Το μεγάλο αντίο στον Αλαίν Ντελόν – Οι ταινίες ορόσημο

Γεννημένος στις 8 Νοεμβρίου 1935, με “αγγελική ομορφιά”, όπως πολλοί θεωρούσαν, υπήρξε μέγας καρδιοκατακτητής και αρκετοί τον εκτιμούσαν και ως ηθοποιό. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του σημαδεύτηκαν από τις ενδοοικογενειακές έριδες μεταξύ των παιδιών που είχε αποκτήσει από τις συντρόφους του. Εξαιτίας αυτής της αντιπαράθεσης προ μηνών είχε γίνει και έρευνα στο σπίτι του, με αποτέλεσμα να βρεθούν πολλά αδήλωτα όπλα και να του ασκηθεί δίωξη.

Ήταν παιδί προβληματικής οικογένειας. Οι γονείς του χώρισαν όταν ο Ντελόν ήταν τεσσάρων ετών. Ξαναπαντρεύτηκαν αμφότεροι, αλλά δεν τον πήρε κανείς από τους δύο στο σπιτι του και στάλθηκε σε ανάδοχες οικογένειες. Στέριωσε σε μια από αυτές, αλλά όταν πέθαναν οι ανάδοχοι γονείς του, οι γονείς του ανέλαβαν από κοινού την επιμέλειά του, κάτι που δεν πήγε καλά και βρέθηκε σε οικοτροφείο. Τον απέβαλαν λόγω της απείθαρχης συμπεριφοράς του και τα παράτησε σε ηλικία 14 ετών. Δούλεψε στο χασάπικο του πατριού του και εν συνεχεία κατατάχθηκε στο Γαλλικό Ναυτικό και υπηρέτησε στον Πρώτο Πόλεμο της Ινδοκίνας.

Το 1956 συνδέθηκε με μια ηθοποιό και αποφάσισε να ακολουθήσει τα χνάρια της, καθώς η ομορφιά του τον βοηθούσε ιδιαίτερα. Το 1968 σε γυρίσματα γνωρίστηκε με τη Ρόμι Σνάιντερ και η καριέρα του απογειώθηκε κάθετα. Συνδέθηκε εν συνεχεία με την Ναταλί Ντελόν και το 1968 ξέσπασε το σκάνδαλο Μάρκοβιτς, ενός Σέρβου σωματοφύλακα του Ντελόν. Ο Μάρκοβιτς είχε συνάψει ερωτικό δεσμό με την Ναταλί Ντελόν και βρέθηκε δολοφονημένος. Ο Ντελόν ανακρίθηκε, αλλά δεν προέκυψαν στοιχεία εις βάρος του.

 

Alain Delon, Romy Schneider & Jane Birkin in “La Piscine”, Jacques Deray, 1969. pic.twitter.com/wUfYPXp7F4

— Susana Lázaro (@SusanLCoen) August 8, 2024

Το αντίο Μακρόν και του καλλιτεχνικού κόσμου

Από την Μπριζίτ Μπαρντό μέχρι την Κλαούντια Καρντινάλε και τον Αλμπέρτο Μπαρμπέρα, ο κόσμος της τέχνης αποχαιρέτισε με συγκίνηση τον Αλέν Ντελόν. Ο χαμός του Ντελόν «αφήνει ένα αβυσσαλέο κενό που τίποτα και κανένας δεν θα μπορέσει να καλύψει», ανέφερε η Μπριζίτ Μπαρντό σε ένα χειρόγραφο μήνυμά της. «Με τον θάνατό του ο Αλέν βάζει τέλος στο μαγευτικό κεφάλαιο μιας περασμένη εποχής, της οποίας υπήρξε το κυρίαρχο μνημείο. Εκπροσώπησε το καλύτερο του “κινηματογραφικού θαύματος” της Γαλλίας. Ένας πρεσβευτής της κομψότητας, του ταλέντου, της ομορφιάς. Χάνω έναν φίλο, ένα άλτερ έγκο, έναν συνεργό. Συμμεριζόμασταν τις ίδιες αξίες, τις ίδιες απογοητεύσεις, την ίδια αγάπη για τα ζώα» πρόσθεσε στο μήνυμά της.

