Οι δύο “Κάλπηδες” τού Στρατή Μυριβήλη

Σε αλλουτέτερο στίβο
Πρωταθλητής δεν γίνεσαι.
Άθλημα η ποίηση,
Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες
Και η αθανασία δίδεται δωρεάν
Μόνον στους χαρισματικούς
Αλλοσούσουμους
Οι καθομιλητές ας γίνουν λαλητές
Κυνός ντελάληδες.
Έχουν κι ετούτοι
Μια κάποια χρησιμότητα.
Δεν μπορώ να πω
Κάτι το εναντίον.
Οι σαθροί ας με θεωρούν θρυπτόν.
Εξ ιδίων τα αλλότρια κρίνουσιν.
*
Σύναυγα εκπαραθυρώθηκα
Το αχανές πανσπέρνοντας
Απηνής.
*
Τον χρόνο ανάποδα πήρα
Αναμονής ένεκα
Απαντοχής κάλπικα
Άστρα
Αστραπής σπέρματα.
*
Το μέλλον υποθήκευσαν
Εις το παρόν
Όπως απαξάπαντες οι
Κάλπικοι.
*
Χωρίς όρια ζουν μόνον οι
Τρελοί
Κι οι λογικοί
Τούς ζηλεύουν.
*
Όλες όλοι όλα
Όσα έμειναν στην Ιστορία
Έξω από την στατιστική καμπύλη
Τού Gauss εκινούντο
Κι ενδιέτριβαν.
*
Ασχημονώντας στις λασπουριές
Σκουλήκια κέρδισες ως έπαθλο.
*
Άπληστες μαύρες τρύπες
Πανδοκεύτριες
Άστρα καταδικασμένες
Να γεννήσουν.
*
“Από Ρόδο βγαίνει αγκάθι
Κι από αγκάθι βγαίνει ρόδο”.
Χωρίς λίπασμα καρπός
Δεν γίνεται.
”
Έξω από το Σπήλαιο τών Ιδεών
Τών Πλάτωνα – Σωκράτη
Λουλουδάτες σκιές
Παρελαύνουν
Τρομακτικές
Δια τους αδαείς…