Ταξίδι στην Αλάσκα: Μια μοναδική εμπειρία

Θερμοκρασίες φοβερές, καιρικές συνθήκες πολικές, μέρες που είναι στους -28 βαθμούς ενώ οι ντόπιοι – όπως λένε οι επισκέπτες – έχουν ζήσει και στους -62! Αρκετά κλειστές παραδοσιακές κοινωνίες, ενώ υπάρχουν πολλοί ιθαγενείς και Εσκιμώοι. Με όσα έχει ακούσει κάποιος αισθάνεται δέος απέναντι σε αυτή την απεραντοσύνη της φύσης… Πέρα όμως από την φαντασία, από τα ντοκιμαντέρ που μπορεί να έχουμε δει, οι ταξιδιώτες που πήγαν, έμειναν, έζησαν την ζωή και την ατμόσφαιρα είναι οι σημαντικότεροι μάρτυρες της εκεί πραγματικότητας.

Έτσι δίνουμε βήμα στην συνταξιούχο μαθηματικό και συγγραφέα του βιβλίου “Αλάσκα-Καναδάς, από τον Ειρηνικό στον Ατλαντικό” που κυκλοφόρησε φέτος τον Φλεβάρη με δική της επιμέλεια, οπτική, φωτογραφίες και πάθος, να μας κάνει κοινωνούς των εμπειριών της, σ ένα ταξίδι που πολλοί θα ήθελαν να ζήσουν.

Το βιβλίο είναι ιδιαίτερο γιατί διηγείται άμεσα απλά και με απίστευτες πληροφορίες τα όσα ζει, απολαμβάνει ανακαλύπτει, κινούμενη με τρένα, καράβια, δημόσιες συγκοινωνίες με εσωτερικές πτήσεις ακριβώς για να νιώσει της ατμόσφαιρα της καθημερινότητας εκεί χιλιάδες μίλια μακριά από την Ελλάδα.

Η Αγγελική Μητρογιαννοπούλου

Ο λόγος στην Αγγελική Μητρογιαννοπούλου που ταξιδεύει σόλο από επιλογή, που οργανώνει με κάθε λεπτομέρεια τις κινήσεις της, σε κάθε πόλη προορισμό του Καναδά και της Αλάσκα, γνωρίζοντας τα δρομολόγια των συγκοινωνιών, τα τηλέφωνα δήμων για την εξυπηρέτηση των τουριστών, τα σημαντικότερα αξιοθέατα και τις πιο οικονομικές λύσεις προσέγγισης τους.

Ο λόγος της απλός και αφοπλιστικός. Η ίδια άνετη σε όσα ζει, με το λαμπρό εφόδιο να μπορεί να συνεννοηθεί σε 10 γλώσσες και κυρίως να είναι ψύχραιμη σε ότι της παρουσιαστεί, κινούμενη με πρόγραμμα δίχως υπερβολές γιατί είναι μόνη της, γίνεται αναγνωστικά η παρέα σου.

Ο σύζυγός της, όπως θα μου πει, εργάζεται και δεν μπορεί να έχει το χρόνο των διακοπών σε περιόδους χειμώνα, άνοιξης κλπ κατανοεί και στηρίζει την αγάπη της για τέτοιες αποδράσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης κι αυτό της δίνει ώθηση και στήριξη σε αυτά τα μακρινά ταξίδια όπου γης. Της ζήτησα να δώσει νόημα και περιεχόμενο στην λέξη “ταξίδι”…

«Ταξίδι! Τι λέξη μαγική…. Τρεις μόνο συλλαβές και μέσα της ‘κλείνει’ στιγμές φοβερές! Πρώτα-πρώτα έχει τον δρόμο, την πορεία, που θα σε πάει σε κάθε προορισμό, και με κάθε μέσο, είτε είναι με λεωφορείο, πλοίο, αεροπλάνο ή με τραίνο, το αγαπημένο μου!
Μετά έχει την ιστορία, μερικών εκατοντάδων ή χιλιάδων ετών, την τέχνη και τον πολιτισμό κάθε τόπου, γνωστού ή άγνωστου, που σε περιμένει να τον ανακαλύψεις.

