τις Μούσες της Ομόνοιας μορφών της Εστίας και της Δήμητρας. Έναν χρόνο αργότερα, το 1935 στη μεσοπολεμική Αθήνα, ο νεαρός γλύπτης θέτει τέλος στη ζωή του.

Η πληροφορία προέρχεται από τη βραχύβια εφημερίδα του σημαντικού για την πνευματική ζωή της μεσοπολεμικής Αθήνας Κωστή Μπαστιά (1901-1972) “Ηχώ της Ελλάδος” στις 24 Μαρτίου 1935. Τη γνωστοποίησή της την οφείλει ο συντάκτης αυτού του κειμένου στον φίλο ερευνητή της ελληνικής λογοτεχνίας Γιώργο Ζεβελάκη.

Σύμφωνα με το παραπάνω λεπτομερές δημοσίευμα, στις 7:00′ το πρωί της 23ης Μαρτίου 1935 βρέθηκε μέσα στο υπ’ αρ. 9 δωμάτιό του στη νευρολογική κλινική “Ο Ασκληπιός”, στην οδό Αγίου Μελετίου, απαγχονισμένος ο γιος του λόγιου γλύπτη, καθηγητή της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Θωμά Θωμόπουλου (1873/75-1937) και της πρώτης Ελληνίδας συνθέτριας Έλλης (π. 1880-1917), αδελφής του ζωγράφου Φρίξου Αριστέως (1879-1951), Δάντης Θωμόπουλος.

Ο αυτόχειρας είχε περιτυλίξει στον λαιμό του δερμάτινη ζώνη, που την είχε προσδέσει στο πόμολο του παραθύρου του δωματίου του! Εισηγμένος στην κλινική από τις 22 Φεβρουαρίου 1935, με παράνοια και λοιμώδη ψύχωση, μπόρεσε να βγει μετά από έναν μήνα, στις 21 Μαρτίου 1935, μέσα στην μεσοπολεμική Αθήνα.

Όμως, όταν οι οικείοι του τον βρήκαν στο σπίτι του, στη γωνία των οδών Σπάρτης και Ιεροσολύμων, κάτω από την Πλατεία Αμερικής, σε νευρική κρίση, υποχρεώθηκαν να τον εισαγάγουν και πάλι στην ίδια κλινική. Μέχρι και τρεις μέρες πριν από το απονενοημένο διάβημά του, φαινόταν ήρεμος, χωρίς καμία πρόθεση αυτοκτονίας, με αποτέλεσμα οι γιατροί να μην τον θέσουν υπό επιτήρηση. Και, παρά τις ενέσεις αδρεναλίνης που του έκανε ο γιατρός της κλινικής, δεν μπόρεσε να τον επαναφέρει…

Ο γλύπτης Δάντης Θωμόπουλος

Το 1930 ο Δάντης Θωμόπουλος απεικονίζεται σε φωτογραφίες από το τιμητικό γεύμα του Σωματείου Ελλήνων Γλυπτών, πρόεδρος του οποίου διατελούσε ο πατέρας του, σε πλακιώτικη ταβέρνα “Η Γλυπτική στην προπολεμική Αθήνα”. Υπήρξε φίλος του γλύπτη Κωστή Παπαχριστόπουλου (Costi, 1906-2004), ο οποίος παρουσίασε το 1935 στην αθηναϊκή αίθουσα τέχνης Στρατηγοπούλου σε ομαδική έκθεση ως γλυπτό του την κεφαλή του φίλου του.

Ο Δάντης είχε λάβει μέρος το 1933 στη Διαρκή Καλλιτεχνική Έκθεση Ζαππείου με δύο έργα του και το 1934 στην Μπιενάλε Βενετίας επίσης με άλλα δύο. Παίρνοντας πάντοτε ως πρότυπο τον πατέρα του Θωμά, το ύφος στα δικά του γλυπτά ο Δάντης το ανέπτυξε περισσότερο ισχυρά ρεαλιστικό. Δείγματα της καλλιτεχνικής δημιουργίας του δυστυχώς δεν διασώθηκαν, επειδή τα κατέστρεφε, λόγω και της τελειομανίας του.

Το άγαλμα της Δήμητρας βρίσκεται από το 1961 στο χωριό Καρυές (Αράχοβα) της Λακωνίας, σε ανταπόδοση της προσφοράς των Καρυάτιδων στο Ερέχθειο, όπως το έχει διασώσει προφορική παράδοση! Η Δήμητρα ήταν δωρεά του Δήμου Αθηναίων προς την Κοινότητα Καρυών, με ενέργειες του Καρυώτη Επαμεινώνδα Ανδρ. Καστανά (πέθανε το 2012), το 1960.