«Ο χορός τελείωσε. Ο Τανκρέντι πήγε να χορέψει στ’ αστέρια…» είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο η συμπρωταγωνίστριά του στον «Γατόπαρδο», Κλαούντια Καρντινάλε. «Μου ζητούν να το πω με λόγια (…) αλλά η θλίψη είναι πολύ μεγάλη. Per sempre tua. (σ.σ. Για πάντα δική σου), Αντζέλικα», ανέφερε στο μήνυμά της, υπογράφοντας με το όνομα της ηρωίδας του «Γατόπαρδου».

Στο Instagram, ο γιος του Ζαν-Πολ Μπελμοντό ανήρτησε μια φωτογραφία του πατέρα του μαζί με τον Ντελόν, συνοδεύοντάς την με ένα σύντομο μήνυμα: «Αλέν, κάποτε μου είπατε ότι ο πατέρας μου σας έλειπε, σήμερα εσείς θα μας λείψετε τρομερά».

«Αντίο, Αλέν Ντελόν. Δεν θα ξεχάσουμε όλο αυτό το ταλέντο, τη χάρη και την ομορφιά που έφερες στον κόσμο. Δεν θα ξεχάσουμε το χάρισμα, αυτή τη φωνή, αυτή τη σιλουέτα, το πρόσωπο και τη μελαγχολία, αυτή τη βαθιά και παράξενη θλίψη που αναδυόταν από σένα (…) Είναι σπάνιο να συναντάς τόση χάρη και τόση θλίψη μαζί στον ίδιο άνθρωπο» έγραψε στο Instagram η τραγουδίστρια Κάρλα Μπρούνι.

«Ο Αλέν Ντελόν τα κατάφερε εκεί όπου οι περισσότεροι συνάδελφοί του απέτυχαν: να θεωρείται ο ωραιότερος άνδρας του κόσμου και ταυτόχρονοα εξαιρετικός ηθοποιός. Σήμερα αφήνει το θνητό σώμα του για να ανέβει στον Όλυμπο των Αθανάτων, τους οποίους δεν θα ξεχάσουμε ποτέ», τόνισε ο Αλμπέρτο Μπαρμπέρα, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ της Βενετίας.

«Το ωραιότερο πρόσωπο του γαλλικού κινηματογράφου έφυγε για τα αστέρια. Με το μεταλλικό βλέμμα και το γατίσιο χαμόγελο, μάγεψε ολόκληρες γενιές θεατών», ήταν το μήνυμα του πρώην υπουργού Πολιτισμού Ζακ Λανγκ. «Ο Γατόπαρδος υποκλίθηκε», έγραψε στο Instagram η τραγουδίστρια Μιρέιγ Ματιέ.

Ο Εμανουέλ Μακρόν απέτισε σήμερα φόρο τιμής στον ηθοποιό. «Κύριος Κλάιν ή Ρόκο, ο Γατόπαρδος ή ο Δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο, ο Αλέν Ντελόν ενσάρκωσε μυθικούς ρόλους και έκανε τον κόσμο να ονειρεύεται. Δίνοντας το αξέχαστο πρόσωπό του για να αναστατώσει τις ζωές μας», έγραψε στο X o Γάλλος πρόεδρος. «Μελαγχολικός, δημοφιλής, κρυφός, ήταν περισσότερο από ένας σταρ: ένα μνημείο της Γαλλίας», πρόσθεσε. Ο Μακρόν συνόδευσε το κείμενό του με μία ασπρόμαυρη φωτογραφία του ηθοποιού.

Το ειδύλλιο Ντελόν-Σνάιντερ

Μια ιστορία αγάπης, ίσως η πιο ρομαντική εκείνης στα τέλη του ’50 έως τα μέσα του ’60, με το πανέμορφο ζευγάρι Αλέν Ντελόν – Ρόμι Σνάιντερ να μονοπωλεί τα πρωτοσέλιδα. Ο Αλέν Ντελόν γνώρισε την κινηματογραφική αυτοκράτειρα της Αυστρίας, Σίσσυ (Ελισάβετ), Ρόμι Σνάιντερ το 1958 στα γυρίσματα της ταινίας «Christine».

