Εκτός παιχνιδιού στην Λιβύη η Ελλάδα

Το τελευταίο επεισόδιο, με την απομάκρυνση της μέχρι πρότινος Λίβυας υπουργού Eξωτερικών Νάιλα Μανγκούς απ’ τη κυβέρνηση της Τριπόλεως – έχει δύο η Λιβύη – γνωστής κι από το ανεκπλήρωτο ραντεβού με τον Νίκο Δένδια, αιφνιδίασε πολλούς που φιλοδοξούν να χειραγωγήσουν την Λιβύη. Αυτή την φορά, η Μανγκούς παύθηκε από τον Αμπτούλ Χαμίντ Ντμπεϊμπά που τελεί καθήκοντα προσωρινού πρωθυπουργού στην Τρίπολη (από τα Ηνωμένα Έθνη) από το 2021. Κι εκεί, ουδέν διαρκέστερον του προσωρινού που θα έλεγε ο Εμμανουήλ Ροΐδης…

Αιτία της αποπομπής της Μανγκούς ήταν η επί δίωρο συνάντηση στην Ρώμη με τον Ισραηλινό ομόλογο της Έλι Κοέν για την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών, στα πλαίσια των Συμφωνιών του Αβραάμ. Συνάντηση που ήταν εγκεκριμένη άνωθεν, ως ισχυρίζονται οι Ισραηλινοί. Δεν αμφιβάλουμε!

Αλλά οι διαδηλώσεις “φίλων” των Παλαιστινίων στην Τρίπολη και η αξίωση της λιβυκής “Βουλής”, που εδρεύει στα ανατολικά, για παροχή “εξηγήσεων”, προκάλεσαν την απόλυση της πολυπράγμονος υπουργού. Φημολογείται ότι η Μανγκούς κατέφυγε στην Κωνσταντινούπολη, φοβούμενη για την ασφάλεια της. Αντικαταστάτης της ορίστηκε ο υπουργός Νεολαίας, Αμπντουλάχ Ζενί. Να σημειώσουμε πως φιλοπαλαιστίνιος είναι κι ο Ερντογάν.

Η γειτνιάζουσα Λιβύη είναι σημαντική για την Ελλάδα, όπως κι άλλες χώρες πχ η Ιταλία, που διατηρεί μικρά φρουρά στις λιβυκές πετρελαιοπαραγωγικές εγκαταστάσεις και η Αμερική που κάποτε είχε ισχυρή παρουσία στην μικρή αυτή χώρα των 1,7 εκατομμυρίων κατοίκων, αλλά με πλούσιο υπέδαφος σε πετρέλαιο, αρίστης ποιότητας. Οι ΗΠΑ επιθυμούν επάνοδο, τώρα που το πετρέλαιο έχει βάλει στόχο τα 100 δολάρια το βαρέλι.

Από την εποχή του Αμερικανού προέδρου Ρήγκαν, οι αμερικανολιβυκές σχέσεις ήταν διαταραγμένες, έως ότου ο Λίβυος δικτάτωρ Καντάφι ανετράπη το 2019, με την βοήθεια του Γάλλου προέδρου Ζαρκοζί (αυτού που φοράει σήμερα “βραχιολάκι” της αστυνομίας, ως ύποπτος φυγής, όπως προ πολλών ετών ένας Ιταλός σοσιαλιστής στην Τυνησία, που τα είχε πιάσει απ’ τον Καντάφι!). Σύνηθες!

Κάλλιο αργά παρά ποτέ...

Σήμερα, έχει προστεθεί το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης Αφρικανών στην Ευρωπαϊκή Ένωση που ανάγκασε την Ιταλίδα πρωθυπουργό Μελόνι να ζητήσει την βοήθεια της προέδρου της Κομισιόν φον ντερ Λάιεν, η οποία προσφάτως κατάβαλε 700 εκατομμύρια ευρώ στην κυβέρνηση της Τριπόλεως, για να ελέγξει τις αφίξεις πλοίων που εκκινούν από τα παράλια της Λιβύης για τις ιταλικές και ελληνικές ακτές. Εις μάτην!

Η Ελλάς, που μέχρι πρότινος δεν εκπροσωπείτο στην Λιβύη, αποφάσισε επιτέλους ν’ ανοίξει πρεσβεία στην Τρίπολη. Κάλιο αργά παρά ποτέ! Έχει κάθε συμφέρον να μετάσχει στις διεργασίες για την ανάδειξη νόμιμης κυβερνήσεως, κατόπιν εκλογών στη Λιβύη, γιατί το τουρκολυβικό συμβόλαιο που καταπατεί την ελληνική ΑΟΖ, χρειάζεται ν’ ακυρωθεί από νομιμοποιημένη κυβέρνηση (δυνητική βεβαίως η ΑΟΖ, αφού η κυβέρνηση Μητσοτάκη διστάζει να την ανακηρύξει). Πολλοί ερίζουν κι αναμιγνύονται στα γεωπολιτικά σχέδια της βορείου Αφρικής. Όχι όμως κι εις βάρος της Ελλάδος…