Γιατί ο Ανδρουλάκης έχει χάσει τον ύπνο του

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η νίκη του Χάρη Δούκα δημιούργησε δύο προβλήματα στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη. Πρώτον, απέκτησε ξαφνικά ένα εσωτερικό ανταγωνιστή με πολύ ισχυρό προφίλ που έλαβε μάλιστα και παραταξιακό πρόσημο. Δεύτερον, οι υπόγειες κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες που οδήγησαν στη μεγάλη νίκη του Δούκα, προκάλεσαν ένα ορυγμαδό συζητήσεων και προτάσεων για την συνεργασία του προοδευτικού χώρου, κάτι που ο ίδιος απεύχεται.

Ο εκνευρισμός του Ανδρουλάκη φάνηκε και από τη δήλωσή του το βράδυ των εκλογών, η οποία ακούστηκε πολύ στενά κομματική και ενδεχομένως υπερφίαλη. Η πραγματική πασοκική δύναμη του ΠΑΣΟΚ φάνηκε στον α΄ γύρο. Στον β΄ γύρο λειτούργησε το σύνδρομο της απαλλαγής, όπως έγινε δύο φορές στην προεδρικές εκλογές της Γαλλίας, όπου όλοι συσπειρώνονται για να μην βγει η Λεπέν.

Θέλει λοιπόν ο Ανδρουλάκης τη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές και όχι να χάσει η Νέα Δημοκρατία. Δεν τον ενδιαφέρει η μη δεξιά παράταξη, αλλά το κόμμα του. Έτσι, με την τακτική αυτή λειτουργεί ως δεκανίκι του Μητσοτάκη. Μόνο που αυτά ο κόσμος τα καταλαβαίνει… Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο Ανδρουλάκης, όπως και πολλοί επιφανείς Πασόκοι/ες που πρωτοστάτησαν στο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, είναι ότι δεν μπορείς να λοιδορείς τις μάζες των ψηφοφόρων που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ και πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή το κόμμα τους πρόδωσε, και τώρα να ελπίζεις ότι θα τους φέρεις πίσω για να είσαι δεύτερος μετά τον Μητσοτάκη.

Όσοι γύρισαν στο ΠΑΣΟΚ, ήταν για να το “καθαρίσουν”  στην κούρσα της ηγεσίας από τον Παπανδρέου και τον Λοβέρδο και τη δεξιά πτέρυγα που υπέγραψε blind το μνημόνιο του ΔΝΤ και τη μεταφορά του χρέους στο αγγλικό δίκαιο. Μετά έβαλαν το όπλο παρά πόδα… Το ίδιο έγινε και στην εκλογή νέου αρχηγού και στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κόσμος ψήφισε Κασσελάκη για να βάλει στον πάγκο τους αχάριστους επαγγελματίες αριστερούς που πριόνιζαν το κλαδί του Τσίπρα. Τόσο ο Ανδρουλάκης, όσο και ο Κασσελάκης, ήταν κάτι σαν «εκδίκηση της γυφτιάς»…

Ο Κασσελάκης ως νέος Σόλων

Εννοείται ότι και ο Στέφανος Κασσελάκης απέκτησε ανταγωνιστή. Όχι τον Ανδρουλάκη, αλλά τον Δούκα. Εκτός κι αν το δίδυμο Κασσελάκη-Δούκα είναι το γκανιάν. Σε κάθε περίπτωση προς το παρόν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ/ΠΣ έχει να αντιμετωπίσει τον εμφύλιο στο κόμμα του. Το ταξίδι στις ΗΠΑ για τα προσωπικά του και η 20ήμερη θητεία τον Νοέμβριο θα δώσουν την ευκαιρία στους χαμένους πρώην ιδιοκτήτες να ασελγήσουν, αλλά αυτό μπορεί να γίνει αφορμή για “ηρωική” έξοδο.

Το αργότερο μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων ο Κασσελάκης θα αρχίσει να ξεδιπλώνει την πολιτική του. Η συγκρότηση μικρών ομάδων εμπειρογνωμόνων ανά θεματική, οι οποίες θα συνεργάζονται απευθείας μαζί του, με συντονίστρια τη Διάνα Βουτυράκου, δείχνει πως το σύστημά του θα δουλέψει σκληρά κατά την απουσία του τον Νοέμβριο. Κεντρικό ζητούμενο είναι η απελευθέρωση του ιδιωτικού τομέα, επιχειρήσεων και νοικοκυριών, από τα χρέη. Όπως είπε στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ το ιδιωτικό χρέος θα το αντιμετωπίσει με πολύ μικρό δημοσιονομικό και ετοιμάζει σχέδιο οριστικής διαχείρισης και ρύθμισης των χρεών των επιχειρήσεων και των καταναλωτών ώστε να βελτιωθεί η ταχύτητα και ο όγκος της κυκλικότητας της οικονομίας.