Ερωτεύτηκαν παράφορα και αισθάνονταν πως θα αγαπιούνταν για πάντα. Όμως ο έρωτάς τους συνέπεσε με την περίοδο που ο Αλέν Ντελόν εξελισσόταν σε αστέρα παγκόσμιας εμβέλειας. Ο Γάλλος γόης και η όμορφη Γερμανογαλλίδα σχεδίαζαν να παντρευτούν. Ωστόσο, πάντα κάτι προέκυπτε και αναβαλλόταν.

Έως ότου ο Αλέν Ντελόν γνώρισε την 22χρονη ηθοποιό και μοντέλο Ναταλί Μπαρτελεμί, και την ερωτεύτηκε σφόδρα. Μάλιστα, έστειλε ένα γράμμα στη Ρόμι Σνάιντερ, ομολογώντας της το νέο πάθος του: «Λυπάμαι. Ξέρω πως θα σε έκανα δυστυχισμένη. Αναχωρώ για το Μεξικό με τη Ναταλί. Σου εύχομαι κάθε καλό»! Ο Ντελόν παντρεύτηκε, τελικά, την Μπαρτελεμί το 1964, ενώ απέκτησαν μαζί και έναν γιο, τον μετέπειτα ηθοποιό Άντονι Ντελόν. Η Σνάιντερ, προσπαθώντας να ξεπεράσει τον χωρισμό, παντρεύτηκε, επίσης, το 1966, τον Γερμανό ηθοποιό και σκηνοθέτη Χέρι Μάιεν. Όταν, το 1969, η Ρόμι Σνάιντερ και ο Αλέν Ντελόν ξαναβρέθηκαν στα γυρίσματα της ταινίας «Η Πισίνα» του Ζακ Ντερέ, όλοι σκέφτηκαν πως η παλιά φλόγα θα μπορούσε να ανάψει ξανά κάτι που τελικά δεν συνέβη

Οι ταινίες ορόσημο 

Ο Αλέν Ντελόν αφήνει πίσω του μια σπουδαία παρακαταθήκη ταινιών που τον έβαλαν στο πάνθεον του γαλλικού – και όχι μόνο- κινηματογράφου. Η Le Monde σημειώνει ότι ο Αλέν Ντελόν ενσάρκωσε την τελειότητα ως ηθοποιός, βιώνοντας την τέχνη του με απαράμιλλη ένταση. Η Liberation τονίζει ότι ο Αλέν Ντελόν έφερε επανάσταση στη γαλλική κομψότητα τη δεκαετία του 1960, ενώ τον χαρακτηρίζει ως το «αρσενικό αντίστοιχο της Μπριζίτ Μπαρντό».

Η κινηματογραφική καριέρα του Αλέν Ντελόν ξεκίνησε το 1957 με την ταινία Sois belle et tais-toi, στην οποία πρωταγωνίστησε στο πλευρό του Jean-Paul Belmondo, με τον οποίο αργότερα θα ξανασμίξει, και ολοκληρώθηκε το 2010 με την τηλεοπτική ταινία Un mari de trop.

Ο Λουτσίνο Βισκόντι ήταν αυτός που έδωσε στον Αλέν Ντελόν τον πρώτο του μεγάλο ρόλο, στο «Ο Ρόκο και τα αδέρφια του» το 1960. Σε μια γαλλο-ιταλική παραγωγή, από τις οποίες υπήρχαν πολλές τη δεκαετία του ’60, ο Rocco (Αλέν Ντελόν) ανταγωνίζεται με τον αδελφό του Simone (Renato Salvatori) για την αγάπη της Nadia, μιας πόρνης (Annie Girardot). Ο Ντελόν εισέβαλε στην οθόνη και εκτοξεύτηκε σε σταρ. Ο ηθοποιός συναντήθηκε ξανά με τον Visconti το 1963 στην ταινία Le Guépard.

Επίσης το 1960, ο Αλέν Ντελόν έκανε θραύση στην ταινία Plein soleil του René Clément στο πλευρό του Maurice Ronet και της Romy Schneider. Ο Delon υποδύθηκε έναν απατεώνα που έκλεψε την ταυτότητα του Maurice Ronet. Ένα φιλμ νουάρ κάτω από έναν γαλάζιο ήλιο, όπου ο γυμνός κορμός του ηθοποιού θα αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα.

