Στην Εντατική ο Σπύρος Φωκάς – Ο καταξιωμένος ηθοποιός και τα “ψίχουλα”

Μάχη για τη ζωή του δίνει ο Σπύρος Φωκάς που σε 16 μέρες κλείνει τα 86 του χρόνια. Νοσηλεύεται σε ΜΕΘ ιδιωτικού νοσηλευτηρίου στην Αθήνα, με λοίμωξη στη χολή και πιθανόν να χρειασθεί να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Στο πλευρό του βρίσκονται η τέταρτη σύζυγός του, ηθοποιός, Λίλιαν Φωκά, και η θετή του κόρη Κωνσταντίνα, η οποία ταξίδεψε εσπευσμένα στην Ελλάδα από το Λος Άντζελες το απόγευμα της Τετάρτης. Η Κωνσταντίνα είναι κόρη της Λίλιαν από προηγούμενο γάμο και λατρεύει τον Φωκά σαν τον μοναδικό πατέρα της, όπως λέει η ίδια.

Υπενθυμίζεται ότι πριν από δύο εβδομάδες ο γνωστός ηθοποιός, που αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας και δεν μπορεί να μετακινηθεί παρά μόνον με ασθενοφόρο, χρειάσθηκε να εκκενώσει μαζί με τη σύζυγό του Λίλιαν Φωκά το σπίτι τους στο Καλαμάκι Κορινθίας, λόγω της φωτιάς στο Λουτράκι. Ο Σπύρος Φωκάς εν συνεχεία χρειάσθηκε “να μπει στο οξυγόνο” και να νοσηλευθεί για πολλές μέρες, ενώ παρουσίασε επιδείνωση και η γενικά εύθραυστη κατάσταση της υγείας του.

«Από το μπαλκόνι βλέπουμε πυκνούς καπνούς. Περιμένουμε το σήμα από την Αστυνομία ώστε να πάρουμε το ασθενοφόρο και να μας μεταφέρει στο Νοσοκομείο Κορίνθου. Ο Σπύρος πλέον δεν μπορεί να μετακινηθεί με κανένα άλλο μέσο. Τη νύχτα προβλέπεται εγώ να τη βγάλω στην πολυθρόνα για παν ενδεχόμενο κινδύνου και, όταν δούμε τα σκούρα, να ειδοποιήσουμε τους ανθρώπους του νοσοκομείου να έρθουν να μας πάρουν», ανέφερε, μεταξύ άλλων, η Λίλιαν Φωκά, λίγο προτού φθάσει το ασθενοφόρο που τελικά τους πήγε στο νοσοκομείο τότε.

Ο Σπύρος Φωκάς (Ανδρουτσόπουλος ήταν το επώνυμό του αλλά το άλλαξε για να κάνει διεθνή καριέρα) γεννήθηκε στην Πάτρα και πρωτοεμφανίσθηκε στο σινεμά το 1959, στην ταινία του Ανδρέα Λαμπρινού “Ματωμένο Ηλιοβασίλεμα”. Η ταινία προβλήθηκε τότε στο Φεστιβάλ των Καννών και αποτέλεσε την αφετηρία για την διεθνή καριέρα του πανέμορφου αλλά και ιδιαίτερα ταλαντούχου νεαρού ηθοποιού.

Πήγε στην Ιταλία, όπου τον αγκάλιασε η τότε ακμάζουσα Τσινετσιτά, και συμμετείχε σε δεκάδες παραγωγές, όπως στο “Όταν θέλει η γυναίκα” του Βιντσέντε Μινέλι στο πλευρό της Λάιζα Μινέλι και στο “Ο Ρόκο και τα Αδέλφια του” του Λουκίνο Βισκόντι, πλάι στην αξέχαστη Κατίνα Παξινού. Ειδικότερα με την εμφάνιση του στην ταινία του Φράνκο Ρόσι “Ο Θάνατος ενός Φίλου”, απογειώνεται η κινηματογραφική του καριέρα, αφού κερδίζει βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Λοκάρντο.

Στη συνέχεια κάνει το μεγάλο βήμα προς το Χόλυγουντ, συμμετέχοντας πλέον σε αμιγώς αμερικάνικες παραγωγές. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, στα μέσα της δεκαετίας του ’60 και κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιάννη Δαλιανίδη, γυρίζει στην Φίνος Φίλμ δύο ταινίες με την Ζωή Λάσκαρη, τον “Εγωισμό” και τη “Στεφανία”.

Δεν άργησε όμως να ξαναφύγει για την Αμερική, όπου πρωταγωνίστησε σε ταινίες που έκαναν μεγάλη εμπορική επιτυχία, όπως το “Διαμάντι του Νείλου” και “Ράμπο 3”. Σημαντική τέλος ήταν και η παρουσία του στην Ελληνική τηλεόραση, πρωταγωνιστώντας σε πολλές κοινωνικές και δραματικές σειρές. Αν και πέρασαν πολλά χρήματα από τα χέρια του, ειδικά ο τρίτος του γάμος του φέρεται να του στοίχισε πολλά και έμεινε κυριολεκτικά απένταρος.

Τα τελευταία χρόνια ζει με μια τιμητική σύνταξη της τάξης των 620 ευρώ και ουσιαστικά έχει ως κατοικία ένα κοντέινερ στην Κορινθία. Το φθινόπωρο του 2021, ενώ έμεινε δύο μήνες στο νοσοκομείο, γύρισε στο κοντέινερ και είδε να του έχουν κόψει το ρεύμα λόγω οφειλής στη ΔΕΗ. Επειδή ήταν ασθενής που μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο διαρκώς, το κοντέινερ επανηλεκτροδοτήθηκε. Όπως λένε οι φίλοι του, πληρώνει 150 ευρώ το μήνα μόνο για τη συμμετοχή του στα φάρμακα που χρειάζεται. Για πολλές ανάγκες του στηρίζεται ουσιαστικά στη συνδρομή  γειτόνων και φίλων του.