Τέλος το φυσικό τοπίο και η ομορφιά σε κάποιες ιδιαίτερες γωνιές του πλανήτη, όπως ένας λουλουδιασμένος κάμπος, μια χιονισμένη κορφή, ένας παγετώνας, μια λίμνη, ένα ποτάμι, ένας καταρράκτης… Αυτά και άλλα πολλά σε μια τόσο μικρή λέξη!» θα πει και το βλέμμα της φωτίζεται.

Ταξίδι με προορισμό την Αλάσκα 

-Πώς αποφασίσατε τον προορισμό Αλάσκα-Καναδάς;

Προηγήθηκαν πολλά ταξίδια πριν τον Ιούλιο του 2023 και ακολούθησαν άλλα. Όμως αυτός ο μακρινός Βορράς τα είχε όλα! Πρώτα το φως, εκείνη την περίοδο, με τη μεγάλη διάρκεια που σου επέτρεπε να δεις πάρα πολλά μέσα σε μια μέρα (πριν είναι ο ήλιος του μεσονυκτίου – midnight sun – και μετά το βόρειο σέλας-aurora season).

Ας αρχίσω με τα εθνικά πάρκα, που έχουν πανέμορφα βουνά, εντυπωσιακούς παγετώνες που καταλήγουν σε εξαιρετικά φιορδ ή καθάριες λίμνες και φοβερά ποτάμια, όπου πολλοί αναζήτησαν την τύχη τους κατά την περίοδο του πυρετού του χρυσού (gold rush). Σε ορισμένα μέρη στην Αλάσκα υπάρχουν σημεία με κάποιο αέρα ρωσικό από το παρελθόν.

-Που θα εστιάζατε κυρίως;

-Σε πλήθος εντυπώσεων. Σίγουρα αξιοσημείωτοι είναι οι πανέμορφοι κήποι ευρωπαϊκού στυλ, αλλά και της Άπω Ανατολής, σε Anchorage, Victoria στο νησί Vancouver, αλλά και στην ίδια την πόλη του Vancouver, με το χαρακτηριστικό ιστορικό κέντρο και τη βικτωριανή αρχιτεκτονική των κτιρίων.

Μετά είναι τα τραίνα, που εδώ και πάνω από 100 χρόνια διασχίζουν τις περιοχές αυτές χαρίζοντας ανεπανάληπτες εικόνες τόσο στην Αλάσκα όσο και στα Βραχώδη Όρη του Δυτικού Καναδά, αλλά και σε άλλες περιοχές, από τον Ατλαντικό μέχρι τον Ειρηνικό.

-Μιλήστε μας για τo ανθρώπινο στοιχείο, τις ντόπιες φυλές, την αντιμετώπιση των ξένων επισκεπτών που… εισβάλουν στο χώρο τους;

Φυσικά δεν θα μπορούσα μην αναφερθώ στον πολιτισμό των ιθαγενών, την πολυτάραχη ιστορία τους μετά την άφιξη των Ευρωπαίων, καθώς και την προσπάθεια συμφιλίωσης και από τις δυο πλευρές για ειρηνική συνύπαρξη τελικά. Ευγενείς, αποδέχονται τους επισκέπτες χωρίς να διαταράσσουν την καθημερινότητα τους.

Υπάρχουν απομακρυσμένες αλιευτικές κοινότητες στη νοτιοανατολική Αλάσκα, όπου ζουν οι έντονες γενναιόδωρες φυλές Tlingit και Haida, ιθαγενείς πληθυσμοί που συμβιώνουν αρμονικά στην περιοχή αυτή – μαζί και σε τμήματα στον Δυτικό Καναδά – για περισσότερα από 10.000 χρόνια, τηρούν τα έθιμα τους, οργανώνουν ειδικές τελετές, με ανταλλαγή δώρων, καταναλώνονται σπιτικά εδέσματα και συνοδεύονται από τραγούδια.