Η Ιταλία ήταν και πάλι αυτή που κάλεσε τον Ντελόν στην ταινία του Michelangelo Antonioni “Η έκλειψη” το 1962. Έπαιξε τον αλαζόνα εραστή που απορρίφθηκε από τη Μόνικα Βίτι, τη μούσα του σκηνοθέτη. Εκείνη προτίμησε τον Francisco Rabal, ο οποίος τελικά την απογοήτευσε στέλνοντάς την πίσω στη μοναξιά της. Η ταινία κέρδισε το Ειδικό Βραβείο στο Φεστιβάλ των Καννών το 1962.

Ο ηθοποιός πρωταγωνίστησε μαζί με τον Burt Lancaster και την Claudia Cardinal σε μια από τις σπουδαιότερες ταινίες του Ιταλού δασκάλου και των ταινιών μικρού μήκους. Μια τεράστια τοιχογραφία, με έναν αέρα του «Όσα παίρνει ο άνεμος» ιταλικού στυλ, για το τέλος μιας εποχής.

Αφού σκηνοθέτησε τον Jean-Paul Belmondo στο Le Doulos (1962) και τον Lino Ventura στο Le Deuxième souffle (1966), ο Jean-Pierre Melville κάλεσε τελικά τον Ντελόν το 1967 για να πρωταγωνιστήσει σε μια από τις καλύτερες ταινίες του σκηνοθέτη και του ηθοποιού: Le Samouraï. Το κύκνειο άσμα ενός μοναχικού, βουβού εκτελεστή, ο ηθοποιός είναι εντυπωσιακός σε μια μινιμαλιστική ερμηνεία, γεμάτη εσωτερικότητα και συνάμα εξαιρετικά συγκινητική. Ένα αριστούργημα.

Ο Αλέν Ντελόν ήταν ένας από την τριάδα των κορυφαίων Γάλλων ηθοποιών στην ταινία του Henri Verneuil Clan des Siciliens το 1969. Επανασυνδέθηκε με τον Jean Gabin και τον Lino Ventura, ενώ έλειπε μόνο ο Jean-Paul Belmondo. Ένα φανταστικό αστυνομικό θρίλερ σκηνοθετημένο αριστοτεχνικά από τον σκηνοθέτη του, που περιστρέφεται γύρω από μια απίθανη ληστεία, με αποκορύφωμα την προσγείωση ενός Boeing σε έναν αυτοκινητόδρομο, το Le Clan des Sicilien είναι επίσης διάσημο για την εξαιρετική μουσική του Ennio Morricone που συνέθεσε για την ταινία.

La Piscine-Le Cercle rouge-Monsieur Klein

Την ίδια χρονιά (1969), ο σταρ επέστρεψε σε μια πιο οικεία ατμόσφαιρα στην ταινία La Piscine του Jacques Deray. Επανασυνδέθηκε με τον Maurice Ronet και τη Romy Schneider, με τους οποίους είχε πρωταγωνιστήσει στο Plein soleil το 1960. Στην πραγματικότητα, η ταινία παρουσιάζει κάποιες ομοιότητες με αυτή του René Clément, στο γαλάζιο φως της και στη ρομαντική πλοκή που συνδέει τους χαρακτήρες (μεταξύ των οποίων και η Jane Birkin, η οποία κάνει το γαλλικό της ντεμπούτο). Η σκηνή μεταξύ του Ντελόν και της Romy Schneider δίπλα στην πισίνα παραμένει μια από τις πιο λαμπερές του γαλλικού κινηματογράφου.

Ο Ντελόν επέστρεψε στη δράση σε ένα σκοτεινό αστυνομικό θρίλερ, σε σκηνοθεσία του ειδικού Jean-Pierre Melville, με το Le Cercle rouge το 1970. Yποδύθηκε έναν φυλακισμένο που οργανώνει μια ληστεία με τον σπουδαίο Ιταλό ηθοποιό Gian Maria Volonte ως μαφιόζο της Μασσαλίας και τον Yves Montand ως αλκοολικό πρώην αστυνομικό. Ο Μελβίλ επανενώθηκε με τον Ντελόν δύο χρόνια αργότερα, το 1972, στην ταινία Un flic.