Ο Λούβρος, οι φρεγάτες και τα Μάρμαρα

Μπορεί οι Εγγλέζοι να μας σνομπάρουν, αλλά, οι Γάλλοι είναι φιλαράκια μας. Η Αφροδίτη της Μήλου και η Νίκη της Σαμοθράκης “σώθηκαν” από Γάλλους που τα τσίμπησαν το 1820 και το 1863 αντίστοιχα, όταν τα νησιά αυτά ανήκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τον Έλγιν τον πήρε 12 χρόνια να ολοκληρώσει την λεηλασία του Παρθενώνα (1801-1812) επί οθωμανικής κατοχής. Πούλησε τα 50 μέτρα της Μετόπης στην κυβέρνησή του, που εκχώρησε τα Μάρμαρα για “προστασία” στο Βρετανικό Μουσείο.

Η Αφροδίτη, η Νίκη κι ένας λίθος της Μετόπης βρήκαν καταφύγιο στον Λούβρο. Η πρεμούρα μας είναι η επιστροφή των ελγίνειων για να αποκατασταθεί η Μετόπη. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε το κεφάλι της Νίκης για να διεκδικήσουμε την επανένωση με το κορμί της…

Και τα δύο μουσεία πλουτίζουν από τον κόσμο που τα επισκέπτεται για να θαυμάσει, μεταξύ άλλων, τα εκθέματα του πολιτισμού μας. Η διαφορά είναι ότι ο Λούβρος είναι κρατικός κι όχι ψευτοϊδιωτικός, όπως το Βρετανικό Μουσείο.  Η ομοιότητα είναι η θετική γνώμη του κοινού τους για τον επαναπατρισμό, κυρίως των Γάλλων που επανέκτησαν τα κλοπιμαία από τους Γερμανούς κατά τον Β΄ Παγκόσμιο. Η αδυναμία τους είναι ότι κι οι δύο χώρες, μας πουλάνε ακόμη προστασία ενάντια στην “συμμαχική” τουρκική απειλή.

Μάρμαρα και εξοπλισμοί

Ψωνίζουμε μαχητικά Rafale και φρεγάτες Belhara από τα φιλαράκια μας τους Γάλλους. Στην ουρά με πέντε κορβέτες οι Άγγλοι. Πως και οι περίφημοι διαπραγματευτές της κυβέρνησης δεν έβαλαν στο τραπέζι την επιστροφή των κλεμμένων, σαν προϋπόθεση αγοράς εξοπλισμού παραγωγής τους;  Άλλωστε, με την υπεροπλία που οι εξοπλισμοί τους θα μας προσδώσουν, η έκθεση στην χώρα μας των θησαυρών που τόσα χρόνια προστάτευσαν για λογαριασμό μας, θα γίνει ασφαλέστερη!

Η αρχή θα μπορούσε να γίνει με την πανηγυρική επιστροφή τους φορτωμένα στην πρώτη φρεγάτα και κορβέτα που θα παραλάβει το Πολεμικό Ναυτικό, πρώτα από τα φιλαράκια. Το φιλότιμο κ. Μητσοτάκη δεν αποτελεί διαπραγματευτικό χαρτί. Παίξε μπάλα! Hard ball το λένε εκεί που εκπαιδεύτηκες!