Θερινή αγρυπνία…

Για μια ακόμη χρονιά, τα χαράματα της Κυριακής 25.3.2023 θα μεταθέσουμε μία ώρα μπροστά τους δείκτες του ωρολογίου: Η “θερινή ώρα” εφαρμόζεται στην Αμερική αρχικά και στην “Ηνωμένη” Ευρώπη συλλογικά από 30ετίας. Έρευνες αξιολόγησης και εύλογες διαμαρτυρίες –ακόμη και άτυπα “δημοψηφίσματα”– δεν πέτυχαν την εγκατάλειψη της “θερινής ώρας”, η οποία είναι ιδέα του Βενιαμίν Φραγκλίνου, η οποία ενισχύθη τελευταίως από την ενεργειακή κρίση.

Πράγματι, το εσπέρας της ημέρας επέρχεται μία εξοικονόμηση ενεργείας από το γεγονός ότι η “αγορά” (τα καταστήματα κλείνουν με το φως της ημέρας) δεν σπαταλά ηλεκτρικό ρεύμα όσο εάν ίσχυε η “χειμερινή ώρα”. Αλλά κατά την έγερση της ημέρας, οι πολίτες (εργαζόμενοι, μαθητές, στρατιωτικοί κλπ) χάνουν μίαν ώρα ύπνου, τόσο κρίσιμη βιολογικά όσο νωρίτερα κανείς πρέπει να σηκωθή από το κρεββάτι.

Έτσι, το ενεργειακό κέρδος κατά την δύση του ηλίου που ωρολογιακά γίνεται αργότερα, χάνεται από το ό,τι αρκετοί ξυπνούν όταν είναι ακόμη νύκτα, καταναλίσκοντας ηλεκτρική ενέργεια. Μάλιστα, το ισοζύγιο διαταράσσεται από την κίνηση των αυτοκινήτων που ξεκινάει την ημέρα ενωρίτερα – οπότε και τα  γνωστά παρατράγουδα (ηχητική ρύπανση, δυστυχήματα στο σκοτάδι κυκλοφοριακές συμφορήσεις κλπ).

Η θερινή ώρα είχε νόημα όταν η οικονομία ήταν κυρίως αγροτική, όπως στην εποχή του Φραγκλίνου. Οι αγρότες επωφελούντο της πρώιμης ανατολής του ηλίου μετά την εαρινή ισημερία, να πάνε στα χωράφια με το φως για εργασία. Τώρα, που η οικονομία μας έχει γίνει “υπηρεσιών” και ζει με το τεχνητό φως του ηλεκτρισμού, εάν είναι κάτι που χαρακτηρίζει την θερινή ώρα είναι η …σπατάλη ηλεκτρικής ενεργείας, η οποία ποτέ δεν θα γίνη πιο φτηνή στο μέλλον από ό,τι σήμερον. Μήπως επέστη λοιπόν ο χρόνος για επανεξέταση της σκοπιμότητος της αντιδημοτικής… θερινής αγρυπνίας;