Εκτός από τη διευθέτηση του ιδιωτικού χρέους, στο αναπτυξιακό τρίπτυχο Κασσελάκη περιλαμβάνεται η στροφή μεγάλου μέρους του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας στην ανάπτυξη πρότυπης καθετοποιημένης παραγωγής, καθώς και η επένδυση του κράτους, των Ελλήνων βιομηχάνων νέων και παλιών και μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων που ηγούνται σε κάθε κλάδο προκειμένου στην Ελλάδα να παράγονται κρίσιμα τμήματα των προϊόντων που διακινούνται στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα και απαιτούν υψηλή ποιότητα τεχνογνωσίας, εξειδίκευση και μικρή απόσταση από τις αναπτυγμένες βιομηχανικά ευρωπαϊκές χώρες.

Στον ΣΕΒ είχε την ευκαιρία να ακυρώσει την χρόνια υποκρισία της Αριστεράς έναντι του κεφαλαίου, κάνοντας μια αυτονόητη ιδεολογική συνθηκολόγηση με το κεφάλαιο (από το οποίο άλλωστε σιτίζονται κόμματα και πρόσωπα). Αλλά ξεκαθάρισε προς τους βιομήχανους ότι «ποτέ δεν θα συνδιαλλαγείτε μαζί μου για άδειες που θα διευκολύνουν αθέμιτα την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων σας… Αντί για συνδιαλλαγή, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα δημιουργήσει ένα πλήρως στελεχωμένο αποδοτικό δημόσιο, με πολύ λιγότερη γραφειοκρατία».

Ο Κασσελάκης ερέθισε την συνείδηση των μεγάλων εργοδοτών θυμίζοντας ότι στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ είμαστε 26οι στους 27 και ότι η Ελλάδα τα έτη 2021 -22 είχε μείωση των πραγματικών μισθών ανά απασχολούμενο κατά 5,9%, και σωρευτικά μείωση 31% από το 2010, ότι κατατάσσεται χαμηλά στον Ευρωπαϊκό Δείκτη Καινοτομίας και ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις δαπανούν μόνο 0,59% του ΑΕΠ για Έρευνα και Ανάπτυξη έναντι 1,42% των ευρωπαϊκών. Υποσχέθηκε νέο κοινωνικό συμβόλαιο με σταθερό πλαίσιο εργασιακών σχέσεων, με συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο των επιχειρήσεων των εργαζομένων. Χωρίς νέους φόρους, αλλά με δραστική μείωση της κρατικής σπατάλης, πάταξη της χρόνιας διαπλοκής, και γενναίες τομές στην ποιότητα των θεσμών.

Η ενοποίηση θα έρθει από τα κάτω

Σε κάθε περίπτωση ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα έχει μετά τις γιορτές πέντε μήνες για να κερδίσει τις ευρωεκλογές, καθώς εκεί θα αμφισβητηθεί η επικυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Προφανώς το συνέδριο αν δεν γίνει τον Φεβρουάριο θα πάει για τον Οκτώβριο του 2024 όταν και το κόμμα θα έχει ξεφύγει, αν βεβαίως μπορέσει να ξεφύγει, από τον αλληλοσπαραγμό.

Η διαπίστωση του Γιώργου Παπανδρέου με αφορμή τη νίκη στην Αθήνα ως μεγάλη ευκαιρία για ένωση των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων και η ιδέα του Χρήστου Σπίρτζη περί κοινού ψηφοδελτίου στις ευρωεκλογές, θα περάσουν από πολύμηνη ζύμωση. Η άτυπη αυτή διαδικασία θα θέσει πολλούς/ες της παλιάς φρουράς εκτός… Στο μεταξύ ο πολιτικός χώρος της κεντροαριστεράς θα σφαδάζει από τη διαμάχη των δύο κομμάτων, διαμάχη που πιθανότατα θα εκθέσει τη γραμμή Ανδρουλάκη.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα κοινωνικά και τα πολιτικά φαινόμενα θέλουν το χρόνο τους για να ωριμάσουν. Πάντως, οι συγκολλήσεις εκ των άνω είναι συνήθως ευκαιριακές. Οι ενωτικές κινήσεις από τα κάτω έχουν την ενοποιητική δύναμη που φέρνει τις ανατροπές. Ο β΄ γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών το επιβεβαίωσε. Ο Κασσελάκης μοιάζει να το έχει αντιληφθεί.