“Ομαδική θεραπεία”: Τρία ζευγάρια σε μια κωμωδία ηθών

Κριτική

Τρία ζευγάρια συναντιούνται σε έναν μεγάλο χώρο που έχει καρέκλες, τραπέζια, πολυθρόνες, μπάνιο και άλλες ανέσεις. Κατευθείαν λοιπόν στο μυαλό έρχεται η θεατρική σκηνή, και όντως σε θεατρικό έργο βασίζεται η ταινία του Gerardo Herrero. Στην ιστορία του κινηματογράφου υπάρχουν πολλά τέτοια έργα που ενσωματώνουν ικανοποιητικά τα κινηματογραφικά στοιχεία και έχουν δώσει εξαιρετικές ταινίες όπως το “Sleuth” του Mankiewicz, ενώ υπάρχουν και άλλες που, ακόμα και κοντά στη θεατρική λογική, αδυνατούν να διαχειριστούν σωστά τον τόνο του υλικού τους. Η “Ομαδική Θεραπεία” γέρνει περισσότερο στη δεύτερη κατηγορία, διαθέτοντας μεν κινηματογραφικές καταβολές, χάνοντας πόντους δε, παραποιώντας την ατμόσφαιρα του κειμένου.

Με το σενάριο να πρόκειται για ένα αμιγώς θεατρικό κείμενο που παραπέμπει σε μια κωμωδία ηθών (όσο κι αν ο όρος αυτός στην Ελλάδα χρησιμοποιείται ολίγον τι παρωχημένα), έχουμε τρία ζευγάρια διαφορετικών ηλικιών και προδιαγραφών που ως είθισται θα γίνουν άνω-κάτω σε μια βραδιά με αποκαλύψεις και συνειδητοποιήσεις, στοιχεία που χρειάζονται μια γερή γραφή και ερμηνείες για να αποκτήσουν υπόσταση και βαρύτητα.

Η οπτική του Herrero, ο οποίος κάνει και τη σεναριακή διασκευή, εξετάζει τις ανθρώπινες συμπεριφορές εντός των συναισθηματικών σχέσεων, επιδιώκοντας να καταλήξει σε ένα δυνατό μήνυμα που δεν συγχωνεύεται καλά με την εξέλιξη της πλοκής, η λογική της οποίας είναι συχνά επαναλαμβανόμενη. Εύλογα λοιπόν δημιουργείται η απορία τι ατμόσφαιρα διαθέτει το αυθεντικό θεατρικό έργο, αφού παρά την πρόθεση του Herrero να μετριάσει τον κωμικό τόνο, η κωμωδία βρίσκεται συχνά στο ζενίθ της ατμόσφαιρας.

Εντούτοις το πραγματικό ενδιαφέρον σε αυτή την κωμωδία είναι οι ερμηνείες των έξι ηθοποιών, οι οποίες κυμαίνονται σε υψηλό επίπεδο, ενώ αρκούντως πετυχημένη είναι και η δουλειά της Clara Martinez Malagelada στο μοντάζ, που βάζει κι αυτή το λιθαράκι της στο κωμικό timing και την ανάδειξη της ατάκας και των ευφάνταστων διαλόγων, οι οποίοι επιτυγχάνουν μεν το επιθυμητό αποτέλεσμα γύρω από το νόημα της κατάληξης της ιστορίας, αλλά δύσκολα μπορεί να γίνει αποδεκτός ο ρεαλισμός της για όσους γνωρίζουν την πολύπλοκη ψυχολογική φύση των προβλημάτων εντός των σχέσεων.

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Gerardo Herrero
Πρωταγωνιστούν: Antonio Pagudo, Eva Ugarte, Alexandra Jimenez, Fele Martínez, Malena Alterio, Juan Carlos Vellido

Σε συνεργασία με το filmy