Πως πάει κάποιος στην Ίμβρο – Ποιο το κόστος ζωής

Στο πρώτο μέρος αυτού του μικρού αφιερώματος στην Ίμβρο, αναφερθήκαμε στην ελληνικότητα του νησιού και στους ομογενείς, καθώς και στα αξιοθέατά του. Όμως, υπάρχει και το πρακτικό σκέλος: Πώς μπορεί κανείς να πάει στο νησί και πόσο θα του στοιχίσει η διαμονή του εκεί;

Σε γενικές γραμμές η Ίμβρος ήταν πολύ φτηνή άλλοτε, όμως τα τελευταία χρόνια το κόστος ζωής έχει αυξηθεί, λόγω της ζήτησης, μια που ενδιαφέρονται να κάνουν εκεί διακοπές όλο και περισσότεροι (εύποροι) Τούρκοι. Αυτό ανέβασε τις τιμές και στα ακίνητα, αλλά και στα εστιατόρια.

Πώς πάμε εκεί

Στην Ίμβρο πάνε κάθε χρόνο περίπου 2.000 Ίμβριοι από όλες τις γωνιές του κόσμου και περίπου 200-300 μη Ίμβριοι Έλληνες ως τουρίστες. Από τη Βόρειο Ελλάδα μπορεί κάποιος να πάει οδικά μέχρι το Καμπάτεπε (140 χλμ. από τον ‘Εβρο) και μετά παίρνει το φέρι μποτ. Το εισιτήριο για μια οικογένεια με ένα ΙΧ είναι μόλις 10 ευρώ, γιατί στην Τουρκία οι μετακινήσεις και τα τρόφιμα είναι πολύ φθηνότερα σε σύγκριση με τις τιμές της Ελλάδας. Το φέρι κάνει μία ώρα και 15 λεπτά από το Καμπάτεπε.

Άλλοι ταξιδιώτες πάνε αεροπορικώς στην Αλεξανδρούπολη ή στην Κωνσταντινούπολη και νοικιάζουν ΙΧ από εκεί. Θεωρητικά μπορεί κάποιος να νοικιάσει ΙΧ και στο Τσανάκαλε και στην Ίμβρο, αλλά στην πράξη αυτό δεν είναι και τόσο απλό. Αν πάει χωρίς ΙΧ κάποιος, δύσκολα θα “γυρίσει” την Ίμβρο, γιατί τα ταξί είναι λίγα και ως εκ τούτου, ακριβά. Αν πάει κάποιος μέσω Μυτιλήνης, το κόστος αυξάνει και έχει επιπλέον 180 χλμ. οδικά για να φτάσει στο Καμπάτεπε για το φέρι.

Μια άλλη λύση είναι να πάει κάποιος αεροπορικά στην Αλεξανδρούπολη και από τον Έβρο να πάρει ταξί για Καμπάτεπε, από όπου θα πάρει το καράβι για την Ίμβρο. Η διαδρομή Έβρος – Καμπάτεπε στοιχίζει περίπου 300 ευρώ. Το παίρνουν συνήθως τέσσερις επιβάτες, για να μοιραστούν τα ναύλα. Χρήσιμες πληροφορίες μπορούν να σας δώσουν και οι σύλλογοι ή ενώσεις Ιμβρίων. Στο google map μπορείτε να βρείτε και ελληνικά πανδοχεία, καθώς έχουν ελληνικά ονόματα.

Κόστος ζωής

Όπως είπαν στο SLpress ομογενείς, η βενζίνη εκεί στοιχίζει 1-1,20 ευρώ το λίτρο, όπως και το γάλα, το μοσχάρι πωλείται περίπου 10 ευρώ το κιλό και το ψωμί 0,50 το μισόκιλο. Τα τσιγάρα πωλούνται δύο ευρώ το πακέτο, αλλά το αλκοόλ είναι πολύ ακριβό.

Για παράδειγμα μπορεί ένα ζευγάρι να φάει καλά με 15 ευρώ αλλά αν παραγγείλει ούζο ή κρασί, θα δώσει άλλα τόσα και παραπάνω. Επίσης στις ακριβές ψαροταβέρνες στο Κάστρο (Καλέκιοϊ) οι τιμές είναι διπλάσιες. Στα πολυτελή θέρετρα βρίσκεις δωμάτιο με απίστευτα κομφόρ προς 140 ευρώ τη βραδιά, ενώ στην υπόλοιπη Ίμβρο βρίσκεις και με 20 και με 40 ευρώ, με 40 είναι ρεαλιστικά το φθηνότερο δίκλινο, γιατί εκείνα που ζητούν μόνο 20 ευρώ γεμίζουν αμέσως.

Ως προς την μόνιμη εγκατάσταση, η Ίμβρος είναι σχετικά φθηνή για όσους έχουν π.χ. μια σύνταξη από την Ελλάδα, αλλά δεν προσφέρεται για όσους νέους δεν εργάζονται. Κάποιος που θέλει να μείνει μόνιμα, βρίσκει νεόκτιστα ευρύχωρα διαμερίσματα τριών δωματίων με ενοίκιο 250-300 ευρώ στην Παναγία (στη χώρα του νησιού, που οι Τούρκοι λένε Μερκές, δηλαδή Κέντρο).

Στα χωριά τα σπίτια είναι πιο λίγα, νοικιάζονται πιο ακριβά το καλοκαίρι και συχνά δεν έχουν κομφόρ που για πολλούς είναι απαραίτητα. Για το χειμώνα υπάρχει και πρόβλημα θέρμανσης στα σπίτια που νοιάζονται στα χωριά. Εκεί ο χειμώνας κρατάει έξι μήνες. Για να νοικιάσει κάποιος σπίτι για τρίμηνο το καλοκαίρι, πρέπει να υπολογίζει περίπου 1.000 ευρώ το μήνα. Η Ίμβρος είναι μεθοριακή και κατά συνέπεια δεν μπορεί να αγοράσει εκεί ακίνητο όποιος δεν έχει τουρκική υπηκοότητα.