Ως λάτρης του καλού κρασιού δεν θα παραλείψω τις φοβερές ποικιλίες του νησιού Vancouver, όπου σε μερικά σημεία του το κλίμα είναι σχεδόν μεσογειακό! Προχωρώντας ανατολικά, μετά τα ‘prairies’, όπως λέγονται οι εκτενείς πεδιάδες του Καναδά αισθητή κάνει την παρουσία της η πρωτεύουσα Ottawa, με το κανάλι Rideau και τους υδατοφράκτες του που εξακολουθούν να επιτελούν το έργο τους με τον παραδοσιακό τρόπο.

Σε απόσταση αναπνοής τα Χίλια Νησιά και η φοβερή εμπειρία της πτήσης με ελικόπτερο πάνω από αυτά! Λίγο πιο πέρα η γαλλική φινέτσα δίνει τη δική της πινελιά στο πανέμορφο Κεμπέκ. Επιστέγασμα όλων οι καταρράκτες του Νιαγάρα! Επίσης εμπειρία στα μακρινά Φίτζι υπάρχει ελληνορθόδοξη εκκλησία, όπου με περίμενε ο ιερέας.

-Κάτι άλλο θα συμπληρώνατε;

Στο βιβλίο υπάρχουν όλα με κάθε λεπτομέρεια. Μου έκανε εντύπωση ότι πολλές παροχές διαδρομών στους τουρίστες είναι δωρεάν, όπως και οι επισκέψεις σε τεράστια φυσικά πάρκα, κάποιες μετακινήσεις επίσης. Να προσθέσω ότι χρυσός ως μετάλλευμα είναι πάμφθηνος και βλέπεις ανθρώπους από χόμπι να πηγαίνουν εκεί να κοσκινίζουν την άμμο ή να μπορούν με ένα τίμημα να εξορύξουν χρησιμοποιώντας μηχανήματα.

Είδα να πουλιέται πάμφθηνος σε μικρά μπουκαλάκια, πήρα ένα ως αναμνηστικό για τον γαμπρό μου που είναι μεταλλειολόγος. Πάντως όταν μπήκα σε ένα κοσμηματοπωλείο είχαν ελεύθερα κοιτάσματα χρυσού. Ένα κομμάτι καθαρού χρυσού κόστιζε 35.000 δολάρια.

Τέλος θα επαναλάβω το πιο σημαντικό, που είναι το φιλικό προς τον ταξιδιώτη περιβάλλον και η εύκολη μετακίνηση. Ειδικά για τον solo traveller, όπως εγώ. Κινήθηκα με άνεση παντού χωρίς να νιώσω τον παραμικρό κίνδυνο. Βέβαια υπήρχε η προνοητικότητα να εξασφαλίσω εγκαίρως τις απαιτούμενες βίζες, να έχω τα mail και άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες για τα ισχύοντα στις μέρες του ταξιδιού μου. Επέστρεψα με πάνω από 3000 φωτογραφίες που θα μου θυμίζουν τις στιγμές αυτής της μακρινής απόδρασης και την υπόσχεση στον εαυτό μου κάποια στιγμή να επανέλθω…

Το μότο της κ. Αγγελικής Μητρογιαννοπούλου: “Δεν ταξιδεύουμε για να ξεφύγουμε από την ζωή πάμε για να μη μας… ξεφύγει η ζωή”! Το έχω δανειστεί θα πει χαμογελαστή αλλά το τηρώ με ευλάβεια.

Ως επίλογο θα χρησιμοποιήσω την διαπίστωση άλλης ταξιδιώτισσας ότι “ελάχιστα μέρη στον κόσμο όπως η Αλάσκα κάνουν τον επισκέπτη να αισθάνεται τόσο μικρός και ασήμαντος αντικρίζοντας τη μεγαλοπρέπεια της φύσης και την αβεβαιότητα της επιβίωσης σε ένα τόσο δύσκολο περιβάλλον.